Πολλές αναφορές στο όνομα της δικαιοσύνης από τίτλους και πρωτοσέλιδα εφημερίδων, τηλεοπτικές παρουσίες σε πάνελ από ειδήμονες, και αμέτρητες συζητήσεις καθημερινά να χρωματίζουν το καμβά του κοινονι-κοπολιτικού μας βίου......
Η δικαστική μας περιπλάνηση στα χρόνια της μεταπολιτευτικής Ελλάδας έδωσε παραδείγματα πως απονέμεται η δικαιοσύνη, πως καταστρατηγείται αλλά και πως συντηρείται και υπάρχει έως σήμερα. Σκάνδαλα οικονομικά, πολιτικά, δικαστικά, προκλήσεις – αποφάσεις δικαστικές, παρεμβάσεις ωμές πολιτικών προσώπων στο θεσμό της δικαιοσύνης σε ανώτατο βαθμό, εξεταστικές επιτροπές και πάσης φύσεως και λογής έκνομες πράξεις που μπορεί να έκλεισαν νομικά για τη δικαιοσύνη αλλά δεν έκλεισαν ποτέ πολιτικά. Η πολιτική ρητορεία που χρησιμοποιείται σήμερα αλλά και γενικότερα η αντιμετώπιση πρακτικά στα εμφανιζόμενα ποικίλα σκάνδαλα που φιγουράρουν στις μέρες μας δεν διαφέρουν αυτών της δεκαετίας 80 – 90 ως προς το μέγεθος, της υφής των σκανδάλων, των προσώπων, αλλά τολμώ να πω και από πλευράς της συνθηματολογίας των.
Κυρίαρχο σύνθημα διαχρονικά ήταν <<αφήστε τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της>>, << η δικαιοσύνη είναι τυφλή >>, κι άλ., ίσως το μόνο που άλλαξαν οι καιροί σήμερα λογω κρίσης είναι το <<φέρτε πίσω τα κλεμμένα>>. Το τροπάριο ίδιο δεν άλλαξε, μονοπωλούσε και στιγμάτιζε ασυνείδητα την ηθική και τη κοινωνική υπόσταση των ήσυχων και τίμιων νοικοκυραίων αλλά παράλληλα αμαύρωνε και το πολιτικό πολιτισμό της χώρας.
Αυτό που δεν έχουν καταλάβει οι πρωταγωνιστές της πολιτικής μας είναι ότι το κακό παράγινε, ωρίμασε, και συμπαρασύρει μαζί του θεσμούς και κοινωνία. Καμιά κοινωνική συναίνεση ή ενότητα δεν μπορεί να επιτευχτεί όταν δεν υπάρχει Τιμωρία παραδειγματική για όλα και για όλους όσων ευθύνονται. Η κοινωνία βρίσκεται σε πλήρη αρρυθμία και ο παλμός που αφρουκαζεται κανείς κοχλάζει έτοιμος να εκραγεί να ξεθυμάνει γι΄αυτή την ατιμωρησία που υπάρχει. Δεν μετριάζεται η ηθική ικανοποίηση εξαγοράζοντας τη σιωπή με ανοχή και την επιστροφή μέρους των κλεμμένων. Τα δις πέταξαν χωρίς επιστροφή και τέλος επισήμανσης, ας μην λένε περί επιστροφής και φορολογικού συμβιβασμού, το ξέρουμε καλά, κοινό μας μυστικό να πίνουν στην υγεία μας.
Τιμωρία παραδειγματική με νόμους που ισχύουν το ίδιο για κάθε παραβάτη σταυροφόρο της ζωής, Τιμωρία για παράδειγμα προς αποφυγήν και όχι τιμωρία παράδειγμα προς μίμηση, Τιμωρία με ψήγμα φοβισμού και όχι τιμωρία βελούδινου σωφρονισμού. Δικαιοσύνη σταθερή με διαρκή βούληση να αποδίδει στο καθένα τη τιμωρία που του αξίζει και όχι να εναγκαλίζεται τις αδυναμίες , τις ανοχές, και την ατιμωρησία του συστήματος στο όνομα της Δημοκρατίας.