Και φυσικά, όπως γινόταν και την εποχή Σημίτη, όσο πιο μεγάλη αρπαχτή κάνουν, τόσο πιο σοβαροί επενδυτές θεωρούνται…
Επειδή μάλιστα όπως κάθε «σοβαρός επενδυτής του εκσυγχρονισμού» που σέβεται τον εαυτό του, ο εν λόγω επιχειρηματίας χρωστάει και της Μιχαλούς, τα έσοδα από το δημόσιο δεν μπήκαν στους λογαριασμούς της εταιρείας που έκανε τη δουλειά, γιατί θα είχαν κατασχεθεί (θα πήγαιναν αυτόματα σε οφειλές εφορίας και Ταμείων), αλλά τιμολογήθηκαν σε άλλες επιχειρήσεις του ίδιου επιχειρηματία!
Η όλη υπόθεση αφορά μία επισκευή, που θα μπορούσε να γίνει επιτόπου. Αντ’ αυτού όμως προτιμήθηκε η πολυδάπανη μεταφορά στις εγκαταστάσεις του επενδυτή, ώστε να γίνει εκεί το έργο. Παρά την πάγια τακτική σε ανάλογες περιπτώσεις η επισκευή να γίνεται στο αυτό σημείο αφού υπάρχει η δυνατότητα.
Με όλα αυτά, το εκτιμώμενο κόστος της επισκευής από τα 4 εκατομμύρια, εκτοξεύτηκε στα 14! 10 εκατομμύρια φέσι δηλαδή για το ελληνικό Δημόσιο, με κόλπο απολύτως νομότυπο, αφού έτσι φρόντισαν να γίνει οι υπηρεσιακοί παράγοντες, αλλά σίγουρα εμπλέκονται και πολιτικοί εγκέφαλοι.
Άλλωστε, το επιτελικό κράτος είναι έτσι στημένο ώστε να μην μπορεί κανένας να κάνει δουλειές χωρίς να έχει το πράσινο φως. Και αντίστοιχα, οι δουλειές θα καθοδηγούνται σε κεντρικό επίπεδο.
https://www.newsbreak.gr/