Εργάζομαι από το 1981 στα ΜΜΕ. Σας διαβεβαιώ ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει εκτός από το χαρτί που αντικαταστάθηκε από τους υπολογιστές.
Από τον Βασίλη Μπόνιο
Ολες οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης είχαν ένα πρωθυπουργό που ήταν ο Μωυσής για τους εκδότες και δημοσιογράφους που στήριζαν την παράταξή του, το κόμμα του.
Σχεδόν κανείς πρωθυπουργός δεν ξέφυγε από αυτή τη νοσηρή πεπατημένη.
Πάντα υπήρχε ένας Μωυσής στο Μέγαρο Μαξίμου.
Σχεδόν πάντα ο εκάστοτε Μωυσής έδινε εντολές είτε για να εκδοθούν νέες εφημερίδες και να δημιουργηθούν νέα κανάλια, είτε για να στηριχθούν με κρατική διαφήμιση και άλλους τρόπους όσα από τα υπάρχοντα στήριζαν το κόμμα του.
Δεν είναι τυχαίο ότι εξαιτίας αυτής της λογικής επεβίωσαν και κάποια από τα media shops που είχαν διαχρονικά πρόσβαση στη διανομή του κρατικού διαφημιστικού χρήματος.
Όλη μας η λαθρόβια μεταπολίτευση ήταν γεμάτη Μωυσήδες.
Με αυτόν τον πρωθυπουργό και ειδικά μετά από όσα είχαν προηγηθεί με τους Συριζαίους πιστεύαμε ότι θα αλλάξει η χυδαία αυτή αντίληψη επηρεασμού των μέσων.
Πιστεύαμε ότι είχαμε αφήσει πίσω μας σκάνδαλα όπως το ΚΕΕΛΠΝΟ και πολλά άλλα αντίστοιχου εκμαυλισμού.
Πιστέψαμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα έχει ανάγκη να δώσει 800 χιλιάδες (ένα μυθικό ποσό στις μέρες μας-σχεδόν το 1/20-σε έναν συγκεκριμένο παρουσιαστή-δημοσιογράφο και ιδιοκτήτη site και πάει λέγοντας.
Πιστέψαμε στο κοσμοπολίτικο στυλ του Κυριάκου και δεν μπορούσαμε να φαντασθούμε ότι πίσω από αυτό κρύβεται η ίδια σαθρή νοοτροπία εκμαυλισμού και πάρε-δώσε με τα ΜΜΕ. Ώσπου ήλθε η διαβόητη καμπάνια Μένουμε Σπίτι και κάποιοι τα κονομάνε. Καθότι αυτό ήταν το μήνυμα της καμπάνιας στο τέλος της μέρας.
Ο τρόπος που μοιράστηκαν τα 20 εκατ. ευρώ έκαναν θρύψαλα το κοσμοπολίτικο και μεταρρυθμιστικό προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη και ξύπνησαν τις πιο διαπλεκόμενες και νοσηρές στιγμές της μεταπολίτευσης.
Η μεγαλύτερη απογοήτευση έχει να κάνει με το γεγονός ότι η νοοτροπία της χυδαίας μεταπολίτευσης που ταξίδεψε παράλληλα με τα κουμπούρια του Κουφουντίνα και τα “κουμπούρια” των ΜΜΕ δεν λέει να τελειώσει.
Η αποκάλυψη του σκανδάλου των 20 εκατ. ευρώ έγινε θέμα και στα διεθνή ΜΜΕ προκαλώντας δεύτερες και τρίτες σκέψεις στους ξένους επιχειρηματίες που θα ήθελαν να επενδύσουν στη χώρα μας.
Έδωσε μάλιστα και το σήμα στους εγχώριους επιχειρηματίες, εφοπλιστές και μηντιάρχες ότι μην ανησυχείτε παιδιά, τίποτε δεν άλλαξε στη Κολομβία των Βαλκανίων.
Δεν ήταν μόνο τα 20 εκατ. ευρώ ήταν η ελπίδα που γκρεμίστηκε με την αποκάλυψη του σκανδάλου.
-Τελικά όλοι ίδιοι είναι.
Αυτή ήταν η σκέψη κάθε αντικειμενικού πολίτη όταν αποκαλύφθηκε ο ξιπασμός του συγκεκριμένου σκανδάλου.
Ολοι ίδιοι. Μόνο που κάποιοι έχουμε μπουχτίσει. Δεν θέλουμε άλλους Μωυσήδες, δεν θέλουμε media shops και media σε τέτοιους ρόλους. Δεν θέλουμε άλλο μεταπολιτευτικό σκουπιδαριό.
Ολοι ίδιοι. Μόνο που κάποιοι έχουμε μπουχτίσει. Δεν θέλουμε άλλους Μωυσήδες, δεν θέλουμε media shops και media σε τέτοιους ρόλους. Δεν θέλουμε άλλο μεταπολιτευτικό σκουπιδαριό.
Δεν αντέχουμε άλλο κάρβουνο. Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με τους Μωυσήδες της μεταπολίτευσης.
Θέλουμε να ζήσουμε στη χώρα του αυτονόητου. Και πρέπει αυτό να το διεκδικήσουμε. Όχι άλλη ανοχή στους Μωυσήδες και τις μεθόδους τους. Μας έπνιξε η μπόχα…
κουρδιστο πορτοκαλι