Εμεινε στην ιστορία η απολογία του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Τσακλίδη.
Ολα τα κόμματα συνομολογούν ότι το πλήρωμα του χρόνου έχει φθάσει για την ...
αλλαγή του -«κατάπτυστου» κατά πολλούς- άρθρου 86 περί ποινικής ευθύνης υπουργών, ενώ «κινητικότητα» παρατηρείται και για το άρθρο 62 περί βουλευτικής ασυλίας.
Η συζήτηση για την αλλαγή του νόμου φέρνει στη μνήμη περιστατικά του παρελθόντος που αποτέλεσαν «ορόσημο» βουλευτικής ατιμωρησίας, η οποία αντιμάχεται όχι μόνο το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά και την απλή λογική! Ενα τέτοιο συμβάν ήταν το απαράδεκτο… οφσάιντ του βουλευτή Καβάλας και πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Τσακλίδη, ο οποίος θέλησε να πάρει τον νόμο στα χέρια του, καταφεύγοντας ακόμη και στη χειροδικία.
Ηταν το 1997, όταν ο βουλευτής, μετά τη λήξη του αγώνα Καβάλα - Ολυμπιακός και ύστερα από πέναλτι στον Ολυμπιακό, θεώρησε ότι η ομάδα του αδικήθηκε, εισέβαλε στο γήπεδο και επιτέθηκε στον διαιτητή! Οι αστυνομικοί, παρόλο που βρίσκονταν εκεί, δεν επενέβησαν, λόγω της βουλευτικής ασυλίας του. Το πιο εξωφρενικό είναι ότι, όταν ετέθη ζήτημα άρσης της βουλευτικής ασυλίας του, με σκοπό φυσικά να δικαστεί για τα αδικήματα της αυθαίρετης εισόδου στον αγωνιστικό χώρο, της βιαιοπραγίας και της εξύβρισης σε αθλητικό χώρο, η Βουλή καταψήφισε την άρση ασυλίας του…
Το αποτέλεσμα, με 187 ψήφους κατά, 55 υπέρ, 8 «παρών» και 4 λευκά, έμεινε στην Ιστορία ως το απαύγασμα συμμορίτικης συμπεριφοράς - πολιτικοί που δεν κοιτάζουν παρά το σινάφι τους, αδιαφορώντας για τη λαϊκή οργή... Στην Ιστορία έμεινε και η «απολογία» -εντός πολλών εισαγωγικών- του βουλευτή, ο οποίος υποστήριξε στη Βουλή ότι δεν ήθελε να χτυπήσει τον διαιτητή, αλλά μόνο να του δείξει ότι μπορεί να το κάνει.
«Ενα μήνυμα που ήθελα να στείλω στον διαιτητή ήταν ακριβώς αυτό: επειδή εγώ είμαι βουλευτής και έχω ασυλία, μπορώ να τον δείρω χωρίς να μπορεί να τον προστατεύσει η Αστυνομία. Αυτό ήθελα εκείνη την ώρα να το αισθανθεί ο διαιτητής» είπε στη Βουλή ο θερμοκέφαλος βουλευτής, προσπαθώντας, επί ματαίω, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα...
Ηταν το 1997, όταν ο βουλευτής, μετά τη λήξη του αγώνα Καβάλα - Ολυμπιακός και ύστερα από πέναλτι στον Ολυμπιακό, θεώρησε ότι η ομάδα του αδικήθηκε, εισέβαλε στο γήπεδο και επιτέθηκε στον διαιτητή! Οι αστυνομικοί, παρόλο που βρίσκονταν εκεί, δεν επενέβησαν, λόγω της βουλευτικής ασυλίας του. Το πιο εξωφρενικό είναι ότι, όταν ετέθη ζήτημα άρσης της βουλευτικής ασυλίας του, με σκοπό φυσικά να δικαστεί για τα αδικήματα της αυθαίρετης εισόδου στον αγωνιστικό χώρο, της βιαιοπραγίας και της εξύβρισης σε αθλητικό χώρο, η Βουλή καταψήφισε την άρση ασυλίας του…
Το αποτέλεσμα, με 187 ψήφους κατά, 55 υπέρ, 8 «παρών» και 4 λευκά, έμεινε στην Ιστορία ως το απαύγασμα συμμορίτικης συμπεριφοράς - πολιτικοί που δεν κοιτάζουν παρά το σινάφι τους, αδιαφορώντας για τη λαϊκή οργή... Στην Ιστορία έμεινε και η «απολογία» -εντός πολλών εισαγωγικών- του βουλευτή, ο οποίος υποστήριξε στη Βουλή ότι δεν ήθελε να χτυπήσει τον διαιτητή, αλλά μόνο να του δείξει ότι μπορεί να το κάνει.
«Ενα μήνυμα που ήθελα να στείλω στον διαιτητή ήταν ακριβώς αυτό: επειδή εγώ είμαι βουλευτής και έχω ασυλία, μπορώ να τον δείρω χωρίς να μπορεί να τον προστατεύσει η Αστυνομία. Αυτό ήθελα εκείνη την ώρα να το αισθανθεί ο διαιτητής» είπε στη Βουλή ο θερμοκέφαλος βουλευτής, προσπαθώντας, επί ματαίω, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα...
dimokratianews.gr