Σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, που μόνο για τη σχολική χρονιά 2013-2014 προσελήφθησαν 2.000 αναπληρωτές και ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί για την κάλυψη των κενών στα σχολεία, κάποιοι καταφέρνουν έως και σήμερα, παρά το ότι πληρώνονται για να διδάσκουν στα σχολεία, να απαλλάσσονται χαριστικά από τα καθήκοντά τους. Και βέβαια, για την κάλυψη των κενών που δημιουργούνται εξαιτίας της δικής τους απαλλαγής, το κράτος (δηλαδή όλοι εμείς) αναγκάζεται να πληρώνει κι άλλους.
Η ιστορία ξεκινά στις 28/8 όταν στα γραφεία του Υπουργού, του Υφυπουργού και του Γ.Γ του υπουργείου Παιδείας φτάνει ενημερωτικό έγγραφο της αναπληρώτριας διευθύντριας, στο οποίο αναφέρεται πως «για τα μέλη του Δ.Σ του ΚΕΜΕΤΕ (Κέντρο Εκπαιδευτικών Μελετών και Τεκμηρίωσης) της ΟΛΜΕ δεν ισχύουν οι προβλεπόμενες διατάξεις συνδικαλιστικών διευκολύνσεων», αφού δεν πρόκειται όπως εξηγεί για συνδικαλιστική οργάνωση. Ωστόσο -από το 1995- παρά τις αντίθετες εισηγήσεις όλα τα μέλη του ΔΣ του ΚΕΜΕΤΕ απαλλάσσονται των διδακτικών του καθηκόντων χαριστικά. Τέλος, στο απαράδεκτο καθεστώς έβαλε -προσωρινά- η αρνητική απόφαση του υφυπουργού παιδείας Συμεών Κεδίκογλου, ο οποίος, λαμβάνοντας υπόψη τον νόμο, αρνήθηκε να υπογράψει όπως φαίνεται στα έγγραφα για την απαλλαγή των εκπαιδευτικών από τα καθήκοντά τους για μία ακόμη χρονιά.
Σύμφωνα, άλλωστε και με τις διατάξεις του άρθρου 16 του Ν.1264/1982 ακόμα και «οι τακτικές ή έκτακτες συνελεύσεις της πιο αντιπροσωπευτικής συνδικαλιστικής οργάνωσης συνέρχονται εκτός χρόνου απασχόλησης». Δυστυχώς, όμως, η νοοτροπία των ειδικών διευκολύνσεων είναι βαθιά ριζωμένη. Σε έγγραφο με ημερομηνία 5/12/2013 φαίνεται ότι ο υπουργός Παιδείας κ. Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος παρεμβαίνει και παρακάμπτει την απόφαση του υφυπουργού κ. Κεδίκογλου, απαλλάσσοντας τελικά από τα εκπαιδευτικά καθήκοντά τους όλα τα μέλη του Δ.Σ του ΚΕΜΕΤΕ της ΟΛΜΕ.
Το πρόβλημα, θα πει κανείς, θα λυνόταν αν 9 ή 10 άτομα βρίσκονταν στις σχολικές αίθουσες και δίδασκαν, αντί να απαλλαχθούν χαριστικά από τα καθήκοντά τους; Ναι. Διότι, αυτό θα σήμαινε την αλλαγή μίας ολόκληρης νοοτροπίας. Θα έβαζε συμβολικά τέλος στις λογικές των ειδικών διευκολύνσεων και της προστασίας συγκεκριμένων συντεχνιών. Θα άνοιγε το μεγάλο θέμα των συνδικαλιστικών αδειών και απαλλαγών από τα επαγγελματικά καθήκοντά τους. Γιατί πρέπει να πάψει το κράτος να πληρώνει καθηγητές για να διδάσκουν και άλλους τόσους ισάριθμους για να συνδικαλίζονται απέχοντας για δεκαετίες από τις σχολικές αίθουσες. Και αν οι ίδιοι οι συνδικαλιστές ήθελαν να κάνουν καλό σε όσους εκπροσωπούν και κατ’ επέκταση στην κοινωνία θα ήταν να πιέσουν ώστε αυτή η νοοτροπία να αλλάξει.
Γιατί σε ένα κράτος που έχει ουσιαστικά χρεοκοπήσει είναι αδιανόητο ο οιοσδήποτε για οποιονδήποτε λόγο να συνεχίζει να κάνει τέτοιους είδους «διευκολύνσεις». Γιατί όσο υπάρχουν τέτοιες λογικές στα υπουργεία, θα συνεχίσουν να υπάρχουν Πελεγρίνηδες στα πανεπιστήμια.
