«Σήμερα έφυγε ο «θεός» των παιδικών μου αναμνήσεων. Απόκαμε μετά από ταλαιπωρία 4 ετών. Στήριγμα, σύμβουλος και «εγγύηση» καθώς μεγάλωνα. Πάντα δυνατός,ακόμη και στην αδυναμία του. Περήφανος, πεισματάρης Ηπειρώτης. Με αρχές και αξίες αδιαπραγμάτευτες. Με ένα χαμόγελο πλατύ και ζεστό. Ένας άνθρωπος του δημοτικού, ορφανός από πατέρα, μετανάστης 19ετών στη Γερμανία, μου δίδαξε περισσότερα απο τα σχολεία και τα πανεπιστήμια μαζί.
Πατέρα μου όσα και να γράψω λίγα είναι. Περισσότερα σου πρέπουν. Και όλα σου αξίζουν. Ευχαριστώ για όλα! Τέλος…»
Με τα λόγια αυτά αποχαιρέτησε δημόσια τον πατέρα του Κώστα, που έφυγε χθες από τη ζωή, ο Χρήστος Ζώης. Το τελευταίο αντίο εγινε σήμερα στις 13:30 στον Ι.Ν Ταξιάρχων στο Παλαιό Κοιμητήριο.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει…
Λ.Π.