8 Μαρ 2019

“Κολυμβητήριο – γιαπί” επί 28 χρόνια στην Αγία Παρασκευή

Ο υποψήφιος δήμαρχος Αγίας Παρασκευής, Γιάννης Μυλωνάκης, επικεφαλής της παράταξης “Αλλάζουμε”, ζητάει online την άποψη των συμπολιτών του για το θέμα και μιλώντας στο newsit.gr, καταθέτει ολοκληρωμένη και ρεαλιστική λύση, για να αποκτήσει η Αγία Παρασκευή ένα λειτουργικό και σύγχρονο και οικονομικά βιώσιμο κολυμβητήριο. 

Το χρονικό της εγκατάλειψης

Το ιστορικό της εγκατάλειψης δείχνει ότι στη σημερινή κατάσταση δεν οδήγησαν μόνο οικονομικά, πολεοδομικά ή τεχνικά προβλήματα, αλλά και παραλείψεις και ολιγωρία των δημοτικών αρχών, επί δεκαετίες.
Το οικόπεδο στο οποίο βρίσκεται το ημιτελές για δεκαετίες κολυμβητήριο στην Αγία Παρασκευή, το 1955 είχε χαρακτηριστεί ως χώρος για την ανέγερση σχολείου. Το 1984 χαρακτηρίστηκε ως οικόπεδο για τη δημιουργία κέντρου νεότητας και, τελικά, το 1989 εγκρίθηκαν οι όροι διακήρυξης δημοπρασίας του έργου για την κατασκευή κλειστού κολυμβητηρίου.
Το 1990 υπογράφτηκε η εργολαβική σύμβαση, αλλά αυτή διαλύεται ένα χρόνο μετά, διότι η παράλειψη της τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου, είχε ως συνέπεια να μην είναι δυνατή η έκδοση οικοδομικής άδειας.
Μετά από την πρώτη αυτή αποτυχία ο χρονικός προγραμματισμός του έργου άρχισε να κλονίζεται. Το πρόβλημα της τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου ξεπεράστηκε με απόφαση του νομάρχη προς το τέλος του 1991.
Τότε, ένα δημοτικό συμβούλιο μειοψηφίας αποφασίζει την κατάρτιση των όρων για τη δημοπράτηση του έργου και την ίδια χρονιά υπογράφεται εργολαβική σύμβαση με προϋπολογισμό περίπου 1.000.000 ευρώ, ενώ το προβλεπόμενο χρονοδιάγραμμα ήταν 600 ημερολογιακές ημέρες. Η πρόβλεψη ήταν το έργο να τελειώσει στις 10 Φεβρουαρίου του 1994.
Η πληρωμή του εργολάβου μέχρι τη φάση που βρίσκεται σήμερα πραγματοποιήθηκε με δανεισμό από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων με τη σύνταξη δυο συνολικά δανείων. Το πρώτο δάνειο αφορούσε στο ποσό των 100.000.000 δραχμών, υποθηκεύοντας ακίνητο επί της οδού Ερμού 76, στην περιφέρεια του δήμου Αθηναίων και υπογράφηκε το Δεκέμβριο του 1992.
Το δεύτερο αφορούσε πάλι στο ποσό των 100.000.000 δραχμών και υπογράφηκε το Νοέμβριο του 1994.
Στο χρονικό διάστημα μεταξύ της ημερομηνίας που υπογράφτηκε η εργολαβική σύμβαση μέχρι τον Νοέμβριο του 1994 που υπογράφηκε η σύμβαση για το δεύτερο δάνειο έγιναν κάποιες γραφειοκρατικές διαδικασίες και από το 1994 έως το 2002 δεν πραγματοποιήθηκε καμία εργασία συντήρησης, καμία εργασία καθαρισμού.
Από τότε, ο χρόνος ζωής αυτής της ημιτελούς κατασκευής άρχισε να μετράει αντίστροφα, αν και η προσδοκία της απόκτησης ενός κλειστού κολυμβητηρίου εξακολουθούσε να υπάρχει. Εμποδιζόταν όμως από την εξεύρεση χρηματοδότησης αλλά και από διαδικασίες που θα έπρεπε να έχουν γίνει στα προηγούμενα χρόνια. 
Ο “Ολυμπιακός Νόμος” έδωσε τη λύση και στις 10 Οκτωβρίου του 2002. Η τότε δημοτική αρχή, έχει πια ξεπεράσει το πολεοδομικό εμπόδιο του ρυμοτομικού σχεδίου, αλλά δεν έχει κάνει καμία ενέργεια για την έκδοση οικοδομικής άδειας και για τη νομιμοποίηση της υφιστάμενης κατασκευής.
