Το ζητούμενο είναι να λυθεί το κυπριακό. Τούτο
αποτελεί τη βάση. Μέχρι την επίτευξη όμως του στόχου, θα πρέπει να
υπερπηδηθούν πολλά εμπόδια. Το ιδανικό, για κάποιους, θα ήταν
ενδεχομένως «να πετάξουμε τους τ/κ (ή τους τούρκο –΄΄κύπριους΄΄ , όπως
τους αποκαλούν κάποιοι) και ..τους Τούρκους στη θάλασσα» και να μείνουν μόνο Έλληνες Κύπριοι στο νησί. Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, αυτό δεν γίνεται.
Η άλλη λύση είναι η διχοτόμηση, που ούτε αυτό γίνεται.
Η τελευταία λύση που απομένει είναι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, παρόλο που υπάρχει η πεποίθηση ότι το εν λόγω μοντέλο λύσης αποτελεί μορφή διχοτόμησης. Δεν ισχυρίζεται κανένας ότι η ΔΔΟ αποτελεί την καλύτερη δυνατή λύση, όμως πάνω σε αυτό το μοντέλο εργάζονται οι δύο πλευρές τις τελευταίες δεκαετίες. Άμα το καλοσκεφτεί κανείς, όντως αποτελεί ένα είδος διχοτόμησης διότι, παρόλο που τονίζεται ότι οι δύο κοινότητες θα υπάγονται στο Ομόσπονδο κράτος, εντούτοις, γίνεται αναφορά σε δύο συνιστώντα κράτη.
Τι απομένει;
Να απορρίψουμε τη Διζωνική, να επαναπροσδιορίσουμε τη βάση, να επαναδιεκδικήσουμε την πατρίδα μας, για εμάς και τα παιδιά μας, να απορρίψουμε προσπάθειες και συμφωνηθέντα δεκαετιών; Λάθος χειρισμοί έγιναν. Όμως το κακό έγινε και πρέπει να ακολουθήσουμε μια πορεία που θα οδηγεί στη λύση. Όχι με ηττοπάθεια αλλά με ρεαλισμό.
Θα λειτουργήσει η ΔΔΟ;
Μπορεί να λειτουργήσει, μπορεί και όχι. Μέσα στο κοινό ανακοινωθέν τονίζεται ρητώς ότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ «η ένωση ολόκληρης ή μέρους της ομοσπονδίας με οποιαδήποτε άλλη χώρα ή οποιασδήποτε μορφής διχοτόμηση ή απόσχιση ή οποιαδήποτε άλλη μονομερής αλλαγή στην κατάσταση πραγμάτων». Ουσιαστικά, απαγορεύεται η διχοτόμηση. Ναι, αλλά θα έλεγε κανείς ότι οι ε/κ με τους τ/κ μπορεί να μην τα βρουν και να καταλήξουμε σε μια νέα εισβολή ή σε νέες φασαρίες όπως και στο παρελθόν. Ένα όχι και τόσο απομακρυσμένο ενδεχόμενο-σενάριο.
Όμως σε αυτή την περίπτωση τίθεται το ερώτημα αν μπορούν οι ε/κ να συνυπάρξουν με τους τ/κ και τους κουβαλητούς έποικους, ενδεχομένως, καθώς επίσης και αν οι κουβαλητοί έποικοι μπορούν να εναρμονιστούν.
Πρόκειται βεβαίως για μια ερώτηση που πρέπει να απευθύνουμε στους εαυτούς μας. Είμαστε αρκετά ώριμοι και πολιτισμένοι για να αντιληφθούμε το κοινό μας συμφέρον;
Κρύβονται παγίδες στο κοινό ανακοινωθέν και την προτεινόμενη λύση;
Βεβαίως, πολλές. Για παράδειγμα, μπορεί να σου γελάσει η Τουρκία, να λυθεί το κυπριακό με ΔΔΟ, να σου παρουσίασαν τα κατεχόμενα εκ μέρους της Τουρκίας ψεύτικη αποαγραφή, να γίνουν οι πρώτες εκλογές τζαι να εκλεγεί τ/κ (ή στο χειρότερο σενάριο έποικος) Πρόεδρος του Ομοσπονδιακού κράτους.
