8 Οκτ 2017

Η dream team της ΕΛ.ΑΣ. που απελευθέρωσε τον Λεμπιδάκη

Με ποιον τρόπο η κλειστή ομάδα των έμπειρων αστυνομικών κατάφερε να δώσει τέλος στην ομηρία του επιχειρηματία
Από τους
Θεοδόση Π. Πάνου,
Σπύρο Μουζακίτη


Μια κλειστή ομάδα, αποτελούμενη από ειδικά εκπαιδευμένους σε απαγωγές και «λεπτές» διαπραγματεύσεις αστυνομικούς, ήταν οι άνθρωποι που επί έξι μήνες «ξεψάχνισαν» τα στοιχεία, πραγματοποίησαν παρακολουθήσεις και τελικά έφτασαν στην απελευθέρωση του Κρητικού επιχειρηματία Μιχάλη Λεμπιδάκη.

Η συγκεκριμένη ομάδα, που επί έξι μήνες πραγματοποιούσε μυστικά τις έρευνες και καθοδηγούσε από το παρασκήνιο την οικογένεια του γνωστού επιχειρηματία στις διαπραγματεύσεις, είχε την κωδική ονομασία «Ομάδα Λαγουδάκη» από το επώνυμο του γενικού περιφερειακού αστυνομικού διευθυντή Κρήτης, υποστράτηγου Κωνσταντίνου Λαγουδάκη.

Πρόκειται για αξιωματικούς και αστυνομικούς του Τμήματος Οργανωμένου Εγκλήματος της Περιφέρειας Κρήτης, των Υποδιευθύνσεων Ασφάλειας Ηρακλείου και Κρήτης και για έμπειρους αξιωματικούς, αστυνομικούς και διαπραγματευτές του Τμήματος Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Αττικής.
Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η απαγωγή του Μ. Λεμπιδάκη, ο υποστράτηγος Κ. Λαγουδάκης συγκρότησε άμεσα την ειδική ομάδα και παράλληλα ζήτησε τη βοήθεια τις Ασφάλειας Αττικής, λόγω της εμπειρίας των στελεχών της σε τέτοιου είδους δύσκολες αποστολές.

Σύμφωνα με πληροφορίες, από την πρώτη στιγμή οι αστυνομικοί κατάλαβαν πως είχαν να κάνουν με μία ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση και κυρίως πρωτόγνωρη για τα αστυνομικά χρονικά της χώρας, καθώς οι απαγωγείς έκαναν αρκετές ημέρες να δώσουν σημεία ζωής στην οικογένεια του επιχειρηματία, ενώ, όταν το έκαναν, άρχισαν να στέλνουν μηνύματα στα κινητά τηλέφωνα των μελών της οικογένειάς του.

Στις 30 Μαρτίου, στο σημείο αρπαγής του επιχειρηματία, οι αστυνομικοί στη Μεγαλόνησο άμεσα διαπίστωσαν πως την απαγωγή είχαν πραγματοποιήσει κάτοικοι του νησιού, «βλέποντας» σημάδια και τεχνοτροπία που μόνο ένας Κρητικός θα μπορούσε να καταλάβει και να χρησιμοποιήσει. Οπως λέει χαρακτηριστικά στην «κυριακάτικη δημοκρατία» αστυνομικός που είχε άμεση εμπλοκή στις έρευνες, «εάν οι αστυνομικοί ήταν από κάποιο άλλο μέρος της πατρίδας μας και όχι από την Κρήτη, δεν θα ήταν σε θέση να καταλάβουν τα σημάδια στο σημείο τις αρπαγής».

