Απρίλιος 2020. Έντρομοι οι επιχειρηματίες της πολυεθνικής Airbnb προχωρούν σε μαζικές απολύσεις στελεχών και εργαζομένων.
Πάνω από 3.000 ξενοδοχεία δεν θα υποδεχτούν πελάτες σ΄αυτό το βουβό ελληνικό καλοκαίρι.
Οι Κινέζοι έχουν σταματήσει να αγοράζουν ακίνητα στην Ελλάδα για την περιβόητη βίζα (προτιμούν την Ιταλία σε περιοχές της οποίας υπάρχει καθίζηση στις τιμές που φθάνει και ακόμη το 40%).
Από τον Βασίλη Μπόνιο
Χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις τις οποίες ο Σταικούρας περιμένει να φορολογήσει με φορολογικό συντελεστή 24% και 100% προκαταβολή φόρου, έχουν ήδη ενημερώσει τους λογιστές τους να ξεκινήσουν τις διαδικασίες κλεισίματος.
Ένα τεράστιο απόθεμα νεόκτιστων διαμερισμάτων 3άρια και 4άρια για τα οποία οι κατασκευαστές τους, τρολάροντας τους εαυτούς τους, εξακολουθούν να ζητούν 800 χιλιάδες έως 1 εκατομμύριο καλοχτενισμένα γιούρο, θα περιμένουν μάταια τους αγοραστές τους οι οποίοι αφού δώσουν το 1 εκατ. για το ρετιρέ στη συνέχεια θα φοβούνται να πατήσουν το κουμπί του inox ασανσέρ στην ιδέα ότι σ΄αυτό κάθεται καπνίζοντας πούρο ο covid-19 και περιμένει το πτώμα να βάλει το δάχτυλο στο πούρο του.
Την ίδια στιγμή εκατομμύρια οξυδερκείς φανατικοί του Mένουμε Σπίτι αγαπάμε Κικίλια-Θεοδωρικάκο-Χρυσοχοίδη-Τσιόδρα-Χαρδαλιά και τα μυαλά στα κομμωτήρια (σύμφωνα με την έγκριτον MRB και το ενημερωτικό Star) περιμένουν σαν τον Σκύλο του Παυλώφ το επίδομα του Τσακαλώτου με γραβάτα (Σταικούρας, ο 5ομνημονιακός).
Σ΄ αυτό το σημείο είναι άξιο αναφοράς το τροπικό δάσος με λεφτόδενδρα που έχει εντοπιστεί στην Ηρώδου Αττικού.
Σε σχέση με τα χασισόδενδρα του Καρανίκα η διαφορά είναι εντυπωσιακή.
Και επειδή οι σύμβουλοι του Κυριάκου είναι οξυδερκή παλουκάρια δεν μπορεί παρά να του έχουν εξηγήσει πως όταν οι μενουμεσπίτες ξαμολυθούν στους δρόμους θα συνειδητοποιήσουν ότι πλέον είναι απλά ερημοσπίτες σε έναν νέο βίαιο κόσμο φτώχιας και ανέχειας.
Ολοι αυτοί που σήμερα ζουν με τα επιδόματα του 5ουμνημονιάκια Σταικούρα είναι οι αυριανοί Αγανακτισμένοι Νο2 που κρεμασμένοι στα μπαλκόνια τους θα χτυπάνε με τις κουτάλες τις άδειες κατσαρόλες και θα βρίζουν την κυβέρνηση έχοντας ήδη ξεχάσει πράγματι ιστορικά επιτεύγματα του Κυριάκου όπως η Νίκη στον Έβρο και η διαχείριση της πανδημίας -εάν εδώ δεν έχουμε εκπλήξεις στη συνέχεια.
Καθώς λοιπόν τα golden boys του Κυριάκου που διαδέχθηκαν τα golden boys του Σύριζα έχουν γλυκαθεί ήδη στην εξουσία δεν μπορούν παρά να του εισηγούνται πρόωρες εκλογές τον Ιούνιο- πριν οι κολασμένοι Μενουμεσπίτες-ερημοσπίτες συνειδητοποιήσουν τι τους περιμένει.
Η μόνη συνταγή επιτυχίας είναι Μένουμε σπίτι και βγαίνουμε (απευθείας) κάλπη.
