«Εψαχνα πάντα κάτι να με σκοτώσει, γι' αυτό και έπινα με αυτόν τον τρόπο, αυτοκτονικά»
Από τη
ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΑΡΔΑ
Γνωστή ηθοποιός, εθισμένη στο αλκοόλ, έγραψε βιβλίο για την πιο δραματική περίοδο της ζωής της. Η Πηνελόπη Σταυροπούλου, με το βιβλίο της «Η νύχτα της Πηνελόπης - Το ημερολόγιο ενός αλκοολικού», ένιωσε την ανάγκη να καταθέσει την ψυχή της στο χαρτί, εκφράζοντας αλήθειες που δεν είπε ή δεν μοιράστηκε ποτέ.
ΕΚΔΟΣΗ • Το εξώφυλλο του βιβλίου της Πηνελόπης Σταυροπούλου (αριστερά) «Η νύχτα της Πηνελόπης - Το ημερολόγιο ενός αλκοολικού»
Μέσα στις 143 σελίδες της έκδοσης του iWrite, η 57χρονη θεατρική ηθοποιός ερμηνεύει τον πιο σκληρό μονόλογο της ζωής της, με αφετηρία τα δύσκολα παιδικά χρόνια της και «στάση» στη διάσωσή της από την τρίτη μεγαλύτερη ασθένεια παγκοσμίως, που δεν είναι άλλη από το αλκοόλ. «Υπήρξε μια αρκετά μεγάλη περίοδος που, για να κάνω οτιδήποτε, έπρεπε πρώτα να πιω κάτι ώστε να πάρω τη δύναμη να διεκδικήσω μια δουλειά. (...) Ηταν αδύνατον να φτάσω εκεί, αν πρώτα δεν έπαιρνα τη δύναμη που νόμιζα ότι μου δινόταν από το πιόμα» αναφέρει. «Θα σου πω τώρα για εκείνη την ημέρα που άκουγα γέλια, αλλά αισθανόμουν ποδαράκια πάνω μου κι ένα τρυφερό χάδι στην πλάτη μου. (...) “Μαμά, γιατί είσαι στο πάτωμα;” Βρήκα μια δικαιολογία: “Σκόνταψα κι έπεσα”. Οχι πως προφανώς στον διάδρομο θα λιποθύμησα και με βρήκε το ξημέρωμα εκεί! (...) Σηκώθηκα και έφτασα στον καθρέφτη του μπάνιου. Με κοίταξα και ήταν η πρώτη μου φορά που με έφτυσα...» γράφει για τη φορά που τα δύο παιδιά της έγιναν μάρτυρες του γολγοθά που ανέβαινε. Σε άλλο κεφάλαιο, η ηθοποιός, που έπαιξε στη σειρά «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά» σε σκηνοθεσία του Κώστα Κουτσομύτη, που έγραψε ιστορία στην ελληνική τηλεόραση, αναφέρεται στις τεράστιες ποσότητες αλκοόλ που κατανάλωνε.
Στερητικά ξεσπάσματα
«Ξεκινούσα το πρωί με άσπρα ποτά, πάντα ούζο. (...) Αυτό το “ένα” έφτανε το ενάμισι μπουκάλι, μετά έπιανα το κρασί (...) κι έπινα τρία μπουκάλια μέσα στην ίδια ημέρα, και, τέλος, το βράδυ (...) έκλεινα στο ενάμισι μπουκάλι βότκα» αποκαλύπτει η συγγραφέας, η οποία με ωμό τρόπο περιγράφει την ανικανότητά της να ανάψει έστω ένα τσιγάρο λόγω των στερητικών ξεσπασμάτων της: «Προσπαθούσα να ακινητοποιήσω το ένα χέρι ανάμεσα στα πόδια μου, έβαζα στο στόμα το τσιγάρο και προσπαθούσα με αυτό που κρατάει τον αναπτήρα να το βάλω ακίνητο ανάμεσα στα πόδια μου για να μπλοκάρει το τρέμουλο, ώστε να μπορέσω να ανάψω». Ενα βράδυ, μεθυσμένη, προτίμησε να μην οδηγήσει και πήρε ταξί για το σπίτι της. «Η άρθρωσή μου είχε παντελώς αλλοιωθεί, δεν θυμάμαι ποτέ τόσο απεγνωσμένα να ψάχνω να βρω τα σύμφωνα και τα φωνήεντα, και να είναι αδύνατον να τα ξεστομίσω. Ο άνθρωπος δεν μπορούσε ούτε τη διεύθυνσή μου να καταλάβει. (...) Φτάσαμε, λοιπόν. Βγάζω το κλειδί - αλήθεια, πόσο δύσκολο είναι να ανοίξεις την πόρτα σου όταν είσαι μεθυσμένος! (...) Την άλλη ημέρα πήγα να φέρω το αμάξι από το κέντρο, αδύνατον να θυμηθώ πού το είχα αφήσει. Τρεις ώρες το έψαχνα».
Η ίδια παραδέχεται στο βιβλίο της ότι είχε κάνει αρκετές αποτυχημένες απόπειρες αυτοκτονίας, αποκαλύπτοντάς το με μια πολύ σκληρή εξομολόγηση: «Φαίνεται από την πορεία της ζωής μου ότι έψαχνα πάντα κάτι να με σκοτώσει, γι' αυτό και έπινα με αυτόν τον τρόπο, αυτοκτονικά.
ΤΟ «ΚΑΡΦΙ» ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΡΑΝΤΟΥ
Στα χρόνια της καριέρας της στο σανίδι, η Πηνελόπη Σταυροπούλου συνεργάστηκε με σημαντικούς σκηνοθέτες, όπως ο Μίνως Βολανάκης και ο Γιώργος Μιχαηλίδης, ενώ στο πρώτο έτος της σχολής του Εθνικού Θεάτρου ήταν συμμαθήτρια με την Ελένη Ράντου (φωτό). Μάλιστα, στο βιβλίο της περιγράφει μια σκηνή, όταν για τρεις ημέρες δεν πάτησε το πόδι της στα μαθήματα και η Ράντου μαζί με συμμαθητές τους την αναζήτησαν. «“Ανοιξε!” φώναζαν πριν φτάσουν. Ανοιξα σέρνοντας το παρεό που φορούσα. Με κοίταξε ερευνητικά στα μάτια η Ελένη (Ράντου) για να “διαβάσει” τι έγινε. Είχε πάντα ωριμότητα μέσα της και μια διερεύνηση για τους άλλους εξαιρετική. Πολύ έξυπνη γυναίκα, η γνώση και η εικόνα της την ενδιέφεραν πολύ, τον εαυτό της τον αληθινό κάπου έχασε...» αναφέρει, πετώντας έτσι ένα «καρφί» στη γνωστή ηθοποιό.
Πηγη