Η A.V αποκαλύπτει το έγγραφο που επισημαίνει ρητά ότι σύμφωνα με το νόμο οι εν λόγω εκπαιδευτικοί δεν έπρεπε να απαλλαγούν από τα καθήκοντά τους.
http://www.athensvoice.gr/
Για το ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ , την ιστορία του και τον ρόλο του ακολουθεί απόσπασμα από http://www.vukentra.gr
ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ. ΟΛΜΕ: Η ΜΚΟ για το βόλεμα των «ημετέρων» συνδικαλιστών και όχι μόνο
Το «κόλπο» ή η μηχανή βολέματος των ημετέρων συνδικαλιστών ή και «παρασυνδικαλιστών (με την ορθή έννοια του όρου, δηλαδή «παρά τους συνδικαλιστές»)
Το ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ. ιδρύθηκε το 1992, σαν Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία ή Οργάνωση (ΜΚΟ), με την υπογραφή του σημερινού αιρετού ΚΥΣΔΕ Κ. Καλομοίρη Γρηγόρη, τότε γενικού Γραμματέα της ΟΛΜΕ και του αντιπροέδρου της στο ίδιο Διοικητικό Συμβούλιο. Για όσους θέλουν περισσότερη πληροφόρηση το καταστατικό ίδρυσης του ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ., είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα του (ιστοσελίδα της ΟΛΜΕ).
Είναι η χρονική περίοδος που λόγω αλλαγής της νομοθεσίας ιδρύονται χιλιάδες ΜΚΟ, προκειμένου να έχουν την δυνατότητα να συμμετάσχουν στο «μοίρασμα της πίττας» των επιχορηγούμενων προγραμμάτων από τα Ευρωπαϊκά Κοινωνικά Ταμεία. Με την ίδια νομοθεσία είχε απαγορευτεί η επιχορήγηση από πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης των συνδικαλιστικών ενώσεων που μέχρι τότε έπαιρναν απευθείας πολύ μεγάλα ποσά.
Για το χρόνο που το ίδιο το ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ. παρέχει στοιχεία (βλέπε πλήρες «Ιστορικό» στην ιστοσελίδα του), πρόλαβε ή κατάφερε να συμμετάσχει στα ευρωπαϊκά προγράμματα:
α). Αντιρατσιστικό Εκπαιδευτικό Πακέτο για σχολεία (1997), πρόγραμμα με διαχειριστή, με ότι αυτό σημαίνει, το Υπουργείο Παιδείας
β). Φιλοξενία (1998-99). Συνέχεια του προηγούμενου προγράμματος με την ίδια μάλιστα θεματολογία και μάλλον (δεν υπάρχουν σχετικά στοιχεία) τον ίδιο διαχειριστή.
γ). Περιβάλλον έκφρασης, μοντελοποίησης και επικοινωνίας για την ανάπτυξη της μάθησης, της φαντασίας και της σκέψης (μητρικό πρόγραμμα ΣΕΙΡΗΝΕΣ), με διαχειριστή το Τμήμα ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Κρήτης.
δ). Πρόγραμμα Αγωγής Καταναλωτή (1997) με απευθείας επιχορήγηση από την XIV Γενική Διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ε). Πρόγραμμα Αγωγής Καταναλωτή (1997-98). Δεύτερη φάση του προηγούμενου προγράμματος με διαχειριστή το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο του Υπουργείου Παιδείας.
στ). Ρατσισμός και ΜΜΕ. Ο ρόλος του σχολείου (Πρόγραμμα EQUAL). Διαχειριστής το ίδιο το ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ. ως ΜΚΟ.
Βέβαια κανείς δεν θα ισχυριστεί ότι η υλοποίηση ενός επιχορηγούμενου προγράμματος της Ε.Ε. είναι παρατυπία, διαπλοκή, διαφθορά ή ότι άλλο χαρακτηρισμό μπορεί να δοθεί σ’ αυτό. Ίσα, ίσα μάλιστα, το ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ. θα έπρεπε να είχε συμμετάσχει και σε άλλα προγράμματα αυτού του είδους, που κατά κανόνα υλοποιούνται από υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, διάφορους οργανισμούς και ΜΚΟ, ιδιωτικά ΙΕΚ, ΑΕΙ & ΤΕΙ, με περίεργες συνήθως διαδικασίες και υψηλές αμοιβές των ίδιων σχεδόν προσώπων. Σε κάθε περίπτωση είναι περίεργο γιατί η υλοποίηση τέτοιων προγραμμάτων σταμάτησε μετά το 2000 περίπου. Σ’ αυτό θάπρεπε να δώσει μία εξήγηση το Δ.Σ. της ΜΚΟ της ΟΛΜΕ ή οι συνδικαλιστές που εκλέγονται διαχρονικά στην Ομοσπονδία.