Την αρχή του νήματος των ερευνών έπιασαν άμεσα οι αξιωματικοί από την Ασφάλεια Ηρακλείου, όπου και σημειώθηκε η απαγωγή, ενώ στη συνέχεια ενεπλάκη και η Ασφάλεια Χανίων.
Ειδικοί
Σε διάστημα μόλις δύο ημερών έφτασαν στο νησί ο προϊστάμενος της ΥΔΕΖΙ της Ασφάλειας Αττικής και ο διοικητής του Τμήματος Ανθρωποκτονιών, δύο αστυνομικοί που έχουν μεγάλη εμπειρία στις απαγωγές, καθώς κατά το παρελθόν έχουν χειριστεί, και μάλιστα με επιτυχία, πλείστες τέτοιες υποθέσεις. Μαζί με τους δύο αξιωματικούς έφτασε στο νησί και ειδικός διαπραγματευτής της Ασφάλειας Αττικής, προκειμένου να καθοδηγήσει την οικογένεια Λεμπιδάκη στις «λεπτές» διαπραγματεύσεις με τους απαγωγείς.

Οι αξιωματικοί της Καταπολέμησης Οργανωμένου Εγκλήματος και της Ασφάλειας Χανίων και Ηρακλείου άρχισαν άμεσα να παρακολουθούν υπόπτους και μάλιστα στοχευμένα, καθώς, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, στο σημείο της απαγωγής του επιχειρηματία οι κακοποιοί είχαν αφήσει σημάδια που προσδιόριζαν στα έμπειρα μάτια των αστυνομικών της Κρήτης το ερευνητικό πεδίο στο οποίο θα κινούνταν, αφαιρώντας μάλιστα από τον κατάλογο των υπόπτων ένα μεγάλο μέρος.
Σταδιακά, οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες έφτασαν στις 6 Ιουλίου στον τυχαίο έλεγχο τριών ατόμων που επέβαιναν σε Ι.Χ. στα Σφακιά και δεν είχε κανείς μαζί του κινητό, καθώς λίγο πριν είχαν πετάξει μια συσκευή από την οποία είχαν στείλει μηνύματα στην οικογένεια του επιχειρηματία.

Μετά το συγκεκριμένο περιστατικό το κουβάρι των ερευνών άρχισε να ξετυλίγεται ταχύτατα, καταλήγοντας στην επιτυχημένη επιχείρηση απελευθέρωσης του κ. Λεμπιδάκη την περασμένη Δευτέρα, σε μια μάντρα αυτοκινήτων λίγο έξω από το Ρέθυμνο.
Οι επτά μήνες αγωνίας, οι διαπραγματεύσεις και το «μοιραίο λάθος» 
Το μαρτύριο για τον επιχειρηματία Μιχάλη Λεμπιδάκη άρχισε στις 30 Μαρτίου, όταν οι απαγωγείς του τον άρπαξαν από την αγκαλιά των αγαπημένων προσώπων του. Οι έξι μήνες που ακολούθησαν ήταν οι χειρότεροι της ζωής του.

Αλυσοδεμένος «σαν το σκυλί», όπως ο ίδιος ανέφερε, παρέμεινε στα χέρια των αδίστακτων απαγωγέων για έξι ολόκληρους μήνες, κρατώντας ημερολόγιο με τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε. Το κρησφύγετο στη μάντρα αυτοκινήτων λίγο έξω από το Ρέθυμνο έμελλε να είναι και το τελευταίο από τα συνολικά πέντε όπου τον μετέφεραν οι δράστες, που, όπως όλα δείχνουν, δεν είχαν σε καμία περίπτωση σκοπό να κάνουν πίσω, αν δεν έπαιρναν στα χέρια τους τα λύτρα που ζητούσαν -μέσω εξαντλητικών διαπραγματεύσεων- από την οικογένειά του. Τελικά, χάρη στην άψογη επιχείρηση της Αστυνομίας, ο Μιχάλης Λεμπιδάκης είναι και πάλι με τους αγαπημένους του, χωρίς να δοθεί ούτε ένα ευρώ στους δράστες.

