Βαθιά κατάλοιπα φασιστικών αντιλήψεων…Μέχρι πριν μερικά χρόνια οι ωμές παρεμβάσεις στα εσωτερικά κυρίαρχων κρατών ήταν σχεδόν αποκλειστικά συνυφασμένες με ..
πρωτοβουλίες της αμερικανικής διπλωματίας. Παρεμβάσεις που μπορεί να...
ξεκινούσαν από ανοίκειες συστάσεις του τοπικού Αμερικανού «ανθύπατου» και να έφταναν σε …προσγειώσεις πυραύλων Κρούζ.
Οι ΗΠΑ είναι μία χώρα που δείχνει ότι δεν αστειεύεται καθόλου όταν έρχεται η ώρα να προασπίσει ζωτικά εθνικά συμφέροντα ιδίως όταν αυτά έχουν να κάνουν με γεωπολιτικές επιδιώξεις. Οι εκάστοτε πρόεδροι έχουν και μια αντίληψη «χωροφύλακα του πλανήτη», αφού χρειάστηκε στο παρελθόν η δυναμική αμερικανική ανάμιξη για να επικρατήσουν οι «δυνάμεις του καλού».
Παρόλα αυτά οι υπόγειες διεργασίες ανατροπής κυβερνήσεων, αποσταθεροποίησης μη αρεστών πολιτικών ηγετών ή και επιβολής φιλο-αμερικανικών καθεστώτων, περιορίζονταν κυρίως στη σφαίρα άμεσης γεωγραφικής εγγύτητας και γεωστρατηγικής επιρροής της υπερδύναμης (όπως π.χ. στην Λατινική Αμερική) και σε περιπτώσεις κρατών που δεν είχαν να επιδείξουν ιδιαίτερες περγαμηνές …κοινοβουλευτικής κανονικότητας.
Όταν ερχόταν η ώρα δυναμικής στρατιωτικής δράσης σε περιοχές μακριά από το αμερικανικό έδαφος οι εκάστοτε κυβερνήσεις των ΗΠΑ φρόντιζαν να αναζητούν κάποια διεθνή ερείσματα επιδιώκοντας ή επιβάλλοντας πολυεθνικούς «τιμωρητικούς» συνασπισμούς, κάτω από την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, του ΝΑΤΟ κλπ.
Εσχάτως και ιδιαίτερα από την περίοδο της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, την σκυτάλη της παρεμβατικής πολιτικής στην Ευρώπη έχει παραλάβει η Γερμανία. Όχι με στρατιωτικά μέσα, αφού ακόμη αγωνίζεται να ξορκίσει το αιματοβαμμένο παρελθόν της, αλλά με όρους ασφυκτικής οικονομικής ηγεμονίας. Που κατόρθωσε να πετύχει μέσω της άλωσης των ευρωπαικών θεσμών και του τραπεζικού συστήματος, μέσω της υποταγής κρατών και κυβερνήσεων σε ωμούς οικονομικούς εκβιασμούς, μέσω του εκμαυλισμού ξένων πολιτικών με βαλίτσες τύπου Siemens και γενικότερα με ένα πλέγμα άκρως διεφθαρμένων πρακτικών.
Ειδικότερα οι κυβέρνησεις της Μέρκελ έχουν τα τελευταία χρόνια ξεπεράσει κάθε όριο παρεμβατισμού με τον πιο άγαρμπο, κυνικό και χυδαίο τρόπο. Η αναιδής δημόσια απαίτηση του Γερμανού Επιτρόπου για την ευρωπαική διεύρυνση, Γκίντερ Ετιγκερ προς τον Ζάεφ να μην προχωρήσει σε εκλογές, αλλά να κόψει το κεφάλι του για να βρει τους 11 αποστάτες που του λείπουν για τη Συμφωνία των Πρεσπών είναι μόνο ένα μικρό δείγμα αυτής της δεσποτικής αντίληψης.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Γιώργου Χαρβαλια,ΕΔΩ...