Οι πληροφορίες από πολλές πηγές αναφέρουν, ότι στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας εξελίσσεται μια σκληρή παρασκηνιακή σύγκρουση με αντικείμενο τον έλεγχο της “αλυσίδας” που προβλέπεται από τους ισχύοντες νόμους για τα εξοπλιστικά προγράμματα. Προφανώς αυτό αποτελεί έμπρακτη αμφισβήτηση της εξουσίας του ιδίου του υπουργού, Νίκου Παναγιωτόπουλου, ο οποίος είναι ο καθ’ ύλη αρμόδιος, με βραχίονα την ΓΔΑΕΕ (Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Επενδύσεων και Εξοπλισμών).
Η αναταραχή στη ΓΔΑΕΕ επηρεάζει τα ανώτερα κλιμάκια και βραχυκυκλώνει τις διαδικασίες. Η προσπάθεια ελέγχου που εκπορεύεται από κύκλους του ΥΠΕΘΑ, επιδιώκει να καλλιεργήσει κλίμα αμφισβήτησης της ηγεσίας της Γενικής Διεύθυνσης με απώτερο σκοπό την αντικατάστασή της. Στο πλαίσιο αυτό έχει επιχειρηθεί η σύμπηξη συμμαχιών με την -κατά πληροφορίες- παροχή υποσχέσεων “καλύτερης αξιοποίησης” των εμπλεκομένων εάν επιτευχθεί ο αντικειμενικός σκοπός.
Η κατάσταση αυτή, όπως προαναφέρθηκε, είναι εντελώς απαράδεκτη. Των ευθυνών δεν εξαιρείται ούτε το Μέγαρο Μαξίμου. Ανέχεται αυτή την “αρρυθμία” σε έναν από τους πιο κρίσιμους θύλακες που αποστολή τους είναι να αντιμετωπιστεί κάθε κίνδυνος στην εθνική ασφάλεια της χώρας.
Επειδή η κατηγορία είναι βαριά, θα πρέπει να προστεθεί ότι οι ενδιαφερόμενοι να εξασφαλίσουν -εξωθεσμικά- λόγο στα τεκταινόμενα, έχουν απλώσει πολιτικά “δίχτυα” και στο Μέγαρο Μαξίμου. Κατά συνέπεια, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, οφείλει να ασχοληθεί με το θέμα και να δώσει άμεσα λύση, προτού δημιουργηθεί κατάσταση στον τομέα της άμυνας, η οποία θα παραπέμπει σε άλλες εποχές που ταλαιπώρησαν πολύ τη χώρα.
Εάν ο ΥΕΘΑ απολαμβάνει της στήριξης του πρωθυπουργού, τότε ας τον στηρίξουν για να κάνει τη δουλειά του με βέλτιστο τρόπο. Εάν όχι, ο πρωθυπουργός ας επιλέξει τον διάδοχό του. Τόσο απλά. Σε κάθε περίπτωση όμως και ανεξάρτητα πολιτικών προϊσταμένων, θα πρέπει να αποτραπεί η παλινόρθωση “δομών” του παρελθόντος που θα υπονομεύσει τον τεχνοκρατικό -στο αρχικό στάδιο τουλάχιστον- χειρισμό των εξοπλιστικών υποθέσεων, με αποτέλεσμα την πρωτοκαθεδρία να εξασφαλίσει ο “πολιτικός χειρισμός“.
Αυτή είναι μια κρίσιμη υπόθεση και για τα Γενικά Επιτελεία. Το παρελθόν μας έχει διδάξει ότι σε περίπτωση που οι αξιωματικοί λαμβάνουν οδηγίες για το πως θα κινηθούν στο στάδιο της τεκμηρίωσης της επιχειρησιακής ανάγκης, στο τέλος καταλήγουν έκθετοι σε δικαστικές περιπέτειες, όπου “μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά”.
Αυτές είναι οι συνέπειες ενός “μη λειτουργικού” συστήματος, με την υποψία της ροπής του σε φαινόμενα ποινικώς κολάσιμα. Ας μην ξεχνούμε ότι η “εξοπλιστική ανομβρία” μετά την περίφημη “αγορά του αιώνα” στα τέλη της δεκαετίας του 1980, έχει υποδειχθεί ως ένας από τους παράγοντες που οδήγησαν στην κρίση των Ιμίων του 1996.
Οι κρατούντες θα πρέπει να διδαχθούν από το παρελθόν και όταν επικαλούνται παρασκηνιακώς (γεω)πολιτικούς λόγους και “εξοπλιστική διπλωματία” για την επιλογή ενός αντί άλλου οπλικού συστήματος, τότε θα πρέπει να κατοχυρώνουν την επιλογή τους και όσους καλούνται να συναινέσουν, με την ψήφιση νόμου στο Κοινοβούλιο, όπου και θα εξηγηθεί εξαντλητικά η σκοπιμότητα από την πλευρά των γενικότερων συμφερόντων της χώρας.
Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό, προκαλεί δυσλειτουργία στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας και πρέπει να αντιμετωπιστεί προτού προκαλέσει προβλήματα, τα οποία θα υπονομεύσουν την αποτρεπτική και αμυντική αξιοπιστία της χώρας. Ξεπερνά τα πρόσωπα, ανεξαρτήτως εάν υποκειμενικά κάποιος έχει θετική ή αρνητική γνώμη για τον οποιονδήποτε. Αφορά τη θεσμική θωράκιση των διαδικασιών, προς αποφυγή περιπετειών.
Τούτων λεχθέντων, η κατάσταση αυτή ίσως αποτελεί πειστική εξήγηση της δυστοκίας που παρατηρείται για την παρουσίαση του νέου νόμου περί προμηθειών. Παρά τις πολύ συγκεκριμένες πληροφορίες περί επίσπευσης των διαδικασιών για την προώθηση του νόμου στη Βουλή σε 4-5 εβδομάδες, νέο νόμο στη Βουλή δεν έχουμε ακόμα δει.
Πρόκειται για μια τεράστια απογοήτευση. Ως αποτέλεσμα, οι Ένοπλες Δυνάμεις να υποχρεώνονται να προκηρύξουν διεθνή διαγωνισμό… για να αγοράσουν “βίδες”, ακόμα κι αν υπάρχει ένας και μοναδικός προμηθευτής. Πόσο ακόμα θα μας ταλαιπωρεί αυτό το θέμα; Θα επανέλθουμε σύντομα.
Παρά την αδυναμία παραγωγής αποτελέσματος στον κρίσιμο τομέα της υποστήριξης κύριων και μη οπλικών συστημάτων, το επείγον της κατάστασης δεν δείχνει να συγκινεί ούτε την παρούσα κυβέρνηση, ούτε την αξιωματική αντιπολίτευση, αποδεικνύοντας έλλειψη συναίσθησης, ή όπως το έχουμε αποκαλέσει στο παρελθόν, “απουσία κουλτούρας εθνικής ασφαλείας”.
https://www.defence-point.gr/