Νωρίς το απόγευμα της Πέμπτης 30 Μαρτίου ο επιχειρηματίας οδηγούσε το αυτοκίνητό του με κατεύθυνση από το Ηράκλειο προς τον οικισμό Καλέσσα. Στην Αστυνομία σήμανε συναγερμός όταν το πολυτελές αυτοκίνητο του 53χρονου εντοπίστηκε εγκαταλειμμένο, τρακαρισμένο και με ανοιχτές πόρτες στον δρόμο. Εκείνη την ώρα το κινητό του ήταν ανοιχτό, ωστόσο λίγη ώρα μετά απενεργοποιήθηκε. Υστερα από λίγα λεπτά ειδοποιήθηκε η Πυροσβεστική ότι δύο αυτοκίνητα καίγονταν στον δρόμο προς τον οικισμό Καλέσσα. Ηταν τα ίδια που είχαν χρησιμοποιηθεί για την αρπαγή του επιχειρηματία.

Η πρώτη επικοινωνία των απαγωγέων με μέλος της οικογένειας Λεμπιδάκη έγινε 10 ημέρες μετά, και συγκεκριμένα με τον αδελφό του θύματος. Μέσω πακιστανικού τηλεφώνου, οι απαγωγείς αξίωσαν 100.000.000 ευρώ, ωστόσο η απάντηση ήταν ότι αυτά τα χρήματα δεν είναι δυνατόν να συγκεντρωθούν.
Μικρότερες απαιτήσεις

Στη συνέχεια, οι απαγωγείς έριξαν τις απαιτήσεις τους στα 70.000.000 ευρώ, για να πέσουν τελικά -το τελευταίο διάστημα της απαγωγής- στα 8.000.000 ευρώ. Υστερα από μία απόδειξη των απαγωγέων ότι ο Μιχάλης Λεμπιδάκης ζει, η αγωνία της οικογένειας κορυφώθηκε, καθώς για περισσότερες από 50 ημέρες οι δράστες που κρατούσαν τον Μιχάλη Λεμπιδάκη είχαν εξαφανιστεί. Οι συγγενείς αποφάσισαν, σε συνεργασία με την Αστυνομία, να προβούν στην ανακοίνωση μιας επιστολής, στην οποία αναφερόταν μεταξύ άλλων: «Υστερα από 80 εφιαλτικές μέρες και παρ’ όλες τις ανθρωπίνως δυνατές προσπάθειες, ο Μιχάλης μας δεν επέστρεψε κοντά μας. Σήμερα, συμπληρώνονται 53 μέρες χωρίς νέα για την κατάστασή του και η οικογένειά μας βυθίζεται σε απόγνωση».

Φαίνεται πως η συγκεκριμένη επιστολή πέτυχε τον σκοπό της, καθώς οι απαγωγείς επανεμφανίστηκαν. Ακολούθησαν γραπτό μήνυμα στο κινητό του αδελφού του Μιχάλη Λεμπιδάκη στις 29 Αυγούστου, ένα σημείωμα με τον γραφικό χαρακτήρα του αλλά και ένα USB, στο οποίο ακουγόταν ο επιχειρηματίας. Ωστόσο, εκείνη την περίοδο οι Αρχές είχαν ήδη καταφέρει να βρεθούν στα χνάρια των απαγωγέων και περίμεναν με υπομονή και μεθοδικότητα την κατάλληλη στιγμή για να επέμβουν.

Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, το νήμα της υπόθεσης άρχισε να ξετυλίγεται τον περασμένο Ιούλιο, όταν σε έλεγχο που είχε γίνει στην Κρήτη σε τρία άτομα που επέβαιναν σε Ι.Χ. αυτοκίνητο, δεν έφερε κανένας κινητό τηλέφωνο και διαπιστώθηκε ότι τα είχαν πετάξει νωρίτερα. Το γεγονός προκάλεσε υποψίες, καθώς οι απαγωγείς επικοινωνούσαν μόνο με καρτοτηλέφωνα μιας χρήσης, τα οποία στη συνέχεια πετούσαν.

Το πρωί της περασμένης Δευτέρας, η επιχείρηση που στήθηκε με μεθοδικότητα για την απελευθέρωση του Μιχάλη Λεμπιδάκη έγινε πράξη και ο επιχειρηματίας βρέθηκε και πάλι κοντά στα αγαπημένα του πρόσωπα σώος και αβλαβής.
Οι πέντε υποθέσεις που συγκλόνισαν την Ελλάδα!
Το πρωί της 2ας Οκτωβρίου δόθηκε τέλος σε μία από τις πιο συγκλονιστικές υποθέσεις απαγωγών που έχουν γίνει ποτέ στην Ελλάδα. Ο επιχειρηματίας Μιχάλης Λεμπιδάκης επέστρεψε σώος και αβλαβής στην αγκαλιά της οικογένειάς του, έπειτα από έξι βασανιστικούς μήνες στα χέρια των απαγωγέων του. Η Αστυνομία κατόρθωσε να απελευθερώσει τον 53χρονο χωρίς να δοθεί ούτε ένα ευρώ στους δράστες. Ωστόσο, αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που μία υπόθεση απαγωγής συγκλονίζει το πανελλήνιο.
Υπόθεση Δαλάκα 
Νοέμβριος 1995: Η σπείρα που αυτοαποκαλούνταν «Συμμορία φορέα του AIDS» αρπάζει τον 11χρονο τότε Κώστα Δαλάκα. Το παιδί επιστρέφει στο σπίτι του από το σχολείο. Λίγους μήνες πριν, η γιαγιά του είχε κερδίσει στο λαχείο το ποσό των 130.000.000 δραχμών. Η οικογένεια είχε ενημερώσει για αυτό το γεγονός μόνο τον στενό της κύκλο, ωστόσο φαίνεται ότι αυτό ήταν αρκετό. Οι απαγωγείς αρπάζουν τον μικρό Κωστάκη με ένα φορτηγό και στη συνέχεια καλούν την οικογένεια. Απειλούν ότι αν δεν πάρουν άμεσα τα χρήματα θα μεταδώσουν στο παιδί τον ιό του AIDS. Τελικά, πέντε ημέρες μετά η οικογένεια παρέδωσε 41.000.000 δραχμές στους απαγωγείς και ο Κώστας Δαλάκας αφέθηκε ελεύθερος. Οι απαγωγείς «προδόθηκαν» από τα πρωτοεμφανιζόμενα τότε κινητά τους τηλέφωνα. Δύο χρόνια πριν, η ίδια σπείρα είχε απαγάγει τη 12χρονη Ταμάρ Οσκανιάν, κόρη εμπόρου πολύτιμων λίθων, ωστόσο την επέστρεψε στην οικογένειά της χωρίς να πάρει λύτρα.
Υπόθεση Χαΐτογλου 
Δεκέμβριος 1995: Ο βιομήχανος Αλέκος Χαΐτογλου πέφτει θύμα οργανωμένης απαγωγής τη στιγμή που μεταβαίνει στο οικογενειακό εργοστάσιο παραγωγής χαλβά, στο 2ο χιλιόμετρο της οδού Ωραιοκάστρου - Θεσσαλονίκης. Παρέμεινε στα χέρια των απαγωγέων για 80 ώρες και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε στο ΚΤΕΛ Καρδίτσας. Εκείνη την περίοδο, ο αδερφός του Κώστας Χαΐτογλου, πρόεδρος της ομάδας μπάσκετ του Ηρακλή, είχε κερδίσει 160.000.000 δραχμές στο Λόττο. Οι απαγωγείς ζήτησαν περισσότερα, ωστόσο τελικά η οικογένεια τους έδωσε σχεδόν τα μισά. Για την υπόθεση κατηγορήθηκαν ο Παύλος Κερεμίδης και τα αδέρφια Νίκος και Βασίλης Παλαιοκώστας.
Υπόθεση Ζώνα