Οι ενέργειες από τη νέα διοίκηση του δήμου, το έτος 2003, στρέφονται προς την κατεύθυνση της εξεύρεσης χρηματοδότησης.
Αυτό επιτυγχάνεται με το ποσό των 3.500.000 ευρώ, μέσω της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και με τη δέσμευση ότι το μελλοντικό κλειστό κολυμβητήριο θα χρησιμοποιηθεί ως προπονητήριο στην περίοδο της διεξαγωγής των Ολυμπιακών αγώνων και η έγκριση της συγκεκριμένης χρηματοδότησης ολοκληρώθηκε μέσα από το πρόγραμμα “Θησέας” το έτος 2005.
Την ίδια χρονιά, το συμβούλιο δημοσίων έργων, λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων, την παραπάνω χρηματοδότηση, γνωμοδοτεί θετικά για τη δημοπράτηση του έργου με το σύστημα υποβολής προσφοράς το οποίο περιλαμβάνει μελέτη και κατασκευή. Ωστόσο κρίνεται απαραίτητη και η επικαιροποίηση της μελέτης που είχε εκπονηθεί το 1992 καθώς επίσης και η βελτίωση του αρχικού σχεδιασμού.
Στην απόφαση του υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. που ακολούθησε, τον Ιούλιο του 2005, ζητείται η κατασκευή υπόγειου χώρου στάθμευσης.
Το Μάιο του 2006 το δημοτικό συμβούλιο αποφασίζει την έγκριση των όρων της διακήρυξης του έργου της ολοκλήρωσης του ημιτελούς κολυμβητήριο του Δήμου Αγίας Παρασκευής, προϋπολογισμού 4.585.555 ευρώ, για τουλάχιστον 300 θέσεις θεατών και τουλάχιστον 40 θέσεις στάθμευσης.
Ο διαγωνισμός αυτός δεν προχώρησε και οι ολυμπιακοί αγώνες είχαν τελειώσει. Είχαν ήδη αρχίσει οι δημόσια απολογισμοί για το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων, οι οποίες μιλούσαν για τεχνικά έργα που δεν μπορούσαν να βεβαιωθούν ότι περατώθηκαν και για υπερκοστολογημένες κατασκευές. 
“Σε αυτή τη χρονική στιγμή, κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε να γίνουν κάποια συντηρητικές παρεμβάσεις ώστε να γίνει κάποιο σχετικό νοικοκύρεμα στην ήδη προβληματική κατασκευή. Εννοώ πως ο δήμος, έχοντας ακόμη τη χρηματοδότηση, έπρεπε να προχωρήσει στο σχεδιασμό μιας κατασκευής λιγότερο τολμηρής και όχι ολυμπιακών διαστάσεων, ώστε κάποια, ουσιαστικά προβλήματα της όλης ιστορίας να μπορούσαν να επιλυθούν. Ενδεχομένως θα έπρεπε να αλλάξει και ο τύπος της δημοπράτησης. Όμως η επόμενη διοίκηση του δήμου έκρινε ότι ο διαγωνισμός θα έπρεπε να επαναληφθεί με τους ίδιους όρους δημοπράτησης και με προϋπολογισμό ο οποίος αυτή τη φορά έφτανε στα 6.545.000 ευρώ” λέει ο υποψήφιος δήμαρχος Αγίας Παρασκευής, Γιάννης Μυλωνάκης. 
Στις 23 Οκτωβρίου 2007 το έργο τελικά προκηρύσσεται. Στο διαγωνισμό μετείχαν πέντε εταιρείες. Ο διαγωνισμός εξελίχθηκε μέχρι το 2010, οπότε είχε φτάσει στη φάση της κρίσης και αξιολόγησης των τεχνικών προσφορών του διαγωνισμού.
Ο διαγωνισμός μέχρι το Μάρτιο του 2013 εκκρεμούσε στο πέμπτο πρακτικό από την επταμελή Επιτροπή Αξιολόγησης του διαγωνισμού.
Το δημοτικό συμβούλιο, το Μάρτιο του 2013, έλαβε απόφαση για την ανάκληση της διαδικασίας του διαγωνισμού, λόγω παραλείψεων και φόβων για τη χρηματοδότησή του.
newsit.gr/