Αυτό και πολιτικά έντιμο είναι και πολιτικά ηθικό σύμφωνα άλλωστε με τον ορισμό του πολιτικού ήθους όπως το όρισε ο Τσίπρας που έκανε ακριβώς τα ίδια αλλά και η Φωφίτσα-Κοκκινοσκουφίτσα Γεννηματά που δοξάστηκε κρυβόμενη στα δύσκολα νομοσχέδια. Κι εδώ περισσεύει το πολιτικό ήθος.
Είναι μονόδρομος λοιπόν για τα οξυδερκή golden boys του Κυριάκου, αυτούς τους μπεσεμεζέδες του Μαξίμου, να υποδείξουν στον πρωθυπουργό την όσο πιο άμεση γίνεται προσφυγή στις κάλπες. Τώρα που τα λεφτόδενδρα κρύβουν για την ώρα την κόλαση.
Τώρα, όσο είναι καιρός στη προσπάθεια να διασφαλισθεί μία 4 καθαρή 4ετία-συν ένα χρόνος που θα έχει περάσει πάμε για 5ετία Κυριάκου.
Αυτό το επίτευγμα προυποθέτει άμεση προσφυγή στις κάλπες.
Εάν μπούμε στο φθινόπωρο και ξαναπλακώσει ο κοβίδης δεν θα βρίσκουν τη ψήφο τους:
18% η ΝΔ-18% ο Σύριζα 178% ο Βαρουφάκης με τον Γαβρά.
Πάμε να δούμε τώρα τη λέει ο έγκριτος Economist για την καταιγίδα που έρχεται και η οποία αναμένεται να πλήξει την Ελλάδα πιο αδυσώπητα και από την Ιταλία. Τις τελευταίες μέρες έχουν δημοσιευτεί αναλύσεις από διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΟΣΑ οι οποίες εκτιμούν ότι η ελληνική οικονομία – και παρά την καλή επίδοση στο υγειονομικό τομέα – θα δεχθεί το ισχυρότερο πλήγματα από την δίχως ιστορικό προηγούμενο ύφεση που φέρνει η πανδημία του κορωνοϊού.
Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανασυγκρότησης (ΟΟΣΑ) εκτίμησε ότι το πλήγμα στην παραγωγή της χώρας, το ακαθάριστο εθνικό προϊόν, θα είναι της τάξης του 35%, ξεπερνώντας ακόμα και τη ζημιά που θα έχουν η Ιταλία και η Ισπανία, οι οποίες σταμάτησαν όλη τους τη παραγωγή και έβαλαν λουκέτο στις περισσότερες δραστηριότητες της οικονομίας.
Ο Economist με ειδικό του άρθρο εστίασε στο «τρομακτικό πλήγμα» που θα δεχθεί η Ελλάδα από τον τουρισμό “O τουριστικός κλάδος αντιπροσώπευε το ήμισυ της οικονομικής ανάπτυξης το 2018, περισσότερο από το 20% του ΑΕΠ (90% σε ορισμένες περιοχές του νότιου Αιγαίου) και το ένα τέταρτο των θέσεων εργασίας της χώρας. Τώρα οι τουρίστες έχουν σταματήσει να έρχονται”.
Η υπερβολικά μεγάλη σημασία του τουρισμού στην Ελληνική οικονομία – και το μέγεθος του σε σχέση με τον μικρό ελληνικό πληθυσμό φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα.
Αν και η Ελλάδα δε συγκρίνεται σε συνολικό αριθμό αφίξεων με τις ευρωπαϊκές υπερδυνάμεις, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, σε αναλογία κατά κεφαλήν, η εικόνα βγάζει νέο πρωταθλητή:
Για κάθε κάτοικο της Ελλάδας αντιστοιχούν σχεδόν τρεις τουρίστες (με διανυκτέρευση).
Σε Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία αντιστοιχεί περίπου 1,5 επισκέπτης.
Στη Γερμανία και τη Μεγάλη Βρετανία, σε κάθε κάτοικο αντιστοιχεί… μισός τουρίστας.
