Το Πρωτοδικείο Αθήνας δικαιώνει την εταιρεία CCC λιβανέζικων συμφερόντων έναντι της εταιρείας «ΤΟΞΟΤΗΣ» συμφερόντων Καλογρίτσα – Τι αναφέρει η απόφασηΤο ποσό των 3 εκατομμυρίων ευρώ με τους νόμιμους τόκους καλείται να ..καταβάλλει η εταιρεία «ΤΟΞΟΤΗΣ» συμφερόντων Χρήστου Καλογρίτσα στην εταιρεία CCC των αδελφών Χούρι, με απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Εκουσίας Δικαιοδοσίας).
Οι δύο εταιρείες είχαν υπογράψει συμφωνία στις 22 Αυγούστου 2016, με αντικείμενο κατασκευαστικές εργασίες στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η συμφωνία διέπεται από τους νόμους της Ελβετίας.
Ωστόσο, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της «ΤΟΞΟΤΗΣ» υποστήριξε ότι η συμφωνία ήταν εικονική, και επρόκειτο για «συμφωνία συμφέροντος, που βασίζεται στην σαφέστατη πρόθεση να καλύψει άλλη μυστική συμφωνία και είναι ανίσχυρη».
Σύμφωνα με το Πρωτοδικείο Αθηνών, η συμφωνία δεν μπορεί να θεωρηθεί ψεύτικη με βάση το εφαρμοστέο ελβετικό ουσιαστικό δίκαιο, ενώ τα ελληνικά δικαστήρια έχουν εξουσία «περιορισμένης έκτασης και επεκτείνεται στη διακρίβωση της συνδρομής για την κήρυξη ή μη εκτελεστής της απόφασης». Μάλιστα, το δικαστήριο σημειώνει ότι δεν μπορεί να προβεί «σε αναδίκαση της υπόθεσης, σε τροποποιήσεις, μεταβολές, προσθήκες και αφαιρέσεις», ενώ «δεν έχει την εξουσία εξέτασης ισχυρισμών που ανάγονται στην ουσία, έστω κι αν αυτοί συνοδεύονται από τα προσκομιζόμενα αποδεικτικά μέσα που δεν τέθηκαν στη διάθεση του επιλαμβανόμενου της υπόθεσης αλλοδαπού Διαιτητικού Δικαστηρίου».
Ως εκ τούτου, το δικαστήριο έκρινε ότι η «ΤΟΞΟΤΗΣ» θα καταβάλει 3 εκατ. ευρώ, τόκους επί του ποσού με επιτόκιο 5% ετησίως από τις 14 Ιουλίου 2017 έως την πλήρη εξόφληση, 130.000 δολάρια ΗΠΑ ως έξοδα διαιτησίας και για νομικά και λοιπά έξοδα.
Τι είχε αναφέρει η εταιρεία «Τοξότης»
Σε επιστολή του προς τη γραμματεία του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου, ο Αθανάσιος Αναστασίου, πρόεδρος της εταιρείας Τοξότης, του Χρήστου Καλογρίτσα είχε χαρακτηρίσει τη συμφωνία ως συμφέροντος που «βασίζεται στην σαφέστατη πρόθεση να καλύψει άλλη μυστική συμφωνία».
«Από την αρχή έως το τέλος της είναι μυστική συμφωνία συμφέροντος και βασίζεται στην σαφέστατη πρόθεση να καλύψει άλλη μυστική συμφωνία. Συνεπώς, οι συμφωνίες αυτές (περιλαμβανομένου του όρου περί διαιτησίας) θεωρούνται άκυρες και ανίσχυρες». Μάλιστα, στην ίδια επιστολή, αναφερόταν ότι οι συμφωνίες με τη CCC είχαν γραφτεί μόνο στα αγγλικά και «το πρόσωπο το οποίο υπογράφει τις συμφωνίες εκ μέρους της εταιρείας μας δεν ομιλεί, ούτε κατανοεί την αγγλική γλώσσα».
Πάντως, το Διαιτητικό Δικαστήριο δεν δέχθηκε τους ισχυρισμούς της πλευράς Καλογρίτσα και δικαίωσε τον κατασκευαστικό κολοσσό CCC επιδικάζοντας τα 3 εκατ. ευρώ με την επιβάρυνση των νόμιμων τόκων για την καθυστέρηση στην καταβολή του ποσού.