Αυτό, όμως, που απαιτεί εξήγηση είναι «το γιατί ουδέποτε ανακοινώθηκε η ανάληψη ενός επιχορηγούμενου προγράμματος», παρά μόνο τα αποτελέσματα του και γιατί ουδέποτε έγινε προκήρυξη – πρόσκληση στη Β/θμια Εκπ/ση για εκδήλωση ενδιαφέροντος συμμετοχής εκπαιδευτικών στα προγράμματα αυτά.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το ποιοι θα συμμετείχαν στην υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων (αμειβόμενη σχέση παροχής εργασίας) το αποφάσιζαν από κοινού τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων της ΟΛΜΕ και του ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ.
Για το ποιοι τελικά ήταν αυτοί, δεν υπάρχουν στοιχεία, όπως και για τη σχέση τους με τα διοικητικά συμβούλια της ΟΛΜΕ και του ΚΕΜΕΤΕ, την ιδιότητα με την οποία συμμετείχαν, το χρόνο που ασχολήθηκαν και τις αμοιβές που πήραν.
Και επειδή σύμφωνα με το λατινικό ρητό «η γυναίκα του καίσαρα δεν πρέπει να είναι μόνο τίμια αλλά και να φαίνεται», το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, οφείλει, έστω και σήμερα μετά από τόσα χρόνια να δώσει όλα τα στοιχεία στη δημοσιότητα. Εκτός αν Γιάννης κέρναγε και Γιάννης έπινε… οπότε είναι λίγο δύσκολο, αφού «κόρακας, κοράκου μάτι δεν βγάζει…».
Το «κόλπο» ή η μηχανή βολέματος των ημετέρων συνδικαλιστών ή και «παρασυνδικαλιστών
Σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 2, του καταστατικού του ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ., τα μέλη του διοικητικού του Συμβουλίου, ορίζεται από το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ που καθορίζει και το αξίωμα (πρόεδρος, ταμίας, γενικός γραμματέας, κλπ.) του κάθε ενός από αυτούς που ορίζει. Με την ίδια διάταξη προβλέπεται και η δυνατότητα παύσης τους για «σπουδαίο λόγο».
Το άρθρο αυτό, «εκμεταλλεύονται» τα μέλη του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ και μία ομάδα «παρεπιδημούντων» στις κομματικές συνδικαλιστικές ηγεσίες που το απαρτίζουν προκειμένου να τυγχάνουν του προνομίου να ορίζονται μέλη του Δ.Σ. του ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ.
Με άλλα λόγια, οι συνδικαλιστικές παρατάξεις, που εκπροσωπούνται στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΛΜΕ, ορίζουν, συνήθως αναλογικά με το ποσοστό σ’ αυτό της κάθε μίας, τα μέλη του Δ.Σ. του ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ. και με την πλειοψηφούσα παράταξη να επιλέγει τον Πρόεδρο και το Γενικό Γραμματέα.
Το περίεργο είναι ότι η μεν ΟΛΜΕ προτείνει, το δε Υπουργείο Παιδείας, με απόφαση του αρμόδιου Υπουργού ή Υφυπουργού, δίνει απόσπαση στην ΟΛΜΕ, των εκπαιδευτικών που ορίζονται μέλη του Δ.Σ. του ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ.
Και είναι περίεργο, γιατί κανένας νόμος ή προεδρικό διάταγμα ή έστω υπουργική Απόφαση, δεν προβλέπει ότι επιτρέπεται η απόσπαση εκπαιδευτικών στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ.
Εάν προέβλεπε, θα όριζε και τον τρόπο επιλογής τους κατά τα προβλεπόμενα από την σχετική νομοθεσία (αίτηση, πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος, κλπ.).
Αυτή την περίεργη και πολύ βολική κατάσταση, την «διαχειρίζονται» θαυμάσια, προς το συμφέρον τους, οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που εκπροσωπούνται στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ και ορίζουν, ως μέλη του Δ.Σ. του ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ., πάντα αυτούς που βρίσκονται γύρω από τον ηγετικό τους πυρήνα.
Η «ανακύκλωση» και οι «ξεχασμένοι»
Το «σύστημα» είναι τόσο καλά δομημένο που οι παρατάξεις στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, το έχουν για την κάλυψη των αναγκών της ηγετικής ομάδας τους, αφού όλοι αυτοί οι συνδικαλιστικοπατέρες δεν επιθυμούν να μπουν σε διδακτική τάξη για κανένα λόγο, από τη μία πλευρά και από την άλλη δεν θέλουν να επανέλθουν στις σχολικές τους μονάδες ή αλλιώς δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τη θαλπωρή των γραφείων της ΟΛΜΕ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο κ. ...., μέλος σήμερα, αλλά και κατά το παρελθόν του διοικητικού συμβουλίου της ΟΛΜΕ.
