Ένα σύγχρονο «σκλαβοπάζαρο» εργαζομένων προτείνουν οι βιομήχανοι για να «σωθούν» οι επιχειρήσεις από την ύφεση που έφερε ο κορονοϊός..
Εργαζόμενους «δανεικούς» ή «ενοικιαζόμενους» που θα γίνονται «μπαλάκι» μεταξύ επιχειρήσεων ζητά με πρότασή του ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ).
Συγκεκριμένα, η Ένωση των βιομηχάνων ζητά να καλυφθούν οι κενές θέσεις εργασίας στους τομείς που, λόγω της συγκυρίας, εμφανίζουν αύξηση εργασιών, από το πλεονάζον προσωπικό όσων επιχειρήσεων που εμφανίζουν μείωση εργασιών, υποστηρίζοντας πως «μόνο οφέλη για τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους» θα υπάρχουν από μια τέτοια εξέλιξη.
Ουσιαστικά, ο εκάστοτε εργοδότης θα έχει τη δυνατότητα να δανείζει στον άλλο τους εργαζομένους του ή ακόμα και το ίδιο αφεντικό να μοιράζει το προσωπικό ανάλογα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων τους, όπως δηλαδή τα... «εμπορεύματα».
Στο σχετικό δελτίο Τύπου για τη «συνεργασία επιχειρήσεων για διατήρηση θέσεων εργασίας», ο ΣΕΒ επισημαίνει μεταξύ άλλων πως «υπό το καθεστώς πρωτοφανών συνθηκών είναι κρίσιμο να είμαστε ανοιχτοί σε νέες προσεγγίσεις, εργαλεία και πρακτικές», προτείνοντας την καθιέρωση των έκτακτων αντεργατικών μέτρων που πήρε η κυβέρνηση με αφορμή την πανδημία, όπως η τηλεργασία «που στηρίχθηκε στην αμοιβαία συνεννόηση εργοδοτών και εργαζομένων».
Έτσι οι βιομήχανοι προτείνουν να καλυφθούν οι κενές θέσεις εργασίας στους τομείς που, λόγω της συγκυρίας, εμφανίζουν αύξηση εργασιών, από το πλεονάζον προσωπικό των επιχειρήσεων που εμφανίζουν μείωση εργασιών.
Η πρώτη αφορά «στην κάλυψη των αναγκών με τη μεταφορά εργαζομένων μέσω σχημάτων "δανεισμού", ένα σχήμα το οποίο ήδη προβλέπεται από τη νομοθεσία και εφαρμόζεται είτε ενδοομιλικά, είτε μέσω Εταιριών Προσωρινής Απασχόλησης». Δηλαδή, «εργαζόμενοι επιχειρήσεων που υπολειτουργούν να ”δανείζουν εργαζόμενους” σε επιχειρήσεις προμηθευτών ή πελατών τους που αντιμετωπίζουν ελλείψεις προσωπικού με διατήρηση των συμβατικών τους προβλέψεων», υπενθυμίζοντας πως ήδη με πρόσφατη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου παρέχεται η δυνατότητα μεταφοράς εργαζομένων σε επιχειρήσεις που ανήκουν στον ίδιο όμιλο.
Η δεύτερη αφορά «συνεργασίες μεταξύ ανεξάρτητων επιχειρήσεων, με προσωπικό προμηθευτών ή πελατών το οποίο βρέθηκε, λόγω της συγκυρίας, εκτός εργασίας, ιδιαίτερα όταν δεν καλύπτεται από τις προστατευτικές διατάξεις των πρόσφατων μέτρων. Παραδείγματος χάριν θα μπορούσε να εξετασθεί η διανομή προϊόντων από τα super market ή τις επιχειρήσεις ηλεκτρονικών ειδών στα σπίτια των καταναλωτών, αν μπορεί να γίνει από των αναλόγων ειδικοτήτων προσωπικό εκείνων των επιχειρήσεων προμηθευτών τους που αντιμετωπίζουν μείωση εργασιών».
Η τρίτη αφορά «την επέκταση υφιστάμενων επιχειρηματικών συνεργασιών σε τμήματα της παραγωγής και διανομής προϊόντων για λογαριασμό τρίτων. Ουσιαστικά πρόκειται για μια χρήση του μοντέλου της υπεργολαβίας ώστε να καλυφθούν άμεσα όχι μόνο οι ανάγκες σε ανθρώπινο δυναμικό αλλά και σε κεφαλαιουχικό εξοπλισμό (μεταφορικά μέσα κλπ.), ή/και συνδυαστικά αυτών των δύο εναλλακτικών».
Στο ίδιο πάντα μήκος κύματος, ο σύνδεσμος των βιομηχάνων υποστηρίζει στο δελτίο του ότι από τα παραπάνω θα προκύψουν «μόνο οφέλη για επιχειρήσεις και εργαζόμενους», κάτι που ανοίγει «νέους δρόμους για την επιβίωση και ανάπτυξη των επιχειρήσεων με νέες διασυνδέσεις, νέες δραστηριότητες και νέες προοπτικές»...
