Ο Φρεντερίκ Γκρουν διαθέτει διαδικτυακό κανάλι με τον τίτλο «Ο Φιλέλληνας» και είναι από τους πιο φανατικούς υπερασπιστές της γλώσσας μας, υπέρ της οποίας μαθητές και εκπαιδευτικοί στη Γάνδη βγήκαν πρόσφατα στους δρόμους και διαδήλωσαν..
Την ώρα που στην Ελλάδα συνεχίζουμε απτόητοι να περιφρονούμε τη σημασία και τον πλούτο των αρχαίων ελληνικών -το αρμόδιο υπουργείο φροντίζει να υποβαθμίζει τη διδασκαλία τους-, η νεολαία του Βελγίου με τις πράξεις της μας δίνει ένα ξεχωριστό μάθημα: Στη Γάνδη οι μαθητές εδώ και λίγες ημέρες έχουν βγει στους δρόμους δια-μαρτυρόμενοι για το ενδεχόμενο να σταματήσει η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και συνεπικουρούμενοι από τους καθηγητές τους! Η ολλανδόφωνη εφημερίδα «De Standaard», αναφερόμενη στις κινητοποιήσεις, επισήμανε: «Μια γλώσσα μπορεί να είναι ωραία ακόμα και όταν είναι νεκρή [...]. Οι υπερασπιστές των κλασικών γλωσσών ζώστηκαν τ' άρματα!»
Το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει εκ νέου η συζήτηση για τη χρησιμότητα των κλασικών γλωσσών, ενώ συγχρόνως μερίδα του Τύπου επιχειρεί να ρίξει φως στις αιτίες για τις οποίες σημαντικό τμήμα της φλαμανδικής κοινωνίας θεωρεί απαράδεκτη τη διακοπή της εκμάθησης των αρχαίων ελληνικών. Ανεξαρτήτως της έκβασης αυτής της διαμάχης, γεγονός αναμφισβήτητο είναι ότι η ελληνική γλώσσα έχει φανατικούς υπερασπιστές στον βελγικό λαό.
Πρόσφατο και εντυπωσιακό παράδειγμα είναι η περίπτωση ενός νεαρού Βέλγου, ο οποίος μιλά την ελληνική γλώσσα -εάν όχι άπταιστα- με μεγαλύτερη ευχέρεια από πάρα πολλούς Ελληνες! Ονομάζεται Φρεντερίκ Γκρουν, ο οποίος γεννήθηκε στη Λιέγη και μεγάλωσε στις Βρυξέλλες.
Η ΕΚΜΑΘΗΣΗ
Μάλιστα, διατηρεί ένα κανάλι στο διαδίκτυο, το οποίο έχει ονομάσει «Ο Φιλέλληνας», όπου εξηγεί πώς έμαθε ελληνικά μόνος του, απαντά σε διάφορα σχόλια και σε ερωτήσεις -κυρίως από την Ελλάδα-, ενώ αναρτά σχετικά βίντεο. Εχει αποσπάσει έως σήμερα άπειρα επαινετικά σχόλια από Ελληνες -ορισμένα ίσως δηκτικά και ειρωνικά- με αφορμή την ικανότητά του να μιλά με τέτοια επιτυχία, και σε ηλικία μόλις 22 χρονών, μια γλώσσα που δεν θεωρείται από τις πλέον διαδεδομένες και τις ευκολότερες. Εκτός των ελληνικών, γνωρίζει άλλες τέσσερις γλώσσες (γαλλικά, φλαμανδικά, αγγλικά και ιταλικά). Μέσα σε πέντε μήνες είχε μάθει όλους τους βασικούς κανόνες της γραμματικής, ενώ απαιτήθηκαν δύο χρόνια ώστε να φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο χρήσης της ελληνικής.