Bloomberg>Αυτή η πανδημία θα οδηγήσει σε κοινωνικές επαναστάσεις
Αυτός είναι ο τίτλος της ανάλυσης που υπογράφει ο κ. Andreas Kluth στον Bloomberg.
Ο κ. Kluth ήταν προηγουμένως αρχισυντάκτης της Handelsblatt Global και συντάκτης του Economist
Ξεκινάει κάπως έτσι…
Το πιο παραπλανητικό κλισέ για τον κορωναϊό είναι ότι μας αντιμετωπίζει όλους το ίδιο. Δεν είναι, ούτε ιατρικά ούτε οικονομικά, κοινωνικά ή ψυχολογικά. Συγκεκριμένα, ο Covid-19 επιδεινώνει τις προϋπάρχουσες συνθήκες ανισότητας οπουδήποτε φθάνει. Πριν καιρό, αυτό θα προκαλούσε κοινωνική αναταραχή, μέχρι και εξεγέρσεις και επαναστάσεις.
Οι κοινωνικές αναταραχές είχαν ήδη αυξηθεί σε όλο τον κόσμο πριν ξεκινήσει το ταξίδι του ο SARS-CoV-2.
Σύμφωνα με μια μέτρηση, από το 2017 υπήρξαν περίπου 100 μεγάλες αντικυβερνητικές διαμαρτυρίες, από τις αναταραχές των gilets jaunes (πράσινων γιλέκων) σε μια πλούσια χώρα όπως η Γαλλία, μέχρι τις διαδηλώσεις εναντίον των ισχυρών σε φτωχές χώρες όπως το Σουδάν και η Βολιβία. Περίπου 20 από αυτές τις εξεγέρσεις ανέτρεψαν ηγέτες, ενώ αρκετές καταπνίγηκαν με βίαιες καταστολές και πολλές άλλες καταλάγιασαν μέχρι το επόμενο ξέσπασμα.
Η άμεση επίδραση του Covid-19 είναι να αμβλύνει τις περισσότερες μορφές αναταραχών, καθώς τόσο οι δημοκρατικές όσο και οι αυταρχικές κυβερνήσεις υποχρεώνουν τους πληθυσμούς τους σε lockdowns, που εμποδίζουν τους ανθρώπους να βγουν στους δρόμους ή να συγκεντρωθούν σε ομάδες.
Όμως, πίσω από τις πόρτες των νοικοκυριών που βρίσκονται σε καραντίνα, στις γραμμές επιμήκυνσης των κινητών μαγειρείων, στις φυλακές και τις παραγκουπόλεις και στα στρατόπεδα προσφύγων – όπου οι άνθρωποι ήταν πεινασμένοι, άρρωστοι και ανησυχούσαν ακόμη και πριν από την έξαρση – δημιουργούνται τραγωδίες και τραύματα. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αυτές οι πιέσεις θα εκραγούν.
Ο κορωναϊός έθεσε έτσι ένα μεγεθυντικό φακό στην ανισότητα τόσο μεταξύ των χωρών, όσο και εντός αυτών.
Στις ΗΠΑ, υπήρξε μια κίνηση από μερικούς από τους πολύ πλούσιους να “αυτό-απομονωθούν” στα Hamptons ακίνητά τους ή τα πολυτελή γιοτ τους – ένας μεγιστάνας του Hollywood διέγραψε γρήγορα από το Instagram μια εικόνα του αξίας $590 εκατομμυρίων σκάφους του μετά από τη δημόσια κατακραυγή. Ακόμη και οι απλά εύποροι μπορούν να αισθάνονται αρκετά ασφαλείς εργαζόμενοι από το σπίτι μέσω του Zoom και του Slack.
Αλλά αμέτρητοι άλλοι Αμερικανοί δεν έχουν αυτή την επιλογή. Πράγματι, όσο λιγότερα χρήματα βγάζετε, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να είστε σε θέση να εργαστείτε εξ αποστάσεως (δείτε το παρακάτω διάγραμμα). Ελλείψει αποταμίευσης και ασφάλισης υγείας, αυτοί οι εργαζόμενοι που εργάζονται σε επισφαλείς θέσεις εργασίας πρέπει να κρατήσουν το αμαξάκι τους ή τις δουλειές του μπλε κολάρου, αν είναι αρκετά τυχεροί ακόμα να τις έχουν, απλά για να τα βγάλουν πέρα.
