Την απογοήτευσή της για το αμερικανικό σύστημα δικαιοσύνης αλλά και για τα αμερικανικά ΜΜΕ τα οποία -όπως αναφέρει- έσπευσαν να καταδικάσουν τον 52χρονο Έλληνα, εκφράζει με επιστολή της, η οικογένεια του Φώτη Ντούλος.
Με μια μακροσκελή επιστολή, εκ μέρους της οικογένειάς της, η αδελφή του Φώτη Ντούλος, ο οποίος αυτοκτόνησε την περασμένη εβδομάδα ενώ κατηγορούνταν για τη δολοφονία της συζύγου του, στρέφεται ενάντια στο αμερικανικό σύστημα απόδοσης δικαιοσύνης και όχι μόνο.
Εκφράζει την απογοήτευσή και για τα αμερικανικά ΜΜΕ που έσπευσαν να καταδικάσουν τον 52χρονο για τη δολοφονία της Τζένιφερ.
Όπως υποστηρίζει, το αμερικανικό κράτος κυνήγησε των αδελφό της με αμείλικτο τρόπο και με τη βοήθεια των ΜΜΕ τον παρουσίασαν ως ένα τέρας.
Η ίδια τον χαρακτηρίζει έναν σπουδαίο άνδρα, ο οποίος καταδικάστηκε από την κοινή γνώμη πριν καν δικαστεί.
«Ο Φώτης ήταν θύμα αυτού του νοσηρού κλίματος», αναφέρει χαρακτηριστικά η αδελφή του.
Η επιστολή δόθηκε στα αμερικανικά ΜΜΕ το βράδυ της Δευτέρας. Η οικογένεια μιλάει για «εμμονική» αντιμετώπιση του Έλληνα ομογενή.
Ολόκληρη η επιστολή:
«Αυτοκτονία – η τελευταία λέξη που θα μπορούσε κάποιος να συνδέσει με αυτόν. Τρυφερός και στοργικός πατέρας, γιος, αδερφός και θείος, άνθρωπος που πετύχαινε τους στόχους του, εργατικός, μαχητής, πιστός φίλος, επιτυχημένος αθλητής, βιβλιοφάγος, καταπληκτικός μάγειρας, απαράμιλλος οικοδεσπότης. Αυτός ήταν ο Φώτης. Θα έμπαινε σε ένα δωμάτιο και θα το φώτιζε. Ήταν ο άνθρωπος που όλοι ήθελαν να κάνουν φίλο. Ο Φώτης ήταν ένας αγαπητός άνθρωπος, πολύ αγαπητός από αυτούς που πραγματικά τον ήξεραν.
Εμείς, η οικογένεια αυτού του σπουδαίου άντρα, νιώθουμε απογοητευμένοι από το κράτος, που κυνήγησε και παρενόχλησε αυτόν και εμάς με αμείλικτο τρόπο και χωρίς έλεος, χωρίς να μας δώσει την ευκαιρία να πούμε την αλήθεια μας και να μοιραστούμε την ιστορία μας με έναν κόσμο που βιάστηκε να τον χαρακτηρίσει τέρας. Νιώθουμε συντετριμμένοι που ένας άντρας, μόλις 52 ετών, βρέθηκε σε ένα αδιέξοδο όπου έβλεπε το τέλος της ζωής του ως τη μόνη διέξοδο, η οποία θα του εξασφάλιζε την ηρεμία. Είμαστε εξοργισμένοι με τα ΜΜΕ που τον χρησιμοποίησαν για να δημιουργήσουν εντυπωσιοθηρικά πρωτοσέλιδα, και συνεπώς να χειριστούν την κοινή γνώμη. Τα μέσα ενημέρωσης αγνόησαν τo τεκμήριο της αθωότητας, χωρίς να μπορέσουν να αντιληφθούν την επίδραση που η αναφορά του θα είχε στα παιδιά σε αυτή την περίπτωση.
Είμαστε σοκαρισμένοι με το πως οι αρχές επιβολής του νόμου επικεντρώθηκαν εμμονικά, με εικασίες και ελλιπή στοιχεία, σε έναν αθώο άνθρωπο και δεν έδωσαν σημασία στην εύρεση του πραγματικού αυτουργού αυτής της τραγωδίας, ο οποίος είναι τώρα ελεύθερος, συνιστώντας ακόμη απειλή για τη δημόσια ασφάλεια. Οι λέξεις δεν είναι αρκετές για να περιγράψουν τις σκέψεις μας, τα συναισθήματα και τη θλίψη μας.