Οκτώβριος 2001: Ισως η πιο οργανωμένη και επαγγελματική περίπτωση απαγωγής που έγινε στην Ελλάδα, με πρωταγωνιστές τα μέλη της «Greek Mafia». Θύμα, ο 34χρονος τότε Γιάννης Ζώνας, γιος του γνωστού επιχειρηματία, ο οποίος παρέμεινε στα χέρια των απαγωγέων του δύο μήνες. Η απαγωγή έγινε το μεσημέρι της 2ας Οκτωβρίου, όταν δύο άγνωστοι έριξαν το αυτοκίνητό τους πάνω σε αυτό που οδηγούσε ο Γιάννης Ζώνας και στη συνέχεια τον έβαλαν με τη βία στο δικό τους. Οι δράστες μετέφεραν το θύμα στον χώρο που είχαν επιλέξει. Ενας από τους απαγωγείς, ο οποίος μιλούσε σπαστά ελληνικά, επικοινώνησε έπειτα από λίγες ώρες με την οικογένεια και ζήτησε ως λύτρα 1 δισ. δραχμές. Το επόμενο διάστημα η κινητοποίηση της Αστυνομίας ήταν τεράστια, αλλά και ιδιαίτερα διακριτική, ώστε να μην κινδυνεύσει η ζωή του θύματος. Δύο μήνες μετά, οι απαγωγείς έδωσαν εντολή στον πατέρα του 34χρονου να πετάξει τσάντα με 1.150.000 δολάρια κάτω από τη γέφυρα της Ιεράς Οδού. Επειτα από 14 ολόκληρα χρόνια, ο Παναγιώτης Βλαστός ομολόγησε ότι είχε συμμετοχή στη συγκεκριμένη απαγωγή.
Υπόθεση Παναγόπουλου
Ιανουάριος 2009: Ακόμη μια απαγωγή που οργανώνει η «Greek Mafia». Ενα βανάκι κλείνει τον δρόμο στο αυτοκίνητο του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου στο Καβούρι. Τρεις μαυροντυμένοι και πάνοπλοι άνδρες τον βάζουν με τη βία μέσα στο βαν. Η απαγωγή κράτησε 192 ώρες. Οι απαγωγείς μετέφεραν τον εφοπλιστή στο σημείο όπου θα τον κρατούσαν και τον έδεσαν με αλυσίδες. Ο Περικλής Παναγόπουλος ανέφερε μετά τον εφιάλτη που έζησε για οκτώ ημέρες στα χέρια των απαγωγέων του ότι η γυναίκα του κατάφερε να διαπραγματευτεί μαζί τους και να τον απελευθερώσει, δίνοντάς τους το ποσό των 30.000.000 ευρώ. Επειτα από λίγους μήνες, για την υπόθεση συνελήφθησαν ο Παναγιώτης Βλαστός και ακόμη 17 ύποπτοι, οι οποίοι οδηγήθηκαν σε δίκη. Οι ποινές επεβλήθησαν την εβδομάδα που μας πέρασε.
Υπόθεση Καραμολέγκου
Ιανουάριος 2014: Ο αρτοβιομήχανος Μανώλης Καραμολέγκος πέφτει θύμα απαγωγής από τέσσερις άνδρες στο Κορωπί. Φαίνεται, ωστόσο, ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση οι δράστες δεν ήταν και τόσο… επαγγελματίες. Ο επιχειρηματίας καταφέρνει να πείσει τον φρουρό του σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι στην Κερατέα να παραδοθεί. Η απαγωγή έγινε τη στιγμή που ο Μανώλης Καραμολέγκος επέστρεφε στο σπίτι του. Αναβάτης μοτοσικλέτας που προπορευόταν προφασίστηκε ατύχημα και τότε ο αρτοβιομήχανος κατέβηκε για να τον βοηθήσει. Τότε βρέθηκε στο σημείο ακόμη ένα αυτοκίνητο, με τους επιβάτες να καταφέρνουν να ακινητοποιήσουν το θύμα, που προέβαλε αντίσταση. Οι απαγωγείς απαίτησαν 2.500.000 ευρώ. Τελικά, ο επιχειρηματίας κατάφερε να πείσει τον Μολδαβό που τον φυλούσε ότι ήταν μάταιο να συνεχιστεί η ομηρία. Η Αστυνομία συνέλαβε ακόμη έναν ομοεθνή του, ενώ οι απαγωγείς ήταν τέσσερις.
δημοκρατια