Αναστάτωση επικρατεί στον χώρο του πολιτισμού μετά το διάγγελμα του πρωθυπουργού.
Ο κ. Μητσοτάκης έκανε γνωστό το σχέδιο της κυβέρνησης για την άρση των περιορισμών των μέτρων, τα οποία αρχίζουν να τίθενται σε ισχύ από τις 4 Μαΐου. Ωστόσο, ξεκαθάρισε με τον πιο επίσημο τρόπο ότι «κρίνεται απίθανο να επιτραπούν μέσα στο καλοκαίρι οι μεγάλες συναθροίσεις, όπως φεστιβάλ, συναυλίες ή αθλητικά γεγονότα με θεατές».
Την ίδια ώρα, τραγουδιστές και ηθοποιοί έχουν ξεκινήσει ένα κύμα αναρτήσεων στα social media, ζητώντας τη μέριμνα της πολιτείας ώστε να πραγματοποιηθούν καλοκαιρινές εκδηλώσεις με τις ανάλογες προδιαγραφές ασφάλειας. «Η ξαφνική αυτή καταστροφή δεν συνοδεύεται από κανένα -αλλά κανένα!- μέτρο στήριξής μας από την κυβέρνηση. Προτείναμε άπειρα τέτοια μέτρα στο ΥΠΠΟ εγκαίρως τόσο για μας όσο και για τους Οργανισμούς μας. Η μπάλα πετιέται στη νομική εξέδρα. Και έτσι -με πρώτους τους πιο αδύναμους κρίκους οδηγούμαστε στην απόλυτη φτώχεια και δυστυχία, χωρίς καμιά υπερβολή» ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο Φοίβος Δεληβοριάς στην προσωπική του σελίδα στο Facekook.
«Είμαστε μ' έναν τρόπο τρομοκράτες. Σπέρνουμε τρόμο με την μεταδοτικότητα της τέχνης μας. Αρα προσωρινά - εκτός λειτουργίας και σε αναγκαστική επ αόριστον άδεια άνευ αποδοχών. Κι αφού δυο πράγματα αγάπησα το θέατρο και τα ταξίδια… νιώθω ν απαγορεύομαι ως είδος. Απειλώ τη δημόσια υγεία. Προσωρινά- για πόσο άραγε; Κλειστή» αναρωτιέται η Ελένη Ράντου.
«Η Τέχνη δεν είναι το χόμπι μας. Είναι η εργασία μας. Από αυτή ζούμε εμείς και οι οικογένειες μας» έγραψε ο Μίλτος Πασχαλίδης. Την ίδια άποψη, έχει και ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ο οποίος πρόσθεσε: «Καλά τα Μουσεία και ο πολιτισμός των προγόνων, αλλά ας φροντίσει η πολιτεία και τον ζωντανό πολιτισμό μας πριν πάει από ασιτία». Ο Σωκράτης Μάλαμας αφιέρωσε ένα τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη στους ομοτέχνους του. Για τους οποίους η αδιαφορία της κυβέρνησης είναι πνιγμός και εξαφάνιση, όπως αναφέρει σε ιδιόχειρο σημείωμά του που δημοσίευσε στο Facebook.
«Ο κορονοϊός είναι η ευκαιρία να αναλογιστεί κανείς όλη την απαξίωση του χώρου μας από τους ιθύνοντες που κλείνουν προκλητικά τα αυτιά και τα μάτια τους για άλλη μια φορά» τονίζει η τραγουδίστρια Μαρία Παπαγεωργίου. «Κατανοώ πως η προστασία της δημόσιας υγείας επιτάσσει οι συναθροίσεις να μην επιτρέπονται πια. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι μουσικοί θα πρέπει να εξαθλιωθούν. Προσπαθώ να σκεφτώ κάποια λύση, ως χρέος στον εαυτό μου, στους συνεργάτες μου και στους συναδέλφους μου. Παρακαλώ θερμά την ελληνική πολιτεία να επιδείξει ευαισθησία και να αρθεί στο ύψος της περίστασης ώστε να προτείνει άμεσα λύσεις» έγραψε ο Κωστής Μαραβέγιας στα social media.
Ωστόσο, σύμφωνα με δελτίο τύπου του υπουργείου Πολιτισμού, η κ. Λίνα Μενδώνη έχει προσφύγει στους ειδικούς, στην Επιτροπή Αντιμετώπισης Εκτάκτων Συμβάντων Δημόσιας Υγείας και αναμένει τις επόμενες ημέρες απάντηση ώστε να ανακοινώσει μέτρα για την διοργάνωση εκδηλώσεων.
«Η κυβέρνηση αποφάσισε πως πρέπει να σωπάσουμε» τονίζει ο Δημήτρης Μητσοτάκης και ο στιχουργός Νίκος Μωραϊτης προσθέτει ότι οι καλλιτέχνες είναι αόρατοι σήμερα για το κράτος. Ο πολιτισμός, «έχει καταλήξει από την στάση και την πρακτική της παρούσας κυβέρνησης εντελώς αόρατος». Ο ηθοποιός Όμηρος Πουλάκης σημειώνει «ότι μέσα σε δυο ώρες εξαγγελιών δεν υπήρξε για εκείνον ούτε μια μικρή υποσημείωση».
«Ο χώρος βρίσκεται σε μία απόλυτη παγωμάρα. Ελπίζω και εύχομαι τις επόμενες μέρες κάποιος να ασχοληθεί με αυτούς τους ανθρώπους και να μην αναγκαστούμε ξανά να διευκρινίσουμε ποια είναι η δουλειά που κάνουμε και να μην πούμε σε διαδικασία συζήτησης για το αν η Τέχνη είναι απαραίτητη ή όχι» είπε ο σκηνοθέτης Δημήτρης Καρατζάς στο δελτίο ειδήσεων του OPEN.
Η Ελένη Καστάνη σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή «Ευτυχείτε» τόνισε πως φοβάται ότι παραστάσεις δεν θα γίνουν ούτε το χειμώνα έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα. «Σκέφτομαι τους νέους συναδέλφους που υποφέρουν περισσότερο από εμάς τους παλιούς. Εμείς ήμασταν λίγο καλύτερα αμειβόμενοι». Ο κ. Παρτσαλάκης στην εκπομπή «Πρωινό» είπε: «Είναι σκληρό και απάνθρωπο όλο αυτό που συμβαίνει. Η ιστορία του πολιτισμού όταν τη χρειαστούμε τη βάζουμε μπροστά, αλλά όταν πρόκειται να πληρώσουμε για να ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι, πολύ απλά τους ξεχνάμε. Είναι λυπηρό αυτό. Και δεν μιλάω προσωπικά διότι, ούτως ή άλλως, εγώ πλέον τρώω λίγο γιατί δεν επιτρέπεται, αλλά χωρίς πλάκα υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν να φάνε. Όπως ξέρετε και στη δουλειά σας και στη δουλειά μου, πληρώνονται κάποιοι άνθρωποι. Δεν πληρώνονται όλοι. Όταν σταματάει κι αυτό έχουν πρόβλημα να επιβιώσουν αυτοί οι άνθρωποι»
εθνος