Καθώς το κάνουν, κινδυνεύουν να μολυνθούν και να φέρουν τον ιό σπίτι στις οικογένειές τους, οι οποίες, όπως οι φτωχοί άνθρωποι παντού, είναι πιο πιθανό να αρρωστήσουν και λιγότερο ικανοί να περιηγηθούν τους περίπλοκους λαβύρινθους της υγειονομικής περίθαλψης.
Και έτσι ο coronavirus τρέχει πιο γρήγορα μέσα από γειτονιές που είναι πυκνοκατοικημένες, αγχωτικές και ζοφερές. Πάνω απ’ όλα, σκοτώνει δυσανάλογα τους μαύρους ανθρώπους.
Ακόμη και σε χώρες χωρίς μακρά ιστορία φυλετικού διαχωρισμού, ο ιός προτιμά ορισμένους ταχυδρομικούς κώδικες έναντι άλλων. Αυτό συμβαίνει γιατί όλα συνωμοτούν για να κάνουν κάθε γειτονιά με το δικό της κοινωνιολογικό και επιδημιολογικό πιάτο – από το μέσο εισόδημα και την εκπαίδευση έως το μέγεθος του διαμερίσματος και την πυκνότητα του πληθυσμού, από τις διατροφικές συνήθειες μέχρι τις μορφές οικιακής κακοποίησης. Στη ζώνη του ευρώ, για παράδειγμα, τα νοικοκυριά υψηλού εισοδήματος έχουν κατά μέσο όρο σχεδόν το διπλάσιο χώρο διαβίωσης, σε σχέση με τα χαμηλότερα : 72 τετραγωνικά μέτρα (775 τετραγωνικά πόδια) έναντι μόνο 38.
Οι διαφορές μεταξύ των εθνών είναι ακόμη μεγαλύτερες. Σε όσους ζουν σε ένα παραγκοχώρι της Ινδίας ή της Νότιας Αφρικής, δεν υπάρχει «κοινωνική αποστασιοποίηση», επειδή ολόκληρη η οικογένεια κοιμάται σε ένα δωμάτιο. Δεν υπάρχει καμία συζήτηση για το αν θα φορέσουν μάσκες επειδή δεν υπάρχουν. Περισσότερο πλύσιμο των χεριών είναι καλή συμβουλή, εκτός και αν δεν υπάρχει τρεχούμενο νερό.
Κι έτσι πηγαίνει αυτό, όπου εμφανίζεται ο SARS-CoV-2. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας προειδοποίησε ότι θα καταστρέψει 195 εκατομμύρια θέσεις εργασίας παγκοσμίως και θα μειώσει δραστικά τα εισοδήματα άλλων 1,25 δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν ήδη φτωχοί. Καθώς επιδεινώνεται η ταλαιπωρία τους, συμβαίνουν και άλλες μάστιγες, από τον αλκοολισμό και τον εθισμό στα ναρκωτικά στην ενδοοικογενειακή βία και την κακοποίηση των παιδιών, αφήνοντας ολόκληρους πληθυσμούς τραυματισμένους, ίσως μόνιμα.
Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήταν αφελές να πιστεύουμε ότι, μόλις αυτή η επείγουσα ιατρική κατάσταση τελειώσει, είτε μεμονωμένες χώρες είτε ο κόσμος μπορούν να συνεχίσουν όπως πριν. Ο θυμός και η πικρία θα βρουν νέες διεξόδους. Οι πρώτοι προάγγελοι περιλαμβάνουν εκατομμύρια Βραζιλιάνους που χτυπούν κατσαρόλες και σκεύη από τα παράθυρά τους για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην κυβέρνησή τους, ή οι Λιβανέζοι κρατούμενοι που διαμαρτύρονται στις υπερπλήρεις φυλακές τους.
