Τελείωσαν τα ψέματα, λένε, βγαίνουμε από τα μνημόνια, μπαίνουμε στις αγορές. Τα ψέματα δεν τελειώνουν, λέω εγώ. Ποτέ. Με την ευκαιρία να σου πω μια αλήθεια. Την πιο μεγάλη αλήθεια. Ισχύει το αντίθετο απ' αυτό που λένε...
“Οι θυσίες του ελληνικού λαού”. Αυτή είναι η μεγαλύτερη απάτη από το 1821. Το λένε φόρα παρτίδα, όμως. Το λένε, το ξαναλένε, δεν έχουν σταματήσει να το λένε. “Οι θυσίες του ελληνικού λαού”. Για τέτοια κοροϊδία μιλάμε. Βάζουν το χέρι στην τσέπη να στα πάρουν όλα, ό,τι απέμεινε επάνω σου και πώς ξηγιούνται; Μπράβο σου, χίλια μπράβο σου γι' αυτά που μας δίνεις!
Εσύ δεν κάνεις κέφι να... θυσιαστείς. Και πολύ καλά κάνεις. Δεν θέλεις να δώσεις τίποτα. Αυτοί στα παίρνουν! Και πέφτει το δούλεμα. “Οι θυσίες του ελληνικού λαού”. Ξανά μανά δούλεμα. Ότι δήθεν με τη θέλησή του ο κοσμάκης, και σε βάρος της τσέπης του, συμβάλλει εδώ και οκτώ χρόνια για να βγει η χώρα από το λούκι.
Θα σου πω τι σημαίνει Θυσιάζω, επειδή τυχαίνει να γνωρίζουμε ελληνικά. Τι θα πει Θυσία. Πρόκειται για δική σου απόφαση να στερηθείς κάτι, για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό. Θυσία προκειμένου να επιτευχθεί αυτό που επιδιώκεις. Θυσία για να πραγματοποιηθεί μία επιθυμία σου. Με τη θέληση σου!
Δεν υπάρχει αυτό που λέμε “Γίνομαι θυσία”, που σημαίνει πως κάνω ό, τι μπορώ, ό,τι περνάει από το χέρι μου για το παιδί μου, την οικογένειά μου, την πατρίδα μου, το μέλλον μου.
Δεν γνωρίζω ούτε έναν στην Ελλάδα που συμφωνεί, που συμφώνησε να μειωθεί ο μισθός του, να πετσοκοφτεί η σύνταξή του, να πληρώνει υψηλότερους φόρους και χαράτσια από επάνω. Για ποιες, λοιπόν, θυσίες του ελληνικού λαού μιλάνε;
ο αποδυτηριακιας