Ο πρόεδρος της ΝΔ πέρασε σε μία ημέρα από το «δεν βιάζομαι να γίνω πρωθυπουργός» στο «εκλογές εδώ και τώρα»...
Η λεγόμενη «κοινωνική γείωση»
αποτελεί μεγάλο ζητούμενο για όλους τους πολιτικούς ηγέτες. Και έχει πολλές φορές αποδειχθεί ότι όταν ένας ηγέτης χάνει την –στοιχειώδη έστω- επαφή με την κοινωνία, τότε...
αρχίζει η φθορά και ανοίγει ο κύκλος της πτώσης.
Ο «γυάλινος κόσμος» των πολιτικών δεν αφορά μόνο στο Μέγαρο Μαξίμου, αλλά και στα προεδρικά γραφεία όλων –ή, τελοσπάντων των περισσότερων- κομμάτων.
Το κατά πόσον ο πρωθυπουργός διατηρεί την αδιαμεσολάβητη επαφή που είχε με την κοινωνία θα αποδειχθεί στην πορεία και θα φανεί από την περαιτέρω διαμόρφωση της κυβερνητικής πολιτικής. Ως τώρα, πάντως, ένας ψύχραιμος παρατηρητής δεν μπορεί να διαπιστώσει ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει χάσει την ικανότητα αντίληψης της κοινωνίας. Τα νούμερα έχουν βελτιωθεί, αλλά η κυβέρνηση δεν μιλά για «success story», όπως οι προηγούμενοι. Η ανεργία πέφτει, αλλά ουδείς πανηγυρίζει –αντιθέτως, ο πρωθυπουργός επικαλείται μεν τα στοιχεία, αλλά προσθέτει σχεδόν μονότονα ότι η ανεργία παραμένει σε «απαράδεκτα υψηλά επίπεδα». Η συνέχεια, βεβαίως, επί της οθόνης.
Εντυπωσιακή, όμως, είναι η στάση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξελέγη πρόεδρος της ΝΔ, πολλοί περίμεναν μία προγραμματική και ήπιων τόνων αντιπολίτευση, μακριά από «εξαλλοσύνες» του παρελθόντος στις οποίες είχαν υποπέσει όλοι οι εκάστοτε αρχηγοί της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πολλοί, λοιπόν, περίμεναν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι θα πολιτευθεί βάσει του σοβαρού, μεταρρυθμιστικού, μετριοπαθούς και φιλελεύθερου προφίλ που είχε χτίσει τόσα χρόνια με κόπο, ως βουλευτής στην αρχή και ως υπουργός αργότερα.
Κι όμως, αυτές οι θετικές προσδοκίες διαψεύστηκαν. Ο πρόεδρος της ΝΔ πέρασε σε μία ημέρα από το «δεν βιάζομαι να γίνω πρωθυπουργός» στο «εκλογές εδώ και τώρα». Επιπροσθέτως, κάθε εμφάνισή του στη Βουλή «σκοτώνει» το προφίλ που ο ίδιος έχει οικοδομήσει. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης παίζει έναν «κόντρα ρόλο» που δεν του ταιριάζει, δεν του πάει και τον εκθέτει.
Αρκεί μόνο να σκεφτεί κανείς ότι στην προ-προηγούμενη συζήτηση στη Βουλή, έφτασε στο σημείο να δηλώσει… «πολιτικός κρατούμενος 6 μηνών».
Αρκεί μόνο να σκεφτεί κανείς ότι στην τελευταία προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση, έφτασε στο σημείο, αντί επιχειρημάτων, να χαρακτηρίσει τον πρωθυπουργό «χυδαίο», «ανίκανο» και «ψεύτη».
Αρκεί μόνο να σκεφτεί κανείς ότι σε αυτή την συζήτηση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επικαλέστηκε τα «3 πτυχία σε 7 χρόνια» που πήρε. Αλλά και τα «ένσημα» που κόλλησε, όταν γύρισε από το εξωτερικό και σε χρόνο dt έγινε «golden boy» σε μεγάλη τράπεζα. Όπως, υποθέτουμε, γίνεται με όλους όσοι γυρίζουν στην Ελλάδα έχοντας τρία πτυχία από καλά πανεπιστήμια του εξωτερικού…
Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επικαλείται τα πτυχία του και τα ένσημά του και την… «εξορία» στο Παρίσι όταν ακόμη φορούσε πάνες. Το πρόβλημα είναι ότι προφανώς, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν αντιλαμβάνεται πως όλα αυτά δεν κερδίζουν ψήφους, δεν πείθουν συνειδήσεις, αλλά προκαλούν θυμηδία –στην καλύτερη περίπτωση.
Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι ότι δεν έχει εικόνα της κοινωνίας, πριν καν φτάσει στον «γυάλινο πύργο» του Μεγάρου Μαξίμου...
Γιώργος Μελιγγώνης
nonews-NEWS