Δυστυχώς ελλοχεύουν πολλοί κίνδυνοι, πρέπει ωστόσο να προχωρήσουμε και πρέπει να λυθεί το κυπριακό, διαφορετικά θα γυρίσουν όλα μπούμερανγκ εναντίον της ε/κ πλευράς. Η Τουρκία και ο διεθνής παράγοντας θα βάλλει εναντίον της ε/κ πλευράς για μη τήρηση εποικοδομητικής στάσης και τα γνωστά.
Τι θα έπρεπε, δηλαδή, να πει ο Σαμαράς στον Αναστασιάδη;
Πολιτικοί κύκλοι χαρακτηρίζουν τις δηλώσεις στις οποίες προέβη ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, μετά το πέρας της συνάντησης που είχε στην Αθήνα με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ως «ήξις-αφήξις», επειδή ο Έλληνας Πρωθυπουργός δεν είπε ξεκάθαρα «Νίκο υπόγραψε και προχώρα με το κοινό ανακοινωθέν».
Μα εννοείται ότι το κοινό ανακοινωθέν μεταξύ ε/κ – τ/κ δεν μπορεί να αποτελέσει «προϊόν» συναπόφασης Σαμαρά-Αναστασιάδη ή Ελλάδας-Κυπριακής Δημοκρατίας.
Για ποιο λόγο, κάποιοι πολιτικοί κύκλοι, είχαν την πεποίθηση ότι ο Αναστασιάδης μετέβη εν Αθήναις για να λάβει το «τελικό ok» από τον Σαμαρά; Η Ελλάδα, πολύ απλά λέει, «συνεχίστε με τις διαδικασίες σας και εμείς σας στηρίζουμε και επί της διαδικασίας και επί της ουσίας». Τι έπρεπε να πει ο Σαμαράς; «Χμ, εθκιέβασα το ανακοινωθέν, εν ok, προχώρα Νίκο». Από τη στιγμή που η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν επιθυμεί εμπλοκή των «μητέρων πατρίδων», πλην της απλής στήριξης και συμπαράστασης, επειδή ακριβώς φοβάται εμπλοκή της Τουρκίας που διεκδικεί ρόλο εγγυήτριας, πώς γίνεται να περιμένουν οι ελληνοκύπριοι από το Σαμαρά να δώκει το «ok»;
Ύστερα εν θα έφκαινεν ο τουρκοκύπριος τζαι να ζητά συνδιαβούλευση με τη δική του τη «μητέρα πατρίδα»; Αφού οι ε/κ δεν επιθυμούν εμπλοκή εγγυητριών δυνάμεων, ακριβώς για να μην μπλέκεται, ες αει, η Τουρκία μες τα πόθκια μας…
Διαφωνίες για το κοινό ανακοινωθέν και η «εμπλοκή» της οικονομίας
Σημειώστε ότι ο Συλλούρης πάντα διαφωνεί με τον Συναγερμό και πάντα ακολουθεί. Η ΕΔΕΚ διαφωνεί επίσης με το προσχέδιο του ανακοινωθέντος.
Το ΔΗΚΟ μπορεί να αποχωρήσει από την κυβέρνηση λόγω του κυπριακού αλλά ούτως ή άλλως, ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ διατηρούν την πλειοψηφία (39 έδρες στη βουλή).
Στην περίπτωση όμως που συμπορευθούν ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ στο κυπριακό, μεγαλώνει το «αγκάθι» της οικονομίας διότι τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις επί του ζητήματος και τότε ποιος θα στηρίξει την μνημονιακή πορεία του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ακόμη μία φορά σε αδιέξοδο; Απλές σκέψεις…
του Θανάση Αθανασίου [www.sigmalive.com]