Πάμε και πάλι να ''ξύσουμε'' την μνήμη των Νεοδημοκρατών, διότι, καθώς φαίνεται, δεν έχουμε διδαχθεί τίποτε από το παρελθόν μας.Το 1984, εξελέγη πρόεδρος του κόμματος, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ως πολιτικός, είχε σημαντικές ιδεολογικές διαφορές με τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και μεγάλες αντιπάθειες μέσα στο κόμμα.
Εξελέγη όμως αρχηγός, λόγω του ότι η εκλογή αρχηγού του κόμματος τότε, γινόταν με ψηφοφορία εντός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Και εκεί, ρόλο έπαιξαν οι Αβερωφικοί.
Οι οποίοι και ψήφισαν τιμωρητικά, κατά των Καραμανλικών.
Θέλοντας να σβήσουν τον κανόνα, πως η Νέα Δημοκρατία, είναι Καραμανλική.
Δεν πέρασε όμως πολύς καιρός, από την στιγμή που οι ίδιοι οι Αβερωφικοί, οι οποίοι έκαναν πρόεδρο τον Μητσοτάκη στη Νέα Δημοκρατία, θα βλαστημούσαν τον εαυτό τους, που τον ψήφισαν.
Και ο λόγος είχε να κάνει με το γεγονός ότι, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης λεηλάτησε την Αβερωφική πτέρυγα, πήρε αυτό που ήθελε, άλλαξε το στίγμα του κόμματος, δίνοντας του νεοφιλελέ πνεύμα, απομάκρυνε τη Νέα Δημοκρατία, από τα παραδοσιακά πατριωτικά ιδεώδη και ξεκίνησε να τη στελεχώνει με ομοϊδεάτες του, πρόσωπα ξένα με τον χώρο.
Κατά τον ίδιο τρόπο, αναδιοργανώνει και τις κομματικές οργανώσεις.
Κρατώντας μόνο αυτούς που υποτάσσονται στη νέα κατάσταση, αντικαθιστώντας παράλληλα, όποιον και ότι δεν συμμορφώνεται.
Αποτέλεσμα, όλων των παραπάνω, ήταν, ο Εθνάρχης, να γίνει ο αποδέκτης των παραπόνων, όλων των γνήσιων Νεοδημοκρατών, που έβλεπαν πως το πράγμα άρχισε να στραβώνει επικίνδυνα.
Μερικοί εξ αυτών μάλιστα, του επέρριπταν και ευθύνες, που έφερε στο κόμμα τον Μητσοτάκη, ο οποίος και διαλύει τη Νέα Δημοκρατία.
Βεβαίως, ο Εθνάρχης, τους απαντούσε αφοπλιστικά, ''Εγώ τον Μητσοτάκη, τον έφερα για βουλευτή. Εσείς τον κάνατε πρόεδρο στο κόμμα''.
Το 1989, όλα φαινόταν ''μαγικά'', για τη Νέα Δημοκρατία.
Η κεντροδεξιά, ενωμένη όσο ποτέ άλλοτε, συντάσσεται πίσω από τον Μητσοτάκη.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, εκμεταλλευόμενος την αγανάκτηση του Ελληνικού λαού, από την αμαρτωλή οκταετία του ΠΑΣΟΚ, καταφέρνει -χωρίς να πείσει ο ίδιος, για τις ικανότητες του, τον Ελληνικό λαό- να δημιουργήσει ένα ισχυρότατο εκλογικό προβάδισμα.
Ένα προβάδισμα, που τον κάνει πρωθυπουργό παρά το εμπόδιο του ''Κουτσονόμου'', το 1990, ως επικεφαλής της Οικουμενικής και τον Απρίλη του 1991, πρωθυπουργό της αυτοδύναμης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Όταν όμως κουμαντάρεις ένα ξένο καράβι, ένα καράβι που δεν έχεις καμία σχέση με τον τύπο του -διότι, άλλο πράγμα είναι να κουμαντάρεις ένα τάνκερ και άλλο ένα αντιτορπιλικό- είναι μαθηματικώς βέβαιο πως πολύ σύντομα θα φανεί η αδυναμία σου και πως θα το χάσεις εν πλω.