Η απαντηση της ΓΣΕΕ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
14/4/20
Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται!
Οι εργαζόμενοι είναι άνθρωποι και όχι αντικείμενα δανεισμού!
H ελληνική οικονομία έχοντας βιώσει μια παρατεταμένη περίοδο κρίσης και στασιμότητας, και πριν μεταβεί σε μια φάση διατηρήσιμης σταθερότητας και δυναμικής, αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να επιστρέψει σε ένα νέο καθεστώς αστάθειας και συρρίκνωσης ως συνέπεια της πανδημίας COVID-19. Η αντιμετώπιση της νέας οικονομικής κατάστασης θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την επιδημιολογική πορεία του κορωνοϊού στη χώρα μας και διεθνώς, αλλά και από το εάν η διαχείρισή του εξωγενούς αυτού σοκ γίνει με σοβαρότητα, πραγματισμό και αποτελεσματικό σχεδιασμό.
Ωστόσο, την ίδια στιγμή που σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχει έντονος προβληματισμός για την αναζήτηση πολιτικών που θα έχουν στο επίκεντρο τους την προστασία της υγείας των εργαζομένων και των εισοδημάτων τους ως βασικό μέσο ανάσχεσης της προσδοκώμενης ύφεσης που θα κτυπήσει όλες τις οικονομίες, και την Ελληνική, ακραία ιδεολογικά πυροτεχνήματα βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Πυροτεχνήματα που αποκαλύπτουν την ανεπάρκεια όχι μόνο της κατανόησης της υγειονομικής κρίσης και των συνεπειών της, όπως και των κοινωνικών αξιών που αυτή αναδεικνύει, αλλά και διαμόρφωσης σοβαρών προτάσεων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Το ακραίο ιδεολογικά πυροτέχνημα του ΣΕΒ περί ανταλλαγής εργαζομένων και δανεισμού εργαζομένων για την δήθεν διασφάλιση των θέσεων εργασίας αποκαλύπτει τις σκοπιμότητες, τα συμφέροντα και τις φαντασιώσεις της όποιας κοινωνικά ανάλγητης μερίδας επιχειρηματικότητας η οποία δεν σέβεται τον εργαζόμενο, τα δικαιώματα του μέσα και έξω από τον χώρο εργασίας. Και φαίνεται επίσης ότι αμφισβητεί το βασικό μήνυμα αυτής της υγειονομικής κρίσης, ότι ο άνθρωπος είναι πάνω από το ιδιωτικό συμφέρον και το κέρδος. Οι εργαζόμενοι είναι άνθρωποι και όχι αντικείμενα δανεισμού!
Θα μπορούσαμε να αντιπροτείνουμε στο δημόσιο διάλογο, ως εναλλακτικό τρόπο προστασίας των θέσεων εργασίας, την ανταλλαγή ρευστότητας μεταξύ των επιχειρήσεων. Οι επιχειρήσεις που έχουν ρευστότητα να την μεταφέρουν σε εκείνες που δεν έχουν. Ακόμη και με τη μορφή της δανειακής ρευστότητας μηδενικού κόστους, αφού έτσι και αλλιώς είναι άτοκα παρκαρισμένη σε λογαριασμούς στο τραπεζικό σύστημα. Αυτή η ανακατανομή της παρκαρισμένης ρευστότητας θα μείωνε την ανάγκη νέου εξωτερικού δανεισμού και θα έδινε σε πολλές επιχειρήσεις το κεφάλαια που θα χρειάζονταν για να συνεχίσουν την δραστηριότητά τους και να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους. Με τον τρόπο αυτό η οικονομία θα μετασχηματιζόταν σε ένα μοντέλο καπιταλισμού επιχειρηματικής αλληλεγγύης.
Όμως ένας ανταγωνισμός πυροτεχνημάτων δεν μας αφορά. Το επόμενο χρονικό διάστημα θα πρέπει με σοβαρότητα και πραγματισμό να αντιμετωπίσουμε την νέα κατάσταση που θα διαμορφωθεί. Μπροστά μας έχουμε τα μεγάλα ζητήματα του μοντέλου ανάπτυξης της χώρας, το οποίο για δεύτερη φορά μας δείχνει τα όρια του και την ανάγκη παραγωγικού μετασχηματισμού του. Την στήριξη του εισοδήματος των εργαζομένων και των ανέργων και των οικογενειών τους, όπως και όλων των νοικοκυριών για να αποτραπεί μια μεγάλη ύφεση. Την στήριξη της απασχόλησης με την αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων πόρων και της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης για την στήριξη των επιχειρήσεων και των θέσεων εργασίας όπως και για και την περαιτέρω ποσοτική επέκταση των προγραμμάτων απασχόλησης. Την ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής και του συστήματος δημόσιας υγείας. Υπάρχουν πολύ σοβαρά ζητήματα. Όταν θα βγει η χώρα και από αυτήν την κρίση, τότε θα μπορούμε να συζητήσουμε πολλά…
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