Είναι ασύλληπτα όσα πληροφορείται κανείς ερχόμενος σε επαφή με τον κοινωνικό του περίγυρο, καθώς είναι λογικό ο κόσμος να συζητά τη νέα επιβάρυνση που τον περιμένει με τον φόρο ακίνητης περιουσίας,
τον περίφημο ΕΝΦΙΑ.
Παραθέτουμε δυο περιστατικά όπως ακριβώς τα πληροφορηθήκαμε, μπας και ιδρώσει το αυτί των κρατούντων και αντιληφθούν το αδιέξοδο της φορομπηχτικής πολιτικής, επειδή απλά τους λείπει το πολιτικό θάρρος να εξοικονομήσουν τα χρήματα από εκεί που πρέπει, το οποίο στο τέλος ΔΕΝ θα το αποφύγουν, διότι η φοροδοτική ικανότητα έχει όριο, το οποίο ήδη φαίνεται με την αύξηση όσων απλά αδυνατούν να πληρώσουν…
Το πρώτο περιστατικό αφορά το κοσμοπολίτικο νησί της Μυκόνου και είναι εξαιρετικά χρήσιμο, διότι επικοινωνιακά είναι πολύ πιο εύκολο να αποκρούσουν οι κυβερνώντες την κατηγορία, αφού… θα πληρώσει η πλουτοκρατία. Είναι όμως έτσι; Διότι αυτό που αδιαφόρησαν να αναγνωρίσουν, είναι ότι δεν είναι όλοι επιχειρηματίες ή πλούσιοι με παραθεριστικές κατοικίες στο νησί…
Το παράδειγμα αφορά ελεύθερο επαγγελματία με καταγωγή από τη Μύκονο. Εκεί γεννήθηκε. Δεν ήταν πάντα έτσι το νησί. Εκεί μεγάλωσε και είχε ένα διώροφο χωριάτικο σπιτάκι, 150 τετραγωνικά συνολικά και οι δυο όροφοι, το οποίο έφτιαξε πριν πολλές δεκαετίες η οικογένεια, όπου… βολεύονταν πολλοί, όταν μαζευόταν η οικογένεια για να δει τους παππούδες.
Αυτό το πατρικό σπιτάκι στο νησί, άκουσον-άκουσον, επειδή είναι στη Μύκονο, απλά αποφάσισαν ότι ανά τετραγωνικό η αξία του είναι πολύ μεγάλη. Ναι, διότι είναι στο κοσμοπολίτικο νησί των ανέμων, όπου μένουν δυο γεροντάκια πλέον, με τα παιδιά τους να πηγαίνουν όποτε μπορούν να τους βλέπουν.
Δεν νοικιάζουν, δεν θέλουν κάποιον ξένο στα πόδια τους, δεν θέλουν να κερδοσκοπήσουν, θέλουν να διάγουν τον ήσυχο βίο τους με την οικογένειά τους. Από αυτούς λοιπόν, το ένδοξο ελληνικό Δημόσιο, η κυβέρνησή μας, ζητά το μυθώδες για συνταξιούχους ποσό των 3.600 ευρώ! «Όχι, δεν θα με διώξουν από τον τόπο μου», μας ανέφερε αγανακτισμένη η πηγή. «Θα καθαρίσω ακόμα και σκάλες για να μη φύγω, αυτοί όμως θα φύγουν», με την αναφορά να γίνεται για την κυβέρνηση… και μην ορκίζεται οποιοσδήποτε για το ποιον ψήφισε στις εκλογές.
