Στο μυαλό των περισσότερων εργαζόμενων υπάρχει μια παρεξήγηση: οι καθιστικές εργασίες είναι τόσο κακές για το σώμα μας που...
όση περισσότερη κίνηση προκύπτει εν ώρα εργασίας, έστω και αν αυτή αφορά τα ..
καθήκοντά μας στη δουλειά, τόσο καλύτερο για το σώμα μας.
Ωστόσο αυτό δεν είναι αλήθεια. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας σχετικής έρευνας που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Sports Medicine, τα υψηλά επίπεδα φυσικής δραστηριότητας στον χώρο εργασίας μπορεί να είναι πραγματικά επιβλαβή για την υγεία σας.
Άλλο αναψυχή, άλλο δουλειά
Ολλανδοί ερευνητές, στην προσπάθειά τους να οριοθετήσουν τη διαφορά στις επιδράσεις της σωματικής άσκησης υπό μορφή αναψυχής και της σωματικής άσκησης υπό μορφή εργασίας, εξέτασαν τα αποτελέσματα από 17 διαφορετικές μελέτες αναφορικά με τις επιδράσεις της σωματικής δραστηριότητας που σχετίζεται με την εργασία.
Συνολικά, οι εν λόγω μελέτες εξέτασαν περισσότερους από 193.000 εργαζόμενους σε δουλειές με διαφορετικά επίπεδα σωματικών απαιτήσεων. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της εν λόγω έρευνας Πίτερ Κόινεν, οι άνδρες εργαζόμενοι σε επαγγέλματα που απαιτείται πιο έντονη χρήση του σώματος, έχουν υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας κατά 18% σε σχέση με όσους κάνουν καθιστικές δουλειές.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα υψηλά επίπεδα επαγγελματικής σωματικής δραστηριότητας στις χειρονακτικές εργασίες, αυξάνουν τον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση για μεγάλο χρονικό διάστημα και πολύ συχνά για πάνω από 40 ώρες την εβδομάδα, τη στιγμή που ο χρόνος για ανάκαμψη είναι αισθητά ανεπαρκής.
Χρονικό όριο ανάκαμψης
Αντίθετα, η σωματική δραστηριότητα που γίνεται στον ελεύθερο χρόνο μας, συνήθως λαμβάνει χώρα σε σύντομο χρονικό διάστημα και συνοδεύεται από μεγαλύτερο χρονικό όριο ανάκαμψης.
Ο Κόινεν τονίζει: «Οι άνθρωποι που είναι πολύ δραστήριοι στην εργασία τους, περνούν οκτώ ώρες την ημέρα που βρίσκονται μέσα στην ενέργια. Κάνουν πολύ περιορισμένα διαλείμματα ενώ ο καρδιακός ρυθμός και η αρτηριακή πίεση είναι σταθερά σε υψηλά επίπεδα καθ ‘όλη τη διάρκεια της ημέρας. Αυτό οδηγεί σε αποτελέσματα που είναι αντίθετα με την υγεία της καρδιάς, καθώς αυξάνεται η πίεση στο καρδιαγγειακό σύστημα».
Ενδιαφέρον έχει το ότι δεν παρατηρήθηκε κάτι αντίστοιχο όσον αφορά τις γυναίκες εργαζόμενες ωστόσο μάλλον οφείλεται στο γεγονός ότι οι γυναίκες γενικά δεν κάνουν επαγγέλματα που απαιτούν πολύ βαριά σωματική δραστηριότητα. Οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα αναφορικά με το γιατί μια πιο σωματικά ενεργή δουλειά συνοδεύεται από μεγαλύτερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Κάποιες πιθανές αιτίες ωστόσο μάλλον έχουν να κάνουν με το ότι οι εν λόγω εργαζόμενοι έχουν χαμηλά εισοδήματα, λιγότερη εκπαίδευση και καπνίζουν περισσότερο.
Όπως και να έχει, το ασφαλές συμπέρασμα που μπορεί να συναχθεί είναι ότι η φυσική δραστηριότητα στους χώρους δουλειάς δεν είναι μια επωφελής διαδικασία παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς. Ο Κόινεν παρατηρεί: «Αυτό που ελπίζω είναι ότι υπάρχει καλή ισορροπία μεταξύ της σωματικής άσκησης στην εργασία και της αντίστοιχης στον ελεύθερο χρόνο».
Για να καταλήξει: «Θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε να μειώσουμε την ποσότητα της σωματικής δραστηριότητας στους χώρους εργασία ή να προσπαθήσουμε να προσθέσουμε περισσότερα διαλείμματα ώστε να μειώνετε η συνολική ένταση της σωματικής δραστηριότητας εν ώρα εργασίας. Όπως και να έχει, οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι πιο ενεργοί σωματικά κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου τους».
