Ακροδεξιοί στην Αλβανία και συγκεκριμένα Αλβανοτσάμηδες, πραγματοποίησαν μια ακόμα εχθρική προς την Ελλάδα εκδήλωση...
Όπως αναμεταδίδει το Βαλκανικό Περισκόπιο, οι Αλβανοτσάμηδες της Ένωσης «Τσαμουριά» πραγματοποίησαν εκδήλωση στη μνήμη του Ιταλού στρατηγού Ενρίκο Τελλίνι.
Ο Τελλίνι «υπερασπίστηκε» τα αλβανο-ελληνικά σύνορα κατά τα έτη 1922-1923.
Όπως ισχυρίστηκαν οι διοργανωτές, σύμφωνα με αυτόν έπρεπε να πάνε κάτω από τα Ιωάννινα.
Στην εκδήλωση συμμετείχε και ο πρόεδρος του κόμματος των Αλβανοτσάμηδων Σπετίμ Ιντρίζι.
Ο Ιντρίζι δήλωσε ότι η περιοχή νότια των Ιωαννίνων είναι «αλβανική γη».
«Η Ήπειρος είναι Αλβανική»
Μιλώντας ο ακροδεξιός με φόντο έναν χάρτη της Ηπείρου, ισχυρίστηκε ότι η Ήπειρος είναι αλβανική.
Όπως ισχυρίστηκε, ο Ιταλός στρατηγός επεδίωκε να την παραδώσει στους Αλβανούς πριν από εκατό περίπου χρόνια.
Ο Τελλίνι ήταν επικεφαλής της επιτροπής των Μεγάλων Δυνάμεων (Μεγάλης Βρετανίας, Γαλλίας και Ιταλίας) για τον καθορισμό των ελληνοαλβανικών συνόρων.
Παραλήρημα για Μεγάλη Αλβανία
«Πρέπει να ευχαριστήσω και είμαι ευγνώμων για το έργο που κάνει η Ένωση Τσαμουριάς σήμερα.
»Σήμερα τιμάται ένας άνθρωπος που σκοτώθηκε για την Αλβανία που έχουμε σήμερα.
»Είναι εντυπωσιακό που ο στρατηγός Ενρίκο Τελλίνι μαρτύρησε για την Αλβανία.
»Σκοτώθηκε από Έλληνες μαζί με τρεις ανώτερους αξιωματικούς, ως προεδρεύων της Επιτροπής Συνόρων Αλβανίας-Ελλάδας.
»Ο Ιταλός στρατηγός λησμονήθηκε από τις αλβανικές Αρχές, οι οποίες παλαιότερα είχαν ανεγείρει ένα άγαλμα του από το 1933 έως το 1945».
Το άγαλμα είχε τοποθετηθεί «σε μια από τις κεντρικές πλατείες των Τιράνων.
»Η εξυπνάδα της αλβανικής πολιτικής έκανε έναν άνθρωπο που πρόσφερε τόσα πολλά να μην τον θυμούνται τώρα», είπε ο Ιντρίζι όπως γράφει η Gazeta Mapo.
Ο Ιταλός στρατηγός σκοτώθηκε στην Κακαβιά στις 27 Αυγούστου 1923 από τον Μίλο Μερκούρη που καταγόταν από το Πίλουρι της επαρχίας Αυλώνας και δύο φίλους του.
Οι Ιταλοί είχαν σκοτώσει τον αδελφό του Μίλο στη μάχη της Αυλώνας.
Ο φόνος του Τελλίνι
Η παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου δύο χρόνια πριν στην Αλβανία είχε δημιουργήσει προβλήματα μεταξύ της Ελλάδος και της Αλβανίας ως προς τον καθορισμό των συνόρων.
Προκειμένου να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία οι δύο πλευρές, σχηματίστηκε τριεθνής επιτροπή αποτελούμενη από την Αλβανία, την Ελλάδα και την Ιταλία.
Η συνάντηση είχε οριστεί στις 9.00 π.μ. της 27ης Αυγούστου 1923 στα ελληνοαλβανικά σύνορα, κοντά στην Κακαβιά.
Επικεφαλής της επιτροπής ήταν ο Ιταλός στρατηγός Ενρίκο Τελλίνι.
Την ελληνική πλευρά εκπροσωπούσε ο συνταγματάρχης Νότης Μπότσαρης ενώ την αλβανική ο γραμματέας ΥΠ.ΕΞ. Δημήτρης Μπεράτης (Δημήτερ Μπεράτι).
Η ελληνική και η ιταλική αποστολή αναχώρησε με ξεχωριστό αυτοκίνητο από τα Ιωάννινα.
Οι Ιταλοί διέθεταν αυτοκίνητο τελευταίας τεχνολογίας, οπότε δεν δυσκολεύτηκαν να προσπεράσουν στην διαδρομή το αυτοκίνητο της ελληνικής αντιπροσωπείας, το οποίο είχε εν τω μεταξύ παρουσιάσει κάποια μηχανική βλάβη.
