Η “παραφωνία” του πρώην πρύτανη του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Θεόδωρη Φορτσάκη, ο οποίος προσέφερε ανάσα στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς..
συμφώνησε ουσιαστικά ότι θα πρέπει… να συζητηθεί η πρόταση του βουλευτή Τριανταφυλλίδη για την επιβολή διδάκτρων στη δημόσια (και δωρεάν) εκπαίδευση, δεν αποτελεί άνευ ουσίας ατόπημα.
Αντιθέτως, δείχνει τις παθογένειες που θα πρέπει να φιλτράρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ώστε στη μετωπική αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, να έχει καλυμμένα τα νώτα του από την πλευρά της Συγγρού, του κομματικού μηχανισμού της Νέας Δημοκρατίας και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Ο καθηγητής Φορτσάκης, από τα χρόνια της ακαδημαϊκής σταδιοδρομίας του κιόλας, δεν έδειξε να είναι αυτό που λέμε “ευέλικτος” και συμβατός με την εποχή, τη συγκυρία και τις κοινωνικές προτεραιότητες. Το σκληρό προφίλ του άλλωστε, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο για να τον επιλέξει ο Αντώνης Σαμαράς για την πρώτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας, στα χρόνια της τυφλής σύγκρουσης με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην εσωκομματική μάχη, ο Θεόδωρος Φορτσάκης, όπως και σύσσωμο το στρατόπεδο Σαμαρά, στήριξαν σε πρώτη φάση τον Απόστολο Τζιτζικώστα, και στη συνέχεια τον Κυριάκο Μητσοτάκη, μαζί με το δίδυμο Τζιτζικώστα-Παπαμιμίκου.
Είναι εύλογο λοιπόν να προσδοκά ότι δεν θα έχει… περιθωριακό ρόλο στη νέα ηγετική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά αντιθέτως ότι ο λόγος του θα ακούγεται κεντρικά.
Ακόμη ένα μεγάλο στοίχημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Να προστατεύσει τη Νέα Δημοκρατία από φάλτσα, παραφωνίες και… παρατράγουδα, τύπου Φορτσάκη.
υστερογραφα