Με την πάροδο του χρόνου, αυτά τα πάθη θα μπορούσαν να γίνουν νέα λαϊκιστικά ή ριζοσπαστικά κινήματα, επιδιώκοντας να σβήσουν ό,τι παλαιό καθεστώς χαρακτηρίζουν ως εχθρό. Η μεγάλη πανδημία του 2020 είναι ως εκ τούτου ένα τελεσίγραφο για όσους από εμάς απορρίπτουμε τον λαϊκισμό. Απαιτεί να σκεφτόμαστε πιο σκληρά και πιο τολμηρά, αλλά ακόμα και ρεαλιστικά, τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, συμπεριλαμβανομένης της ανισότητας. Είναι μια κλήση αφύπνισης σε όλους όσους ελπίζουν όχι μόνο να επιβιώσουν από τον κορωναϊό, αλλά και να επιβιώσουν σε έναν κόσμο που αξίζει να ζουν.
Συμπολίτες μου,
«Συμπολίτες μου,
Έχουν περάσει ήδη 33 μέρες από το πρώτο μήνυμά μου για την πανδημία. Έθεσα, τότε, έναν σαφή στόχο: Να περιορίσουμε την εξάπλωση του Κορωνοϊού στη χώρα, υπομένοντας και ατομικές θυσίες. Και αυτές τις θυσίες τις κάνατε, με υψηλό αίσθημα ευθύνης. Προστατεύτηκαν, έτσι, όλοι οι Έλληνες, κυρίως, όμως, οι πιο ευάλωτοι. Και κερδίσαμε πολύτιμο χρόνο, ώστε να οργανώσουμε καλύτερα το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Σας αξίζει ένα μεγάλο ευχαριστώ. Για την εμπιστοσύνη, αλλά και την πειθαρχημένη συμπεριφορά. Αποδείξαμε, ως λαός, ότι έχουμε μεγάλες εσωτερικές δυνάμεις και αντοχές. Δείξαμε τον καλύτερό μας εαυτό. Κι αν αυτό μας προσφέρει μια εύλογη ικανοποίηση, γιατί όχι και υπερηφάνεια, μας εξοπλίζει, ταυτόχρονα, με πρόσθετο κουράγιο να συνεχίσουμε τη μάχη.
Ο πόλεμος δεν κερδήθηκε ακόμη. Τα κρούσματα μειώνονται, όπως κι ο αριθμός των ασθενών στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Η παραμικρή επανάπαυση, ωστόσο, μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε οδυνηρό πισωγύρισμα. Στο διάστημα που πέρασε, είχαμε, και θα έχουμε ακόμα, δυστυχώς, απώλειες. Πολύ λιγότερες, όμως, απ’ όσες αν είχαμε ακολουθήσει άλλη πολιτική. Γι’ αυτό και θα επιμείνουμε στο δρόμο που χαράξαμε: Θα συμβουλευόμαστε πάντα τους ειδικούς. Η επιστροφή στην κανονική ζωή θα γίνει σταδιακά και σε φάσεις. Και μόνο όταν αυτό θα τεκμηριώνεται από επιστημονικά δεδομένα. Πάνω απ’ όλα, θα συνεχίζουμε να προστατεύουμε για καιρό τους ηλικιωμένους και όσους πάσχουν από βαριά, χρόνια νοσήματα.
Συμπολίτες μου,
Μέσα στην πρωτοφανή αυτή κρίση άλλαξαν πολλά με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Αλλάξαμε και εμείς. Πιστεύω προς το καλύτερο. Ένα νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας χτίζεται, ήδη, καθώς, σε μόλις πέντε εβδομάδες, έγιναν όσα δεν γίνονταν επί δεκαετίες. Συναντήθηκα και μίλησα με τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής στα νοσοκομεία. Θαύμασα τις ικανότητες, την αφοσίωση και τη θέλησή τους. Και διαπίστωσα από κοντά ότι μαζί με τα κτίρια και τα τεχνικά μέσα εκσυγχρονίζονται και οι αντιλήψεις για το ρόλο και τον τρόπο λειτουργίας της δημόσιας Υγείας. Η αναμόρφωση του ΕΣΥ δεν σταματά εδώ. Αποτελεί προσωπική μου δέσμευση να προσθέσουμε αμέσως εκατοντάδες κρεβάτια ΜΕΘ, ώστε να προσεγγίσουμε γρήγορα τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Η πανδημία υποχωρεί. Αλλά είναι πολύ πιθανό να επιστρέψει τον επόμενο χειμώνα. Και πρέπει να μας