«Επαναφέρει ζήτημα αποστρατικοποίησης των ελληνικών νησιών και επανέρχεται στον ισχυρισμό
Όπως είχε βάλει και την αξίωση να παραιτηθεί η Ελλάδα -και μάλιστα με διεθνή συμφωνία- του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών της υδάτων στο Αν. Αιγαίο, καθώς και του δικαιώματος ανακήρυξης ΑΟΖ.
Όπως είχε βάλει και την αξίωση περιορισμού του εθνικού εναέριου χώρου μας στα έξι ναυτικά μίλια.
Και την αξίωση η κοινή προσφυγή στη Χάγη να αφορά μόνο το Αιγαίο, ώστε να εξαιρεθεί το Καστελόριζο και να εξεταστεί σαν μεμονωμένο και απομονωμένο νησί που δεν έχει –όπως διατείνονται- κανένα δικαίωμα στις θαλάσσιες ζώνες».
Τέλος, ο κ. Καλαφάτης καταλήγει: «Το ερώτημα, λοιπόν, μετά από όλα αυτά, δεν είναι αν θέλουμε ή όχι να πάμε στη Χάγη, αλλά με ποια βαλίτσα να πάμε.
Διότι η βαλίτσα χρειάζεται συνυποσχετικό. Και η Άγκυρα ζητά να φτιάξουμε τη βαλίτσα με τρόπο που είναι αδύνατο να δεχτεί η Ελλάδα.
Εξακολουθεί, προφανώς -όπως κάνει εδώ και σαρανταπέντε χρόνια- να υπονομεύει το δρόμο για τη Χάγη.
Σαν να μην καταλαβαίνει ότι οι Έλληνες -όπως τόνισε πολλές φορές ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης- είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας».