Ο Fabien Gaglio ομολόγησε ότι διέθετε ένα σχέδιο Ponzi αξίας 100 εκατομμυρίων δολαρίων με τους δικούς του όρους (σ.σ ένα σχέδιο Ponzi είναι μια παραλλαγή της γνωστής "πυραμίδας", δηλαδή μια δόλια επιχείρηση επενδύσεων όπου ο φορέας εκμετάλλευσης
παράγει αποδόσεις για τους παλαιότερους επενδυτές μέσω εσόδων που πληρώνονται από νέους επενδυτές και όχι από νόμιμες επιχειρηματικές δραστηριότητες ή κέρδη χρηματοοικονομικών συναλλαγών).
Στις 9 π.μ. μια Τετάρτη στο Παρίσι, ντυμένος κομψά σε ένα σκούρο πουλόβερ και ένα καλοσιδερωμένο, λευκό πουκάμισο, ο τριαντάχρονος τραπεζίτης της Γαλλικής Ριβιέρας μπήκε σε ένα αστυνομικό τμήμα και κάθισε στην αίθουσα ανακρίσεων, κρατώντας ένα φάκελο με σημειώσεις.
«Για να συνοψίσω τα γεγονότα», είπε ο Gaglio στον αστυνομικό διοικητή που καθόταν απέναντί τουν, «η δουλειά μου ήταν να αυξήσω τα χρήματα των πελατών μου». Ο Gaglio ήταν ένας από τους δύο διευθυντές μιας εταιρείας διαχείρισης πλούτου που ονομάζεται Hottinger & Partners. Η εύπορη πελατεία του προέρχεται από όλο τον κόσμο: επιχειρηματίες στη Σιγκαπούρη, καλλιτέχνες στην Ιταλία, επιχειρηματίες του τεχνολογικού κλάδου στην Αμερική, δελεασμένοι από την υπόσχεση χαμηλών φόρων, υψηλών αποδόσεων ή ελβετικής διακριτικής συμπεριφοράς. Όταν κάποιες επενδύσεις άρχισαν να μην αποδίδουν, ο Gaglio εξήγησε ότι "πήρε χρήματα από έναν πελάτη για να πληρώσει έναν άλλο" και σύντομα «πήρε πτυχίο» στην κατασκευή δηλώσεων και τη πλαστογράφηση υπογραφών. Το έργο, είπε, είχε διαρκέσει 15 χρόνια. "Τώρα δεν έχω τίποτα," είπε ο Gaglio. "Δεν μου έχει μείνει τίποτα".
Ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος Franck Royet, δεν κατάλαβε γιατί ο Gaglio του τα έλεγε όλα αυτά. Κανένα από τα θύματα του Gaglio δεν φάνηκε να είναι από τη Γαλλία. «Γιατί ήρθατε στη Γαλλία όταν η εταιρεία βρίσκεται στην Ελβετία και ζείτε στην Ισπανία;» ρώτησε ο Royet. Ο Gaglio απέφυγε να απαντήσει, λέγοντας ότι είχε παραδώσει ορισμένα από τα πλαστά έγγραφα στη Γαλλία. Ούτε ανέφερε ότι η Γαλλία σπάνια επιτρέπει την έκδοση των πολιτών της. Στις 4.20 μ.μ., ο Gaglio υπέγραψε μια δήλωση, πήρε πίσω ένα ρολόι χειρός που είχε παραδώσει και επέστρεψε στους δρόμους του Παρισιού.
Αυτά έγιναν στις 23 Ιανουαρίου 2013. Στις ημέρες που ακολούθησαν, ο συνεργάτης του Gaglio, Jean-François de Clermont-Tonnerre, ενημέρωσε τους πελάτες της Hottinger & Partners. Έντεκα από αυτούς υπέβαλαν αστικές και ποινικές καταγγελίες κατά του Gaglio στην Ελβετία, όπως έκανε και η ίδια η επιχείρηση. Το μητρικό ίδρυμα από το οποίο είχε ξεκινήσει η Hottinger & Partners - η ελβετική τράπεζα Hottinger & Cie, με ρίζες που φτάνουν στον 18ο αιώνα - υπέστη ζημίες που την οδήγησαν σε πτώχευση.
Ο Gaglio κρίθηκε ένοχος. "Έχοντας ζήσει ένα ψέμα εδώ και χρόνια, απαντώ στις ερωτήσεις σας σήμερα με τη μέγιστη δυνατή διαφάνεια", είπε στην ακροαματική διαδικασία. «Δεν έχω τίποτα να κρύψω». Επανέλαβε ότι τα χρήματα των πελατών του και τα δικά του εξαφανίστηκαν. Ένας συνάδελφος χαρακτήρισε τις καταναλωτικές του συνήθειες ως "Φαραονικές". Τα έργα τέχνης του Gaglio θα μπορούσαν να έχουν δημοπρατηθεί για να αποζημιώσουν τα θύματά του, αλλά η συλλογή, είπε ο ίδιος στις Αρχές, είχε εξαφανιστεί από την περιουσία του λίγες εβδομάδες πριν από την εξομολόγηση του.
Το δικαστήριο διέταξε τον Gaglio να αποπληρώσει 150.000 ευρώ (177.000 δολάρια), όλα όσα πίστευε ότι μπορούσε να αντέξει οικονομικά, και τον καταδίκασε σε πέντε χρόνια φυλάκισης για τα εγκλήματα που διέπραξε στο Λουξεμβούργο. Εκείνος έκανε έφεση και, αφού πέρασε ένα χρόνο στη φυλακή του Λουξεμβούργου, απελευθερώθηκε προσωρινά και η ποινή του μειώθηκε σε τέσσερα χρόνια. Στο Λουξεμβούργο είναι συνηθισμένο να εκτελείται η μισή από τις ποινές του, με αποτέλεσμα ο Gaglio να έχει να εκτίσει άλλους 12 μήνες όταν επιστρέψει στη φυλακή. Αυτό είναι μάλλον ευνοική μεταχείριση, συγκρινόμενη με άλλες καταδίκες για σχέδια Ponzi, όπως τα 150 χρόνια φυλάκισης του Bernie Madoff και τα 110 του Robert Allen Stanford.
Μετά από αυτό, ο Gaglio είναι ελεύθερος να ξαναβρεί την οικογένειά του και να ζήσει ελεύθερος, αποκλειστικά όμως μέσα στην κοινότητα έξω από τις Κάννες, όπου ενοικιάζει μια βίλα παρά τις κατηγορίες εναντίον του, ότι είναι αφερέγγυος.