βρει έτοιμους. Μαζί με το ΕΣΥ, ωστόσο, νέα μορφή παίρνει και το σύνολο του δημόσιου τομέα: Οι υπηρεσίες του ψηφιοποιούνται και απλώνονται για να εξυπηρετούν πιο εύκολα και πιο σύντομα τον πολίτη. Συνταγογραφήσεις και πιστοποιητικά εκδίδονται, πλέον, ηλεκτρονικά. Το https://www.gov.gr/ έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και την κάνει πιο εύκολη. Οι υπάλληλοι εξοικειώνονται με την τεχνολογία. Ενώ, μέχρι σήμερα, σχεδόν 5 εκατομμύρια είναι οι συμμετοχές μαθητών αθροιστικά σε ψηφιακές τάξεις με τη βοήθεια δεκάδων χιλιάδων φιλότιμων εκπαιδευτικών. Πολλές επιχειρήσεις μας, αποδεικνύονται ανθεκτικές και ευέλικτες: Άλλες στρέφουν την παραγωγή τους σε προϊόντα της συγκυρίας, όπως τα αντισηπτικά. Και άλλες, συνεργάζονται μεταξύ τους για να προσφέρουν στα νοσοκομεία υλικά υψηλής τεχνολογίας, όπως μάσκες τρισδιάστατης εκτύπωσης για τους γιατρούς.
Την ίδια ώρα, Έλληνες επιστήμονες είναι παρόντες σε όλα τα διεθνή ερευνητικά προγράμματα που διεξάγονται εναντίον του ιού. Ενώ η κινητοποίηση της κοινωνίας εκφράζεται πολυδιάστατα: Με τις μεγάλες δωρεές ιδιωτών. Με τον εθελοντισμό χιλιάδων πολιτών. Αλλά και με την πειθαρχία όλων. Γιατί ο στόχος είναι κοινός.
Συμπολίτες μου,
Με την υπεύθυνη στάση σας, δαμάσατε το πρώτο κύμα του Κορωνοϊού. Γιατροί και νοσηλευτές, ένστολοι και Πολιτική Προστασία στάθηκαν στην πρώτη γραμμή. Και στο πλευρό τους, πολλοί άλλοι μαχητές αυτής της “νέας καθημερινότητας”: Οι υπάλληλοι των καταστημάτων τροφίμων. Τα παιδιά που μεταφέρουν έτοιμο φαγητό. Αλλά και οι εργαζόμενοι που κρατούν νύχτα-μέρα τις πόλεις μας καθαρές. Όλοι αυτοί “δίνουν ζωή στη ζωή μας”. Είναι σίγουρο πως, όταν περάσει η κρίση, θα βλέπουμε αλλιώς τους ανθρώπους που γεμίζουν τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Θα ανησυχούμε αν το παλικάρι στο μηχανάκι δεν φοράει το κράνος του. Και θα λέμε καλημέρα στις γυναίκες και στους άντρες που θα αδειάζουν τους κάδους της γειτονιάς μας. Δεν θα είναι πια αόρατοι όπως ήταν, ίσως, για κάποιους. Πολλοί έπρεπε να βάλουν την προστατευτική μάσκα για να λάμψει από πίσω της το φωτεινό τους πρόσωπο. Είναι το πρόσωπο της προκοπής και της αλληλεγγύης. Της αυριανής Ελλάδας. Και θέλω να τους ευχαριστήσω, για μία ακόμη φορά, εκ μέρους όλων των πολιτών. Το μεγαλύτερο κέρδος μας, ωστόσο, από αυτή την πρωτόγνωρη κρίση έχει όνομα. Και λέγεται Εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη προς το Κράτος. Προς την Κυβέρνηση. Προς τον συμπολίτη! Γιατί, μέσα σε 50 ημέρες, διαλύθηκαν μύθοι δεκαετιών. Και βγήκαν συμπεράσματα, που θα μας συνοδεύουν για καιρό. Αποδείχθηκε, για παράδειγμα, πως το κράτος πρέπει πρωτίστως να αξιολογείται με βάση την αποτελεσματικότητά του. Και πως, όταν το κράτος δεν γίνεται λάφυρο της εξουσίας, τότε μετατρέπεται σε αληθινή “Πολιτεία”. Όχι σε έναν κομματικό προορισμό. Αλλά σε μία ομπρέλα φροντίδας για όλους. Που αναθέτει την ευθύνη των κρίσιμων τομέων στους πιο άξιους. Αυτή η παρακαταθήκη εμπιστοσύνης και αξιοκρατίας δεν πρέπει να φύγει μαζί με την πανδημία. Γιατί θα την χρειαστούμε για την επόμενη μεγάλη πρόσκληση: Την ανάταξη της οικονομίας μας.