Το κράτος άραγε θα διερευνήσει τώρα τις συνθήκες που οδήγησαν σε αυτό το φρικτό τέλος; Το σύστημα των οικογενειακών δικαστηριών στερείται ευθύνης; Δικηγόροι και αυτοαποκαλούμενοι επαγγελματίες απομυζούν την περιουσία μίας αδύναμης μεγάλης γυναίκας, της Γκλόρια Φάρμπερ, ενώ καταστρέφουν τη σχέση ενός στοργικού πατέρα με τα παιδιά του; Δεν είμαστε μόνοι όταν διερωτόμαστε πως η κατάχρηση του μεγάλου πλούτου μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή μιας οικογένειας.
Καλούμε το δικαστικό σύστημα, στο όνομα της δικαιοσύνης, να δώσει στη δημοσιότητα τα ιατρικά αρχεία της Τζένιφερ και τις ψυχιατρικές γνωματεύσεις, δίνοντας στο κοινό την ευκαιρία να τα συγκρίνει με αυτά του Φώτη. Απαιτούμε τίποτα λιγότερο από όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια.
Προτρέπουμε το κράτος να ανακατευθύνει την έρευνά του και να εργαστεί με σκοπό την επίλυση αυτού του τραγικού μυστηρίου. Προτρέπουμε τα ΜΜΕ να αντιληφθούν τον καταστροφικό τους ρόλο στην εξέλιξη των γεγονότων. Ακόμη και τώρα ένας διορισμένος από το δικαστήριο παραλήπτης δίνει προσωπικές φωτογραφίες από το σημείο της αυτοκτονίας του Φώτη σε έναν Τύπο ο οποίος δεν μπορεί να χορτάσει αυτή την τραγωδία.
Καλούμε τον κόσμο να σταματήσει και να σκεφτεί, αφού πρώτα όμως ξοδέψει πραγματικά χρόνο στο να διαβάσει τι ασήμαντα στοιχεία παρουσιάστηκαν εναντίον του Φώτη. Τι έχει απογίνει το πνεύμα του δίκαιου παιχνιδιού ή του τεκμηρίου της αθωότητας; Τι τρελή επιθυμία παρακινεί όσους τον μισούν;
Έχουμε σκεφτεί το ενδεχόμενο να θάψουμε τον Φώτη στο Φάρμιγκτον, όμως φοβόμαστε τη βεβήλωση του τάφου του. Θα μεταφέρουμε τη σωρό του στην Ελλάδα και θα πούμε αντίο σε ένα έθνος σε πόλεμο με τα ιδανικά του.
Ζούμε σε καιρούς στιγμιαίας ικανοποίησης και σε έναν κόσμο πεινασμένο για άρτο και θέαμα, όπου η περίσκεψη και η αναζήτηση της αλήθειας θυσιάζονται στον βωμό της ταχείας κατανάλωσης, των σκανδάλων και της εντυπωσιοθηρίας. Ο Φώτης ήταν θύμα αυτού του αρρωστημένου κλίματος.
Ζητούμε να προσευχηθείτε για τα πέντε παιδιά του και την οικογένεια μας. Ζητούμε να κάνετε μια παύση και να αναρωτηθείτε, πως στις σημερινές Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ένας άντρας αναζήτησε δικαιοσύνη και ειρήνη, βάζοντας μία σωλήνα στην εξάτμιση και πηγαίνοντας στο αυτοκίνητο του για να βρει τον θάνατο, περιτριγυρισμένος από φωτογραφίες των πέντε παιδιών του.
Προσευχόμαστε ο Θεός να μας δώσει δύναμη, για να συγχωρέσουμε όσους είναι υπεύθυνοι για αυτή την αρρωστημένη φάρσα.
Έχουμε πίκρα μέσα μας; Ναι. Χάσαμε έναν πολύ αγαπητό και ωραίο άνθρωπο από μία μορφή μαζικής υστερίας. Ο Φώτης δεν ήταν δολοφόνος, Τώρα είναι νεκρός. Η υπόθεση που αφορά την εξαφάνιση της Τζένιφερ δεν έχει τελειώσει. Από ορισμένες απόψεις, ξεκινάει εκ νέου».