Αν διαβάσετε την ξένη ειδησεογραφία για τα μέτρα στήριξης των άλλων χωρών, θα δείτε μια βασική διαφορά στη φιλοσοφία που εκφράζεται και μέσα από τις λέξεις. Τόσο στον πολιτισμό όσο και στους άλλους τομείς, η προσπάθεια είναι να στηριχτούν οι τομείς
. Αυτό σημαίνει στήριξη τόσο των εργαζομένων, όσο και των επιχειρήσεων, στον βαθμό που να μην κινδυνεύει όχι η κερδοφορία τους, αλλά οι θέσεις εργασίας.
Στο μικρό μας γιδοχώρι οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται ως άνεργοι κι όχι ως άνθρωποι που ένα έκτακτο γεγονός διέκοψε τις δραστηριότητες του κλάδου στον οποίον θα μπορούσαν να απασχοληθούν.
Έτσι βλέπουμε ένα σωρό προϋποθέσεις και αποκλεισμούς από το πενιχρό βοήθημα των 800 ευρώ που έχει δοθεί για όλη αυτή την περίοδο (μέσα Μαρτίου – τέλη Μαΐου, για να έχουμε μια εικόνα). Και μάλιστα αποκλεισμοί που μπαίνουν στην πορεία και στα κρυφά, όπως αν δεν έχεις κάνει όλες τις δηλώσεις ΦΠΑ τα τελευταία χρόνια, ή επιχειρήσεις με πιστωτικό ΦΠΑ, εξαιρέσεις εντελώς άσχετες με τις συνθήκες που γεννούν την ανάγκη ενίσχυσης.
Ταυτόχρονα βλέπουμε τις σκανδαλώδης ενισχύσεις φίλων, κουμπάρων και των ευνοημένων από αυτού του είδους τις κυβερνήσεις, όπως η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που ευνοεί σταθερά τον κρατικοδίαιτο καπιταλισμό. Πέρα από τα εξωφρενικά σκάνδαλα τύπου Σκοιλ Ελικικου, δίνεται εν λευκώ πακτωλός εκατομμυρίων στην Aegean, για να μη μιλήσουμε για τις ρυθμίσεις στα εργασιακά που απειλούν με καταστροφή τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους.
Κι όταν η κυβέρνηση ερωτηθεί γιατί επιλέγει να νομοθετήσει με αυτόν τον τρόπο, νίπτει τας χείρας της. Καπιταλισμό έχουμε.
Όχι, αγάπες μου. Καπιταλισμό έχουν οι άλλοι. Εμείς έχουμε κρατικοδίαιτους κατσαπλιάδες.
το είδαμε στο zoornalistas.com