Πηγή
όση περισσότερη κίνηση προκύπτει εν ώρα εργασίας, έστω και αν αυτή αφορά τα ..
καθήκοντά μας στη δουλειά, τόσο καλύτερο για το σώμα μας.
Ωστόσο αυτό δεν είναι αλήθεια. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας σχετικής έρευνας που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Sports Medicine, τα υψηλά επίπεδα φυσικής δραστηριότητας στον χώρο εργασίας μπορεί να είναι πραγματικά επιβλαβή για την υγεία σας.
Άλλο αναψυχή, άλλο δουλειά
Ολλανδοί ερευνητές, στην προσπάθειά τους να οριοθετήσουν τη διαφορά στις επιδράσεις της σωματικής άσκησης υπό μορφή αναψυχής και της σωματικής άσκησης υπό μορφή εργασίας, εξέτασαν τα αποτελέσματα από 17 διαφορετικές μελέτες αναφορικά με τις επιδράσεις της σωματικής δραστηριότητας που σχετίζεται με την εργασία.
Συνολικά, οι εν λόγω μελέτες εξέτασαν περισσότερους από 193.000 εργαζόμενους σε δουλειές με διαφορετικά επίπεδα σωματικών απαιτήσεων. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της εν λόγω έρευνας Πίτερ Κόινεν, οι άνδρες εργαζόμενοι σε επαγγέλματα που απαιτείται πιο έντονη χρήση του σώματος, έχουν υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας κατά 18% σε σχέση με όσους κάνουν καθιστικές δουλειές.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα υψηλά επίπεδα επαγγελματικής σωματικής δραστηριότητας στις χειρονακτικές εργασίες, αυξάνουν τον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση για μεγάλο χρονικό διάστημα και πολύ συχνά για πάνω από 40 ώρες την εβδομάδα, τη στιγμή που ο χρόνος για ανάκαμψη είναι αισθητά ανεπαρκής.
Χρονικό όριο ανάκαμψης
Αντίθετα, η σωματική δραστηριότητα που γίνεται στον ελεύθερο χρόνο μας, συνήθως λαμβάνει χώρα σε σύντομο χρονικό διάστημα και συνοδεύεται από μεγαλύτερο χρονικό όριο ανάκαμψης.
Ο Κόινεν τονίζει: «Οι άνθρωποι που είναι πολύ δραστήριοι στην εργασία τους, περνούν οκτώ ώρες την ημέρα που βρίσκονται μέσα στην ενέργια. Κάνουν πολύ περιορισμένα διαλείμματα ενώ ο καρδιακός ρυθμός και η αρτηριακή πίεση είναι σταθερά σε υψηλά επίπεδα καθ ‘όλη τη διάρκεια της ημέρας. Αυτό οδηγεί σε αποτελέσματα που είναι αντίθετα με την υγεία της καρδιάς, καθώς αυξάνεται η πίεση στο καρδιαγγειακό σύστημα».
Ενδιαφέρον έχει το ότι δεν παρατηρήθηκε κάτι αντίστοιχο όσον αφορά τις γυναίκες εργαζόμενες ωστόσο μάλλον οφείλεται στο γεγονός ότι οι γυναίκες γενικά δεν κάνουν επαγγέλματα που απαιτούν πολύ βαριά σωματική δραστηριότητα. Οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα αναφορικά με το γιατί μια πιο σωματικά ενεργή δουλειά συνοδεύεται από μεγαλύτερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Κάποιες πιθανές αιτίες ωστόσο μάλλον έχουν να κάνουν με το ότι οι εν λόγω εργαζόμενοι έχουν χαμηλά εισοδήματα, λιγότερη εκπαίδευση και καπνίζουν περισσότερο.
Όπως και να έχει, το ασφαλές συμπέρασμα που μπορεί να συναχθεί είναι ότι η φυσική δραστηριότητα στους χώρους δουλειάς δεν είναι μια επωφελής διαδικασία παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς. Ο Κόινεν παρατηρεί: «Αυτό που ελπίζω είναι ότι υπάρχει καλή ισορροπία μεταξύ της σωματικής άσκησης στην εργασία και της αντίστοιχης στον ελεύθερο χρόνο».
Για να καταλήξει: «Θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε να μειώσουμε την ποσότητα της σωματικής δραστηριότητας στους χώρους εργασία ή να προσπαθήσουμε να προσθέσουμε περισσότερα διαλείμματα ώστε να μειώνετε η συνολική ένταση της σωματικής δραστηριότητας εν ώρα εργασίας. Όπως και να έχει, οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι πιο ενεργοί σωματικά κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου τους».
Πηγή