Με ένα εκτενές σκεπτικό, το πολιτικό τμήμα του Αρείου Πάγου, σχεδόν 10 χρόνια μετά τον γάμο που είχε τελέσει ο δήμαρχος της Τήλου, "προκαλώντας" τριγμούς αλλά και την παρέμβαση του εισαγγελέα της Ρόδου τότε, ακύρωσε και τυπικά το...μυστήριο, κρίνοντας οτι η πολιτεία, αφουγκραζόμενη την κοινωνία, έφτασε μέχρι το σύμφωνο συμβίωσης ακόμη και στα ομόφυλα ζευγάρια, όχι όμως και στον γάμο.
Για τους αρεοπαγίτες, ο εισαγγελέας της Ρόδου ορθώς ακύρωσε το γάμο, χαρακτηρίζοντας την κίνηση αυτή "προβλεπόμενη από το νόμο διαδικαστική ενέργεια , που αποτελεί μέτρο αναγκαίο για την προστασία της ηθικής , ενόψει του ενδιαφέροντος της Πολιτείας για την ομαλή διαμόρφωση και λειτουργία των οικογενειακών σχέσεων".
Επιπλέον, για τους δικαστές, η ενέργεια του εισαγγελέα, δεν αποτελεί επέμβαση στην οικογενειακή ζωή των εν λόγω προσώπων , για το λόγο ότι κυρίως στην περίπτωση του «γάμου» δύο προσώπων του ιδίου φύλου το ζητούμενο είναι κατά πόσον υπάρχει
μεταξύ των προσώπων αυτών «οικογένεια », η νομική έννοια της οποίας έχει ως σταθερά στοιχεία το γάμο και τη συγγένεια έτσι ώστε να τίθεται ζήτημα προστασίας της ».
Το μπαλάκι στην πολιτεία για τα περαιτέρω, λένε οι ανώτατοι δικαστές, αναφέροντας επιπλέον, ότι το θέμα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, λύθηκε νομοθετικά.
«Ακριβώς για το λόγο αυτό – συνεχίζουν οι ανώτατοι δικαστές στο σκεπτικό τους - σε όσες ευρωπαϊκές χώρες (Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία, Σουηδία, Ισπανία κ.λ.π ) θεσπίστηκε κατά τα τελευταία έτη ο γάμος ομόφυλων προσώπων , τούτο υπήρξε αποτέλεσμα νομοθετικής πρωτοβουλίας του εκάστοτε εθνικού νομοθέτη και όχι υποχρέωση συμμόρφωσης προς τις ρυθμίσεις του άρθρου 12 της ΕΣΔΑ».