«Είναι παρανοϊκό αυτό που συμβαίνει, με αντιμετωπίζουν όπως και τον… [σ.σ. όνομα γνωστού μεγαλοεπιχειρηματία με εξοχικό στο νησί που το σύστημα το οποίο χρησιμοποιούν τους βγάζει να πληρώνουν τα ίδια]»! Η αγανάκτηση ξεχειλίζει. Κι έχουν καλό λόγο όλοι, με τη συζήτηση να έχει ως εξής…
Αγοράζεις ένα σπίτι ή το κληρονομείς, εισπράττουν φόρο. Στη συνέχεια όμως, αντί για ένα συμβολικό ποσό εάν υποτεθεί ότι ο φόρος αυτός υπάρχει παντού στον δυτικό κόσμο, έτσι λένε, έρχονται και σου ζητάνε ποσό που δεν δύνασαι να καταβάλεις; Γιατί διώκουν τόσο άγρια την πιο απλή ιδιοκτησία;
Σου νοικιάζουν τι; Την πατρίδα σου; Τους πληρώνεις κάθε χρόνο για να δικαιούσαι να κατοικείς;Φταίνε μετά όταν στα καφενεία της χώρας ακούς για νταβατζήδες, κλέφτες, λωποδύτες και απατεώνες; Το καλό είναι ότι τα κοσμητικά αυτά επίθετα δεν απευθύνονται πλέον μόνο στην κυβέρνηση. Ναι, είναι δείγμα υγείας…
Πάμε και στο δεύτερο παράδειγμα ενός μεγάλου και εντυπωσιακού σπιτιού, αυτό καταλαβαίνει κανείς αν του πεις ότι είναι 150 τετραγωνικά, έστω κι αν βρίσκεται σε μια μη τουριστική εξοχή. Ένας πατέρας, επαγγελματίας, αποφάσισε να φτιάξει το σπίτι αυτό για να αποσυρθεί στο χωρίο του μόλις πάρει σύνταξη.
Δεν πρόλαβε. Πριν καν βάλει πάτωμα στο σπίτι, πριν το ολοκληρώσει, σχεδόν πριν 40 χρόνια, έφυγε από τη ζωή και το σπίτι αυτό πέρασε στην οικογένειά του. Τέσσερις σχεδόν δεκαετίες μετά, το σπίτι εξακολουθεί να μην έχει πάτωμα. Για λόγους αναμνήσεων κυρίως, η οικογένεια εξακολουθεί και πηγαίνει δυο εβδομάδες τον χρόνο και ζει σε δύσκολες συνθήκες για να πηγαίνει σε μια απόσταση 15-20 λεπτών από την παραλία, για να κρατάει την επαφή με τον τόπο, με τις αναμνήσεις της.
Πόσο λογικό είναι σε ένα σπίτι που φαίνεται ότι δεν χρησιμοποιείται από τους λογαριασμούς ΔΕΗ, ΕΥΔΠ κ.λπ., που δηλώνεται εκ των πραγμάτων ως ημιτελές, δεν αποφέρει εισόδημα, να το πληρώνει η οικογένεια 500 ευρώ τον χρόνο; Δηλαδή αλλού που η αντικειμενική αξία είναι σαφώς υψηλότερη, η μόνη επιλογή που σου δίνουν είναι να το πουλήσεις ή να το γκρεμίσεις; Και δεν πουλιούνται όλα… για να πουλήσεις πρέπει να υπάρχει και αγοραστής.
Απλά, πρέπει να τους δίνεις κάθε μήνα επί 12 μήνες όσα θα έδινες για ένα αξιοπρεπές κατάλυμα (π.χ. 40 ευρώ) κάθε μήνα, τα λεφτά που θα κάλυπτες δηλαδή τη διαμονή για διακοπές 12 ημερών! Μήπως να μετατραπεί σε μοναστήρι; Αληθεύει ότι δεν πληρώνουν ΕΝΦΙΑ; Παρότι δεν μπορεί παρά να έχουν έσοδα, ενώ το άλλο ακίνητο δεν έχει; Και το ονομάζουμε αυτό ίση μεταχείριση απέναντι στον νόμο; Δεν έχει νόημα να γράψουμε οτιδήποτε άλλο.
http://www.defence-point.gr