Μάλιστα, διατηρεί ένα κανάλι στο διαδίκτυο, το οποίο έχει ονομάσει «Ο Φιλέλληνας», όπου εξηγεί πώς έμαθε ελληνικά μόνος του, απαντά σε διάφορα σχόλια και σε ερωτήσεις -κυρίως από την Ελλάδα-, ενώ αναρτά σχετικά βίντεο. Εχει αποσπάσει έως σήμερα άπειρα επαινετικά σχόλια από Ελληνες -ορισμένα ίσως δηκτικά και ειρωνικά- με αφορμή την ικανότητά του να μιλά με τέτοια επιτυχία, και σε ηλικία μόλις 22 χρονών, μια γλώσσα που δεν θεωρείται από τις πλέον διαδεδομένες και τις ευκολότερες. Εκτός των ελληνικών, γνωρίζει άλλες τέσσερις γλώσσες (γαλλικά, φλαμανδικά, αγγλικά και ιταλικά). Μέσα σε πέντε μήνες είχε μάθει όλους τους βασικούς κανόνες της γραμματικής, ενώ απαιτήθηκαν δύο χρόνια ώστε να φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο χρήσης της ελληνικής.
«Δεν καταλαβαίνω αυτούς τους Ελληνες που δηλώνουν ότι θέλουν να ξεχάσουν τη γλώσσα τους ή δεν την εκτιμούν καθόλου, μόνο και μόνο επειδή πιστεύουν ότι δεν τους είναι χρήσιμη. Το γεγονός ότι μιλάω ελληνικά είναι για μένα μια σπουδαία ευκαιρία να έρθω σε επαφή με μια θαυμάσια κουλτούρα, που είναι μια ατελείωτη πηγή χαράς!» είχε δηλώσει στο σχετικό βίντεο που είχε αναρτήσει στο διαδίκτυο. Σε συνέντευξη που είχε δώσει στην εφημερίδα «Athens Voice» πριν από λίγους μήνες είχε εκμυστηρευτεί ότι η πρώτη γνωριμία του με την Ελλάδα ήταν στην ηλικία των 16 χρόνων στο σχολείο, όταν είχε λάβει μέρος σε ένα πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών (με την ονομασία «Comenius») και έμεινε περίπου 10 ημέρες στην Αθήνα.
Κομβικό ρόλο για την εκμάθηση της γλώσσας διαδραμάτισε και η γνωριμία του με μια Ελληνίδα φοιτήτρια, η οποία ωστόσο δεν μετουσιώθηκε σε κάτι σοβαρό. Οταν όμως γύρισε στο Βέλγιο, συνειδητοποίησε ότι είχε πολύ έντονη την επιθυμία να μάθει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και με ακρίβεια να μιλά ελληνικά. Στη συνέντευξη εκείνη είχε αναφερθεί στη χρήση μιας μεθόδου εκμάθησης της γλώσσας η οποία ήταν αρκετά γνωστή στον γαλλόφωνο κόσμο. Κάθε ημέρα για περίπου πέντε μήνες έκανε από ένα μάθημα, χρησιμοποιώντας CD. Συνέχισε μιλώντας με φίλους στο διαδίκτυο, διαβάζοντας βιβλία και παρακολουθώντας τηλεοπτικές εκπομπές.
Κομβικό ρόλο για την εκμάθηση της γλώσσας διαδραμάτισε και η γνωριμία του με μια Ελληνίδα φοιτήτρια, η οποία ωστόσο δεν μετουσιώθηκε σε κάτι σοβαρό. Οταν όμως γύρισε στο Βέλγιο, συνειδητοποίησε ότι είχε πολύ έντονη την επιθυμία να μάθει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και με ακρίβεια να μιλά ελληνικά. Στη συνέντευξη εκείνη είχε αναφερθεί στη χρήση μιας μεθόδου εκμάθησης της γλώσσας η οποία ήταν αρκετά γνωστή στον γαλλόφωνο κόσμο. Κάθε ημέρα για περίπου πέντε μήνες έκανε από ένα μάθημα, χρησιμοποιώντας CD. Συνέχισε μιλώντας με φίλους στο διαδίκτυο, διαβάζοντας βιβλία και παρακολουθώντας τηλεοπτικές εκπομπές.
