ποιος θα το κάνει; Εξηγώ: εκεί που είχε αρχίσει να το στρώνει κάπως το μαγαζί, το κόμμα Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες δηλαδή, να τος πάλι κάποιος να βάλει μια τρικλοποδιά στην προσπάθεια. Τέτοια κακοδαιμονία μιλάμε. Χθες ήταν η σειρά της κυρίας Χρυσούλας (Γιαταγάνα, μεγάλη φωτογραφία) να πριονίσει ό,τι με τόσο κόπο έστηνε ο πρόεδρος επί τόσες ημέρες: παραιτήθηκε από το Εκτελεστικό Γραφείο του κόμματος. Για να είμαι ειλικρινής, μου είχε διαφύγει εντελώς το γεγονός ότι η κυρία Χρυσούλα ήταν μέλος του ΕΓ και κατά τα φαινόμενα θα συνέχιζε να μου διαφεύγει αν δεν έστελνε χθες τη σχετική επιστολή παραίτησης στον πρόεδρο Πάνο. Μετά ήρθε και το tweet της πασιονάριας του κόμματος Ραχήλ Μακρή από τη Γενεύη όπου μετείχε στην Παγκόσμια Διακοινοβουλευτική Σύνοδο (άκου τώρα μεγαλεία...) ότι ενώ μαχόμαστε για την Ελλάδα στο εξωτερικό (κράτα γερά Ραχήλ), οι ανύπαρκτοι και εξαφανισμένοι υπονομεύουν θεσμούς και πρόσωπα με παραιτήσεις μαϊμού , και αντελήφθην ότι το πράγμα είναι σοβαρότερο απ' ό,τι αρχικά μου είχε φανεί. Αρχισα τις επισταμένες έρευνες. Και πού με οδήγησαν; Στη Θεσσαλονίκη. Κατά την πηγή μου, που ταχέως μου έδειξε τον δρόμο, η κυρία Χρυσούλα έχει έναν γιο, τον οποίο ήθελε λέει να προωθήσει ως υποψήφιο αντιπεριφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας στο ψηφοδέλτιο του Απόστολου Τζιτζικώστα, αλλά ο νεαρός (Τζιτζικώστας) θεώρησε ότι η θέση είναι μεγαλύτερη από το μπόι του γιου της κυρίας Χρυσούλας και απέρριψε το αίτημα. Αντιπρότεινε να δώσει στον γιο θέση αντιπεριφερειάρχη Περιβάλλοντος, αλλά η κυρία Χρυσούλα δεν ήθελε με τίποτε να ακούσει κάτι τόσο υποτιμητικό για τον γιο. Και ζήτησε τη βοήθεια του προέδρου Πάνου. Ο τελευταίος τής έκανε το χατίρι (αυτό τουλάχιστον της είπαν), τηλεφώνησε στον Τζιτζικώστα με το δικαίωμα που του δίνει η στήριξη που του παρέχει, αλλά ο Λάκης είπε και πάλι όχι. Τούτων δοθέντων, η κυρία Χρυσούλα κατήγγειλε τον Τζιτζικώστα στην επιστολή της προς τον πρόεδρο Πάνο και παραιτήθηκε από το ΕΓ. Σήμερα, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα των ΑΝΕΛ νομίζω ότι θα γραφεί ο επίλογος αυτής της δραματικής ιστορίας που μου θύμισε μερικές από τις πιο ωραίες στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του '60, από αυτές με τον γενικό τίτλο Αμάρτησα για το παιδί μου . Ή το κλασικότερο Υιέ μου, υιέ μου ...
ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ (ΤΑ ΝΕΑ)