Μαρίκα Λυσιάνθη
Το άγιο πνεύμα των ημερών διεκόπη βιαίως το Σάββατο, τουλάχιστον για όσους ενημερώθηκαν για την απόφαση του Γιώργου Καμίνη να συνεχίσει να… σώζει την Αθήνα. Διεκδικώντας ακόμη μια θητεία. Την τρίτη. Φλερτάροντας ευθέως με την ισοπέδωση της ανοχής των Αθηναίων,
αλλά και με την υποτίμηση της νοημοσύνης τους.
Στα χέρια του Γιώργου Καμίνη, εδώ και έξι χρόνια, η Αθήνα κατέβηκε επίπεδο. Έχασε το φως και τη λάμψη της. Συρρικνώθηκε η ηχώ του ιστορικού αποτυπώματός της. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι ο Γιώργος Καμίνης υπήρξε ο Δήμαρχος της… καρδιάς των “ορφανών” του Σημίτη, του “συστήματος” και φυσικά των ευεργετημένων από τον ίδιο, που έσπευσαν μέσω των social media να υπερασπιστούν την άρνησή του να αποδεχτεί την πραγματικότητα.
Ο Γιώργος Καμίνης θα ολοκληρώσει το 2019 δυο πλήρεις θητείες. Μια διαδρομή 9 ετών στον δημαρχιακό θώκο της Αθήνας. Και μας πετάει το γάντι, παραδεχόμενος ότι… δεν τελείωσε. Ότι χρειάζεται άλλα πέντε χρόνια για να ολοκληρώσει το έργο του. Σύνολο θητείας δηλαδή… 14 χρόνια. Τη στιγμή που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 8 χρόνια παρουσίας του στον Λευκό Οίκο.
Τα μεγέθη φυσικά ανόμοια, η αφετηρία του επιχειρήματος ωστόσο κοινή. Πόσα χρόνια χρειάζεται κάποιος για να βάλει τάξη σε έναν μεγάλο δήμο σαν την Αθήνα; Πόσα χρόνια χρειάζεται για να υπάρχει ουσιαστικό αποτύπωμα του έργου του;
Σε ποιούς ακριβώς νομίζει ότι απευθύνεται ο κ. Καμίνης; Έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ζούμε σε άλλη πόλη, χώρα… πλανήτη; Πόθεν εκκινεί για να υποτιμά τόσο ακραία τη νοημοσύνη των Αθηναίων;
Ραντεβού στα… γουναράδικα της κάλπης του 2019, για την ηχηρή απάντηση που η Αθήνα θα χαρίσει στον Γιώργο Καμίνη. Εφόσον φυσικά είναι τελικά υποψήφιος. Δηλαδή, εφόσον βρει κάποιους αφελείς-πρόθυμους να τον στηρίξουν.
υστερογραφα