Χθες το βράδυ λίγο πριν κοιμηθώ (και μετά βρυκολάκιασα από το άγχος) είδα νεαρή αοιδό του έντεχνου (αυτή τη μάστιγα) να λέει πόσο ευχαριστημένη είναι απο τον ΣΥΡΙΖΑ και, όχι, δεν κέρδισαν την εξουσία με ψέματα, όντως τα πίστευαν.
Οι άνθρωποι, λέει, ήθελαν, άλλο που δε γινόταν και που στο τέλος διάλεξαν να μην καταστραφεί η χώρα και καλά έκαναν.
Η πρόθεση μετράει, όμως. Και ότι είναι καθαροί άνθρωποι χωρίς αμαρτίες σαράντα χρόνων.
Μαθαίνουμε άρα οτι: οι άλλοι που δεν είπαν ψέματα ότι θα μοιράσουν χρήμα ήταν κακοπροαίρετοι• ότι η έξοδος και η ρήξη με τους δανειστές ήταν όντως καταστροφική — όταν όμως αυτό το λέμε εμείς, είναι επειδή είμαστε βολεμένοι νεοφιλελεύθεροι• και ότι ο μέσος ψηφοφόρος ΣΥΡΙΖΑ αγνοεί ότι το κόμμα που ψηφίζει είναι κάτι πρώην ΚΚέδες που ξεπλένουν (άλλοι αφελώς, άλλοι ιδιοτελώς ή/και από πολιτική απληστία) το ΠΑΣΟΚ που αυτομόλησε για να παραμείνει στη νομή της εξουσίας.
Η χώρα δε σώζεται και δεν αξίζει να σωθεί, λυπάμαι που το λέω.
Οι εργατικοί, οι προσγειωμένοι, να φύγουμε.
ανάρτηση απο
φωτογραφία Το Παρατηρητήριο