Η κυβέρνηση βρέθηκε απέναντι σε μία πρωτοφανή κρίση. Και αντέδρασε γρήγορα: Διαθέτει περισσότερα από 14 δις για να στηριχθούν εργαζόμενοι και επιχειρήσεις. Και εξασφαλίζει ακόμη 10 δις ευρώ ρευστότητας και πρόσθετα ευρωπαϊκά κονδύλια. Ήδη, 750.000 εργαζόμενοι εισπράττουν την ενίσχυση των 800 ευρώ. Σχεδόν 200.000 άνεργοι πήραν παράταση στο επίδομα τους. Σε παραπάνω από 500.000 επιχειρήσεις έχουν ανασταλεί όλες οι φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις. Και 85.000 επιστήμονες δήλωσαν συμμετοχή σε προγράμματα αμειβόμενης τηλεκατάρτισης.
Σήμερα, ανακοινώνω μία ακόμη πρωτοβουλία προς μία ειδική ομάδα του πληθυσμού: Οι 155.000 μακροχρόνια άνεργοι της πατρίδας μας θα λάβουν έκτακτη οικονομική ενίσχυση 400 ευρώ. Προσοχή, όμως: Μέχρι σήμερα, θυσιάζουμε συνειδητά ένα μέρος της ευημερίας μας για να προστατεύσουμε την υγεία και την κοινωνική συνοχή. Γιατί η ύφεση το 2020 θα είναι μεγάλη. Ακόμα μεγαλύτερη, όμως, μπορεί να είναι η ανάκαμψη το 2021. Και, σε αντίθεση με το παρελθόν, σήμερα διαθέτουμε ένα μεγάλο πλεονέκτημα: Ένα τεράστιο απόθεμα αξιοπιστίας και σοβαρότητας. Αυτό το εθνικό κεφάλαιο, λοιπόν, δεν επιτρέπεται να σπαταληθεί σε αλόγιστα αιτήματα και πρόχειρες παροχές. Γιατί ένας πόλεμος σε εξέλιξη απαιτεί εφεδρείες. Θα μοιραστούμε τα βάρη της κρίσης με τρόπο δίκαιο, όπως το κάνουμε μέχρι σήμερα. Για να έχουν όλοι μετά, μέρισμα από την αναπτυξιακή έκρηξη που θα ακολουθήσει.
Στην αρχή αυτής της περιπέτειας, ζήτησα την ισχύ της εμπιστοσύνης σας. Και μου την προσφέρατε απλόχερα. Πιστεύω ότι, με σκληρή δουλειά, σας την ανταποδίδω καθημερινά. Δεν ξεχνώ, όμως, ότι αυτή η κατάσταση δεν θα συνεχιστεί επ’ αόριστον. Μετά την κρίση, η κάθε εξουσία οφείλει να εγκαταλείπει το απυρόβλητο της ανάγκης, δυναμώνοντας την λογοδοσία. Γιατί καμία έκτακτη συνθήκη δεν μπορεί να αμφισβητεί τη δημοκρατική ευαισθησία.