Η ελληνική αντιπροσωπία συνέχισε μετά από αρκετή καθυστέρηση για την Κακκαβιά.
Όλοι νεκροί
Δέκα χιλιόμετρα πριν τα σύνορα, στη θέση Ζέπι κοντά στην Κακαβιά, μεταξύ 53ου και 54ου χιλιομέτρου της οδού Αργυροκάστρου-Ιωαννίνων, συνάντησε το ιταλικό αυτοκίνητο, το οποίο είχε δεχτεί πυρά.
Οι επιβαίνοντες ήταν όλοι νεκροί.
Συγκεκριμένα νεκροί ήταν οι: Ενρίκο Τελλίνι, στρατηγός και επικεφαλής της επιτροπής, Κόρτι, επίατρος, Θανάς Κραβέρι (Λεσκοβίκου), διερμηνέας, Φαρνέττι Ρεμίτζιο, οδηγός, και ο Μάριο Μπονατσίνι, υπασπιστής του Τελλίνι και υπολοχαγός.
Ποιοι σκότωσαν τον Τελλίνι
Για το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών το έγκλημα είχε διαπραχθεί από Αλβανούς ληστές, αλλά αυτό χωρίς να βαρύνεται η αλβανική κυβέρνηση.
Η ληστεία αποκλείσθηκε ως αίτιο της δολοφονίας.
Χρήματα και άλλα τιμαλφή βρέθηκαν πάνω στους δολοφονηθέντες.
Οι επίδοξοι ληστές έπρεπε να γνωρίζουν τα ακριβή δρομολόγια, ενώ δεν διέθεταν οδό διαφυγής αφού ήταν κοντά σε τάγμα προκαλύψεως.
Οι λήσταρχοι αδελφοί Ρετζαίοι, αν και θεωρήθηκαν βασικοί ύποπτοι για το έγκλημα αρνήθηκαν.
Προσωπικοί λόγοι για τη διάπραξη του εγκλήματος αποκλείσθηκαν.
Ο ιδιοκτήτης των θειούχων λουτρών Βρωμονέρου Κονίτσης θεωρήθηκε επίσης ύποπτος.
Επειδή αυτά είχαν επιδικασθεί από την επιτροπή Τελλίνι στην Αλβανία και οικονομικώς ζημιωνόταν ο ίδιος.
Ωστόσο, δεν μπορούσε να κινητοποιήσει ομάδα δέκα ατόμων για να διαπράξουν τη δολοφονία.
Το πόρισμα των ελληνικών Αρχών
Η από ελληνικής πλευράς ανάκριση οδηγήθηκε στο συμπέρασμα πως 4-5 Αλβανοί ήταν οι αυτουργοί.
Ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος ήταν ο διευθυντής της Αστυνομίας Αργυροκάστρου λοχαγός Δημήτρης Μπέλιας μαζί με τον επικεφαλής του αλβανικού φυλακίου Κακαβιάς.
Ούτε η Αλβανία είχε συμφέρον
Όμως η αλβανική πλευρά δεν είχε συμφέρον να δολοφονήσει τον Τελλίνι.
Επειδή η ιταλική πλευρά προσπαθούσε να ευνοήσει την Αλβανία στη χάραξη των συνόρων και δεν θα ωφελείτο αν ερχόταν σε ρήξη η Ιταλία με την Ελλάδα.
Από την άλλη, η ελληνική πλευρά δεν είχε και αυτή συμφέρον να σχεδιάσει τη δολοφονία του Τελλίνι.
Επειδή η χάραξη των συνόρων είχε ολοκληρωθεί και οι όποιες αμφισβητήσεις είχαν λυθεί υπέρ της ελληνικής πλευράς.
Ο Μπότσαρης και οι Βορειοηπειρώτες δεν είχαν κανένα συμφέρον να οργανώσουν τη δολοφονία.
Και αν θα το έκαναν θα το έκαναν κατόπιν ελληνικής εντολής, αλλά η ελληνική πλευρά δεν είχε τέτοιο συμφέρον.
Ο Μπότσαρης όμως παρασημοφορήθηκε από τον Μουσολίνι τον Αύγουστο του 1924 κάτι που υπογράμμιζε την αθωότητά του.
Έδωσε ο Μουσολίνι την εντολή
O κόμης Σφόρτσα θεωρεί ηθικό αυτουργό της δολοφονίας τον Μουσολίνι.
Επειδή και ήταν αντίπαλός του ο δολοφονηθείς στρατηγός και επειδή του έδινε την ευκαιρία να χτυπήσει την Ελλάδα και να δείξει πως η Ιταλία μπορούσε να ανακτήσει την δύναμή της.
Τα πιθανά όργανά του ήταν οι Αλβανοί μπέηδες που είχαν τσιφλίκια στην Τσαμουριά.
Αυτούς η Επανάσταση του 1922 έθιγε με τις απαλλοτριώσεις των κτημάτων που είχε αποφασίσει, και ο Φαν Νόλη, έμμισθος πράκτορά του.
Δηλαδή, ήταν οι Τσάμηδες που τον σκότωσαν.