Θέλω να ζητήσω δημόσια συγνώμη από την κόρη μου, γιατί δεν θα
είμαστε μαζί αυτή την Κυριακή. Θα είμαι και εγώ στο συλλαλητήριο της Αθήνας,
στο συλλαλητήριο της Ελλάδας για την Μακεδονία μας.
Προσπάθησα να της εξηγήσω ότι δεν το κάνω για μένα αλλά για
αυτή και τις επόμενες γενιές, για τους αγέννητους. Λόγω της ηλικίας της
δυσκολεύεται να αντιληφθεί, αλλά άρχισε να αντιλαμβάνεται κάποια, όταν της
εξιστόρησα πως πολέμησαν οι παππούδες μου για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι. Μα
δεν έχουμε πόλεμο, μου είπε. Σωστά, δεν έχουμε πόλεμο, έχουμε όμως αγώνα για
την πατρίδα μας και πρέπει όλοι μαζί να είμαστε συνοδοιπόροι σε αυτό τον αγώνα.
Το όνομα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος και δεν το παραχωρούμε.
Outsider
ΥΓ. Όσοι δυσκολεύονται να αντιληφθούν έννοιες, όπως
πατριωτισμός, αλυτρωτισμός κλπ, ή εσκεμμένα τις συγχέουν με άλλες, ας
αναζητήσουν στους προγόνους τους τις απαντήσεις…