Η Βουλή και οι θεσμοί, λοιπόν, λειτουργούν παρά τους περιορισμούς. Όμως, θα το ξαναπώ: Η Ελλάδα μετά την πανδημία πρέπει να είναι μία ανανεωμένη Ελλάδα! Η κρίση ίσως μας πληγώσει. Θα μας έχει οπλίσει, ωστόσο, με πολύτιμες εμπειρίες για να οικοδομήσουμε ένα πιο ισχυρό και σύγχρονο κράτος. Γιατί, ακριβώς, τα μεγάλα βήματα που γίνονται τώρα είναι όπλα που μπορούν να κάνουν αυτή την πρόσκαιρη δοκιμασία μοχλό σταθερής προόδου. Να εντάξουν τις σκοπιμότητες της στιγμής στο στρατηγικό σκοπό του μέλλοντος. Και έτσι τα μέτρα της επικαιρότητας, να γίνουν πυροδότες διαρκών μεταρρυθμίσεων. Πρόκειται για κατακτήσεις που θα μας βοηθήσουν, ώστε μετά την καταιγίδα να κάνουμε μία νέα αρχή. Με άλλα λόγια, μετά την εμπειρία του Κορωνοϊού, είναι στο χέρι μας η “ανάγκη του σήμερα” να θεμελιώσει την “αναγέννηση του αύριο”. Και το σκληρό παρόν να γίνει πρόλογος πιο αισιόδοξων καιρών.
Κλείνω με τις εξής σκέψεις,
Στην προηγούμενη επικοινωνία μας, είχα τονίσει ότι στη μάχη κατά του Cοvid-19, ο Απρίλιος είναι ο πιο κρίσιμος μήνας. Σήμερα σας λέω ότι αυτή είναι η πιο κρίσιμη εβδομάδα! Μία πραγματικά Μεγάλη Εβδομάδα. Στην οποία αποτυπώνονται, εφέτος, τα Πάθη και οι θυσίες μας για να ξεπεραστεί ο Γολγοθάς της πανδημίας και να φτάσουμε στην Ανάσταση. Αυτό το Πάσχα θα το θυμόμαστε ως το Πάσχα της Αγάπης. Αλλά και της Ευθύνης. Θα το περάσουμε χωριστά από δικά μας πρόσωπα. Και μακριά, ίσως, από τους τόπους μας. Και, δίχως προσκύνημα στις εκκλησίες. Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο. Δεν κινδυνεύει η πίστη μας, αλλά η υγεία των πιστών. Έτσι, όμως, θα δικαιώσουμε και το αληθινό μήνυμα της μεγάλης γιορτής. Που είναι η νίκη της ζωής απέναντι στον θάνατο.
Με τον τρόπο της αυτή η Μεγάλη Εβδομάδα αποκτά μια ξεχωριστή πνευματικότητα. Μας φέρνει αντιμέτωπους με τους φόβους μας, αλλά και τις προσδοκίες μας. Μας ωθεί να μείνουμε ταπεινοί και να αναλογιστούμε τι είναι πραγματικά σημαντικό στη ζωή μας. Ας μείνουμε, λοιπόν, στο σπίτι. Για να ανταμώσουμε πάλι, υγιείς και δυνατοί, όταν περάσει η τρικυμία. Μένουμε σπίτι, βγαίνουμε νικητές. Γιατί μια κλωστή χωρίζει τη νίκη απ’ την καταστροφή: Αν δεν τηρήσουμε μέχρι τέλους τις συμβουλές των ειδικών, μπορεί να διαλύσουμε όσα πετύχαμε.
Στον ορίζοντα φαίνεται η στιγμή που τα καταστήματα και τα σχολεία θα αρχίσουν να ανοίγουν με προσεκτικά βήματα. Οι μηχανές της οικονομίας να ξαναζεσταίνονται. Και οι άνθρωποι να συναντώνται και πάλι στους δρόμους, στις δουλειές, στους χώρους άθλησης. Όλα αυτά, ωστόσο, θα πρέπει να γίνουν με σύνεση. Με σχέδιο. Με τους γιατρούς πάντα να μας συμβουλεύουν. Με νέες συνήθειες. Με την ατομική υγιεινή να έχει γίνει τρόπος ζωής. Με ξεχωριστή φροντίδα για τους ηλικιωμένους μας. Και με τα τυχόν κρούσματα να εντοπίζονται και απομονώνονται αμέσως, πριν γίνουν απειλητικά.
Το πιστεύω: Είναι στο χέρι μας να φέρουμε πιο κοντά μας το μέλλον που επιθυμούμε. Και προσέχοντας σήμερα, να κάνουμε το αύριο ακόμη πιο φωτεινό και αισιόδοξο. To μπορούμε και θα το καταφέρουμε!
Καλή Ανάσταση σε όλες και όλους!»
κουρδιστο πορτοκαλι