12 Μαρ 2014

Κι όμως, ο Μαυρογιαλούρος είχε φιλότιμο...

Τελικά το θαύμα δεν έγινε για τη διάσπαση του Δήμου τέρατος της Λέσβου δεν έγινε αποδεκτή από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, Ν. Δένδια, απογοητεύοντας τη συντριπτική πλειοψηφία των Λεσβίων, που ...
ανέμεναν ότι έστω και στο παρά πέντε θα μπορούσε να προκύψουν περισσότεροι του ενός δήμοι στο νησί. Δυστυχώς, οι θιασώτες της δογματικής κατά τη γνώμη μας αντίληψης να παραμείνει ο Δήμος ως έχει ήταν πολλοί και ποικίλοι, και μάλιστα όχι μόνο εκτός νησιού, αλλά και εντός αυτού. Και καλά όσοι είχαν την άποψη ότι καλώς έγινε ένας ενιαίος Δήμος όλη η Λέσβος, συμφωνώντας με τη λογική Ραγκούση κάθε νησί και ένας δήμος και θεωρώντας ότι τα όποια προβλήματα δυσλειτουργίας που παρουσιάστηκαν στη Λέσβο, οφείλονται αποκλειστικά στη λειτουργία της δημοτικής αρχής και όχι στο ενιαίο του Δήμου που επέβαλε ο Καλλικράτης . Την άποψή τους αυτήν τη διατύπωσαν δημοσίως και μέσα από το Ε , και μπορεί να διαφωνεί κανείς, αλλά δεν παύει να είναι σεβαστή και να κρίνεται απ' την κοινή γνώμη του νησιού μας για την ορθότητά της ή όχι, όπως προφανώς και ο όποιος αντίλογος. .......

Στην αντίπερα όχθη, εξαφανίστηκαν ο μαχητικός και... λαλίστατος για τη διάσπαση του Δήμου Λέσβου Τ. Κουίκ, όπως και ο πρόεδρος του, Π. Κομμένος. Προφανώς έπαιξε ρόλο στην... σιωπή τους αυτή, η υποψηφιότητα Σπ. Γαληνού, για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους και πάλι. Δυστυχώς, μια τέτοιας σημασίας μάχη η Λέσβος δεν την αντιμετώπισε ομονοούσα, είχε εσωτερικούς εχθρούς που φρόντισαν αντί να λειτουργήσουν για το κοινό συμφέρον, να υπηρετήσουν προσωπικές στρατηγικές. Πολύ φοβόμαστε, όμως, ότι... λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο! 

Απόσπασμα από το άρθρο του Μανόλη Μανωλά (ΕΜΠΡΟΣ ΛΕΣΒΟΥ)