Περιμένοντας τη «σειρά» του να εκκενωθεί θέσει σε όσους εκλέγονταν στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, έβρισκε θέση στο Δ.Σ. του ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ., Το ίδιο έγινε και σε μία από τις προηγούμενες θητείες του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, στο οποίο δεν εκλέχθηκε και «βολεύτηκε με θέση στο ΚΕ.ΜΕΤΕ.
Υπάρχουν, όμως και οι «ξεχασμένοι», δηλαδή αυτοί που τηρώντας χαμηλό προφίλ, στην ηγετική ομάδα της παράταξής τους «βολεύονται» με μία θέση στο Δ.Σ. του ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ. και παρότι οι ίδιοι ισχυρά κομματικά στελέχη, δεν εξασκούν πίεση να ανέβουν σκαλιά στην συνδικαλιστική ιεραρχία.
Όπως αναφέρουν έμπειροι συνδικαλιστικοί παράγοντες της εκπαιδευτικής κοινότητας, το ζητούμενο γι’ αυτούς δεν είναι η συνδικαλιστική εξουσία και «δόξα», αλλά η απαλλαγή από τα δημοσιοϋπαλληλικά και εκπαιδευτικά τους καθήκοντα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, όπως αναφέρουν οι ίδιοι παράγοντες, είναι η περίπτωση του κ. .... που ορίζεται μέλος του Δ.Σ. του ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ. συνεχώς για περισσότερα από 20 χρόνια. Μπορεί, βέβαια, αραιά και που να παραβρίσκεται στις συνεδριάσεις και εκδηλώσεις της ΜΚΟ, αλλά η βασική του απασχόληση είναι οι ασφάλειες, τομέας στον οποίο θεωρείται ιδιαίτερα πετυχημένος με έσοδα εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, αφού «εκμεταλλεύεται» τις γνωριμίες του στον ευρύτερο χώρο τόσο της κομματικής συνδικαλιστικής οργάνωσης στην οποία είναι ενταγμένος, όσο και στο πολιτικό κόμμα που δραστηριοποιείται.
Εκείνο, όμως, που προκαλεί εντύπωση, είναι ότι τόσο η ΟΛΜΕ, όσο και το ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ., στην ιστοσελίδα τους, δεν αναφέρουν κανένα στοιχεία για τα μέλη των Διοικητικών τους Συμβουλίων, διαχρονικά και ανά θητεία, δηλαδή δεν υπάρχει ή τουλάχιστον δεν δημοσιεύουν κανένα αρχείο με τα στοιχεία αυτά.
Ο λόγος είναι, κατά τον κοινό νου, προφανής. Να μην μπορεί κανείς να κάνει συγκρίσεις και διαπιστώσεις για το ποιοι «επιλέγονται» στο ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ., ποια η σχέση τους με τα εκάστοτε μέλη του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ και για πόσες θητείες, συνεχείς ή διακοπτόμενες, «υπηρετούν» σ’ αυτό, αποσπασμένοι κατά παράτυπο τρόπο από το Υπουργείο Παιδείας. Εξάλλου είναι ηλίου φαεινότερο, ότι κανείς εκπαιδευτικός δεν κρατά αρχείο για τα μέλη του Δ.Σ. του ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ., από την ίδρυση του (1992), έως σήμερα.
Μόνο οι υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας μπορούν να συντάξουν τον σχετικό κατάλογο, αν και αυτές, όπως είναι γνωστό, φρόντισαν να θάψουν το αρχείο τους σε κάποια αποθήκη του πρώην ΟΕΔΒ (περιοχή Ρέντη) κατά την μετακίνηση του Υπουργείου, από τη Μητροπόλεως στην Ανδρέα Παπανδρέου 37 στο Μαρούσι.
Σε κάθε περίπτωση, το «κόλπο» βολέματος των ημετέρων των κομματικών και συνδικαλιστικών μηχανισμών που «διαφεντεύουν» το εκπαιδευτικό σύστημα της Β/μιας, καλά κρατεί, κι ας βγάζει ο κ. υφυπουργός Παιδείας κορώνες σαν αυτές που απεύθυνε σε συνδικαλιστή, όπως «Εσύ μη μιλάς για την εκπαίδευση γιατί έχεις να πατήσεις σε σχολείο και να μπεις σε τάξη περισσότερο από 20 χρόνια».
http://kolotoubes.blogspot.gr/2013/12/blog-post_3350.html