Παράνομες ιδιωτικές επενδύσεις με ζεστά κρατικά λεφτά!
Αυτές τις ημέρες ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρος Ρακιντζής μίλησε στα ΜΜΕ για θύλακα διαφθοράς εντός της Γενικής Γραμματείας Επενδύσεων, και ...
πιο συγκεκριμένα για ελεγκτές που φέρονται να εκβιάζουν για την έγκριση επενδυτικών προγραμμάτων.
Η υπόθεση είχε γίνει γνωστή στο πανελλήνιο πριν από δύο χρόνια, όταν
ένας ξενοδόχος είχε προσφύγει στην αστυνομία και είχε παγιδέψει υπάλληλο
του ΥπΑν την ώρα που δεχόταν «γρηγορόσημο».
Ωστόσο οι περιπτώσεις που παρουσιάζουμε
σήμερα δεν μπορεί να έχουν μεθοδευτεί από κάποιους επιτήδειους
υπαλλήλους. Ισα-ίσα από το ιστορικό της κάθε επενδυτικής πρότασης (στο
βαθμό που μπορέσαμε να το συναρμολογήσουμε μέσω των αποφάσεων) φαίνεται
ότι οι ελεγκτές του ΥπΑν αντιστάθηκαν στις πιέσεις και αρνήθηκαν τις χρηματοδοτήσεις επί χρόνια.
Αντιθέτως, κατά την διάρκεια της έρευνας διαπιστώσαμε ότι η πολιτική ηγεσία φροντίζει να ψηφίζει τροπολογίες
και να αλλάζει τον κανονισμό προκειμένου να περάσουν επενδυτικά
προγράμματα εκατομμυρίων ευρώ που απορρίπτονται από τους ελεγκτές.
Πιο συγκεκριμένα μαζέψαμε τις
τροπολογίες του επενδυτικού Νόμου 3299 από την στιγμή που ανέλαβε η νέα
πολιτική ηγεσία (Υπουργός Χατζηδάκης, Υφυπουργός Μηταράκης) και σας
παρουσιάζουμε μερικές από αυτές:
Αποφεύγοντας τη διαφάνεια
Με την τροποποίηση της παραγράφου 6 από το Ν.4146/2013, ΦΕΚ 90 περί «Επιτάχυνση Διαδικασιών» προβλέπεται
«η εξαίρεση της υποχρέωσης δημοσίευσης στην εφημερίδα της κυβέρνησης
των Γνωμοδοτικών Επιτροπών» ενώ αμέσως μετά την υποπαράγραφο σχετικά με
την δημοσίευση των αποφάσεων στο διαδίκτυο διαβάζουμε ότι η «τυχόν
έλλειψη δημοσίευσης αποφάσεων συγκρότησης οργάνων της παραγράφου 1 του
παρόντος άρθρου (σ.σ. περί γνωμοδοτικών επιτροπών) πριν την έκδοση του
παρόντος νόμου δεν επιφέρει ακυρότητά τους.
Ο νομοθέτης εδώ αφού πρώτα φροντίζει να καλύψει την έλλειψη δημοσίευσης
των αποφάσεων των Γνωμοδοτικών Επιτροπών, οι οποίες σύμφωνα με τον
Ν.3299 θα έπρεπε να βρίσκονταν τυπωμένες σε ΦΕΚ, εξασφαλίζει ότι το καθεστώς αδιαφάνειας θα συνεχιστεί στο μέλλον χωρίς παρατυπίες.
Βιασύνη μέσω νόμου
Με την τροποποίηση της παραγράφου 6 από το Ν.4146/2013, ΦΕΚ 90 περί «Επιτάχυνση Διαδικασιών» προβλέπεται
ότι «Αιτήσεις θεραπείας επί επενδυτικών σχεδίων που έχουν υπαχθεί κατά
τις διατάξεις του ν. 3299/2004, οι οποίες έχουν υποβληθεί ως «Αιτήματα
Θεραπείας» έως τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και δεν έχουν εξετασθεί,
εξετάζονται από την αρμόδια Υπηρεσία κατά προτεραιότητα έως την
31/12/2013, άλλως τεκμαίρεται η σιωπηρή απόρριψή τους».
Με αυτή την προθεσμία που βάζει ο ίδιος ο υπουργός στον εαυτό του επιβάλλει την εξέταση των Αιτημάτων Θεραπείας που έχουν καταθέσει η A.B.C.D. και η PICAR.