Σε κάθε δημόσια αναφορά του δεν κρύβει τον ενθουσιασμό του για την Ελλάδα και πόσο αυτή του προσφέρει ένα σημαντικό κίνητρο στις δραστηριότητές του: «Εχω σκεφτεί να κάνω μία σειρά βίντεο που θα έδειχνε ότι οι Ελληνες βρίσκονται παντού, θα πήγαινα σε διάφορες χώρες και πόλεις όπου θα μιλούσα μαζί τους και θα έδειχνα ότι υπάρχουν πάρα πολλές ελληνικές κοινότητες. Αλλά όλο αυτό είναι απλώς μια ιδέα, είναι σε πειραματικό στάδιο. Θα το σκεφτώ...» Οι εμπνεύσεις του όμως δεν περιορίζονται σε αυτή την πρωτοβουλία, καθώς και άλλες σκέψεις περνούν από το μυαλό του: «Εχω γράψει και μια δική μου σχετική πρόταση στα ελληνικά που με εκφράζει: “Οι γλώσσες είναι μεγάλα παράθυρα για θαυμάσια τοπία και μικρές πόρτες μέσα στον εαυτό μας για την αγάπη των ανθρώπων”. Αλλά δεν ξέρω αν είναι σε σωστά ελληνικά!»
Δεν κρύβει ο Φρεντερίκ τον θαυμασμό του προς την Ελλάδα και για άλλο ένα γεγονός: Είναι πολύ πιο εύκολο -κατά τη γνώμη του- να έχεις φίλους στην Ελλάδα παρά στο Βέλγιο, αφού, ως λαός, οι Ελληνες είναι πιο εξωστρεφείς άνθρωποι! Ανεξαρτήτως εάν θα γίνει ένας σπουδαίος γλωσσολόγος ή όχι, σύμφωνα με την επιθυμία του, είναι βέβαιο ότι ο Φρεντερίκ θα μπορούσε να γίνει ένας άξιος πρεσβευτής διεθνώς του ελληνικού πνεύματος!
Δεν κρύβει ο Φρεντερίκ τον θαυμασμό του προς την Ελλάδα και για άλλο ένα γεγονός: Είναι πολύ πιο εύκολο -κατά τη γνώμη του- να έχεις φίλους στην Ελλάδα παρά στο Βέλγιο, αφού, ως λαός, οι Ελληνες είναι πιο εξωστρεφείς άνθρωποι! Ανεξαρτήτως εάν θα γίνει ένας σπουδαίος γλωσσολόγος ή όχι, σύμφωνα με την επιθυμία του, είναι βέβαιο ότι ο Φρεντερίκ θα μπορούσε να γίνει ένας άξιος πρεσβευτής διεθνώς του ελληνικού πνεύματος!
«ΕΙΣΤΕ ΠΙΟ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ, ΠΙΟ ΕΝΩΜΕΝΟΙ»
Στην ερώτηση ποια πράγματα του αρέσουν περισσότερο στους Ελληνες δεν διστάζει να απαντήσει τα εξής: «Αυτό που μου αρέσει είναι ότι γενικά είστε πολύ περήφανοι για το γεγονός πως είστε Ελληνες, είστε δηλαδή πιο ενωμένοι. Τουλάχιστον έτσι νομίζω. Εδώ, στο Βέλγιο, δεν είμαστε έτσι, δεν είμαστε υπερήφανοι για τη χώρα μας όπως εσείς! Επίσης, και οι παραδόσεις είναι πολύ πιο δυνατές, ας πούμε η ελληνική μουσική είναι ακόμα πολύ αυθεντική. Μου αρέσουν πολύ ο Μίκης Θεοδωράκης, η Φαραντούρη και ο Γιάννης Κότσιρας!» Υπάρχουν όμως και κάποια πράγματα που θα τον ενοχλούσαν αρκετά στην περίπτωση που θα αποφάσιζε να ζήσει μόνιμα στην Ελλάδα. «Το σύστημα των φροντιστηρίων και, γενικά, η εκπαίδευση στην Ελλάδα μού φαίνεται πολύ κακή» αναφέρει και προσθέτει: «Για μένα δεν βγάζει νόημα! Ας πούμε, όταν τελειώνετε τις Πανελλήνιες, δεν είστε σίγουροι ότι θα μπορέσετε να σπουδάσετε αυτό που θέλετε...»
Δημοκρατια