Χαρίζει (εκατοντάδες εκατομμύρια) η ομάδα
Με την τροποποίηση της παραγράφου 6 από το Ν.4146/2013, ΦΕΚ 90 περί «Επιτάχυνση Διαδικασιών» προβλέπεται
ότι υπάρχει «δυνατότητα καταβολής ποσοστού έως και 100% της
επιχορήγησης με την προσκόμιση εγγυητικής επιστολής, προσαυξημένης κατά
10%» ενώ παρακάτω διαβάζουμε ότι «Μετά την πιστοποίηση της υλοποίησης
επενδυτικών σχεδίων σε ποσοστό 50% και άνω […] αποδεσμεύεται η
κατατεθειμένη Εγγυητική επιστολή». Τα παραπάνω «ισχύουν έως και την
31.12.2014».
Αυτή η απόφαση προκάλεσε αρκετές
αντιδράσεις στο τέλος του 2013 αφού το Υπουργείο Ανάπτυξης κάνει την
εξής ακροβασία: Θέλοντας να παρουσιάσει αυξημένη απορρόφηση των
κοινοτικών κονδυλίων λέει σε όσους έχουν υπαχθεί σε επενδυτικά
προγράμματα «φέρτε μας μια εγγυητική επιστολή από μια τράπεζα
και εμείς θα σας εγκρίνουμε το ποσό πριν καν ελέγξουμε ότι ολοκληρώσατε
το επενδυτικό πρόγραμμα». Αυτό γίνεται με την δικαιολογία ότι
σε αντίθετη περίπτωση τα χρήματα θα χαθούν λόγω παρέλευσης προθεσμιών
αλλά τούτο θα ίσχυε αν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ζητούσε ποτέ τα χρήματά της
πίσω όταν διαπιστώνεται ότι γίνεται κατάχρηση (απτό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση της ξενοδοχειακής μονάδας του Λιάπη). Έτσι, όπως επισημαίνουν άνθρωποι που γνωρίζουν τι συμβαίνει, τα 500 από τα 700 εκατομμύρια που φαίνεται ότι δόθηκαν σε επενδύσεις το τελευταίο χρόνο γίνονται με τέτοιες συναλλαγές και ως εκ τούτου βρίσκονται στον αέρα μέχρι οι ελεγκτές να επιβεβαιώσουν ότι τηρήθηκαν τα επενδυτικά προγράμματα.
Ιδιαίτερα για τις δύο υποθέσεις που
εξετάζουμε σήμερα η αναδρομική έγκριση της χρηματοδότησης (που λήγει
κατά διαβολική σύμπτωση την ίδια ημερομηνία με παραπάνω) επιτρέπει την
χρηματοδότηση και ταυτόχρονη αποδέσμευση της εγγυητικής επιστολής αφού τα έργα εμφανίζονται ολοκληρωμένα.
Και σε αυθαίρετα δίνουμε
Με την τροποποίηση της παραγράφου 6 από το Ν.4146/2013, ΦΕΚ 90 περί «Επιτάχυνση Διαδικασιών» προβλέπεται
ότι «∆ύναται να πιστοποιηθεί ολοκλήρωση επενδυτικών σχεδίων που έχουν
υπαχθεί στο ν. 1892/1990, καθώς και σε µεταγενέστερους επενδυτικούς
νόµους, εφόσον τυχόν αυθαίρετες κτιριακές υποδοµές που
συµπεριλαµβάνονται σε αυτά έχουν υπαχθεί στις διατάξεις του ν. 4014/2011
περί τακτοποίησης αυθαιρέτων κι έχει εκδοθεί σχετική άδεια
λειτουργίας.»
Το ΣτΕ αποφαίνεται το 2012 ότι το θέατρο Μπάτμιντον λειτουργεί χωρίς έγκυρη οικοδομική άδεια
και άρα είναι αυθαίρετο. Όμως ο Μηταράκης δεν έχει πρόβλημα να
υπογράψει έγκριση δαπάνης μερικών εκατομμυρίων ευρώ για την εκμίσθωσή
του. Δεν έχουμε στοιχεία ότι η συγκεκριμένη τροπολογία χρησιμοποιείτε
προκειμένου να παρακαμφθεί το ΣτΕ αλλά η παράγραφος βρωμάει άσχημα.
Ψεκάστε, σκουπίστε τελειώσατε
Με την τροποποίηση της παραγράφου
6 από το Ν.4146/2013, ΦΕΚ 90 περί «Επιτάχυνση Διαδικασιών» προβλέπεται
ότι «κατά τις διατάξεις των αναπτυξιακών νόµων 2601/1998 (Α`81),
3299/2004 (Α`261) και 3908/2011 (Α`8) αναφέρεται χρόνος ολοκλήρωσης
επενδυτικών σχεδίων, νοείται ο πραγµατικός χρόνος ολοκλήρωσης φυσικού
και οικονοµικού αντικειµένου, όπως αυτός αναφέρεται στη σχετική απόφαση
ολοκλήρωσης και όχι ο χρόνος δηµοσίευσης της απόφασης αυτής».
Σε περίπτωση που κανένα πρόγραμμα χρηματοδοτηθεί αναδρομικά μετά από 8 χρόνια λόγου χάριν.