Πράγμα που σημαίνει ότι αρχίζει και η αντίστροφη μέτρηση για σένα.
Και η Νέα Δημοκρατία, είναι Καραμανλικό καράβι.
Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα, όσο και να κωλοχτυπιούνται κάποιοι, όταν το ακούν αυτό.
Πράγμα που σημαίνει ότι οι Μητσοτάκηδες, είναι ανειδίκευτοι καπεταναίοι, γι΄αυτό το καράβι.
Το αποτέλεσμα, το είδαμε τότε.
Τριάμισι χρόνια, έμεινε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πρωθυπουργός και από ΄κει και πέρα, πήγε στο σπίτι του.
Όσο για τη Νέα Δημοκρατία, που το 1990 έλαβε το εκπληκτικό ποσοστό του 47%, έκανε έντεκα χρόνια να ξαναγίνει κυβέρνηση, αφού η δεκαετή μετάλλαξη που υπέστη, την έριξαν σε έναν βαθύ εσωκομματικό διχασμό.
Μήπως σας θυμίζουν κάτι, όλα τα παραπάνω;
Πιάστε το κουβάρι, από την ημέρα που ο Κώστας Καραμανλής, παραιτήθηκε από την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας.
Ανέλαβε ο Αβερωφικός, Αντώνης Σαμαράς.
Ο οποίος και αναγκάστηκε να παραιτηθεί το 2015.
Ο Σαμαράς, θέλοντας να τιμωρήσει τιμωρήσει τους Καραμανλικούς, έκανε πρόεδρο του κόμματος, τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αφού ευχαρίστησε τον Αντώνη Σαμαρά για το δώρο του, όπως έκανε και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, τον Ευάγγελο Αβέρωφ, του λεηλάτησε την πτέρυγα.
Του πήρε, όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη του και όσοι δεν υποτάχθηκαν, τους έστειλε για βρούβες.
Έγινε πρωθυπουργός, λαμβάνοντας ένα αναπάντεχο ποσοστό, όχι επειδή έπειθε ο ίδιος, αλλά λόγω της αγανάκτησης του κόσμου, για τους απατεώνες του ΣΥΡΙΖΑ.
Έφερε στο κόμμα, ξένα ως προς τον χώρο, πρόσωπα, τα οποία και τους έδωσε ρυθμιστικούς ρόλους.
Όσοι εκ των βουλευτών και πολιτευτών, υποτάχθηκαν στα νέα δεδομένα, τα ξένα να σημειώσουμε δεδομένα, συνεχίζουν.
Όσοι δεν υποτάχθηκαν, πηγαίνουν σπίτι τους.
Αναδιοργάνωσε, όλες τις κομματικές οργανώσεις, φτιάχνοντας τες στα μέτρα του.
Και βεβαίως, όλοι, κουτσοί και στραβοί, τρέχουν τώρα στον Άγιο Παντελεήμονα, τον Κώστα Καραμανλή, να του διαμαρτυρηθούν, που η Νέα Δημοκρατία, δεν είναι πλέον Νέα Δημοκρατία.
Τί διαμαρτύρεστε τώρα ρε παιδιά;
Ο Καραμανλής έκανε πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας τον Λουδοβίκο;
Θέλετε τώρα να σας πούμε και τη συνέχεια, ή μήπως την μαντεύετε;
Θα σας την πούμε.
Το γεγονός ότι έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση του Κυριάκου-Μωυσή, προφανώς και θα το έχετε αντιληφθεί όλοι.
Βεβαίως, υπάρχουν και κάποιοι γραφικοί, που ισχυρίζονται πως η Ελλάδα, στο πρόσωπο του Κυριάκου, βρήκε έναν πρωθυπουργό, δεκαετίας.
Τα ίδια ακούγαμε όμως τότε, για τον εθνικό κτηματομεσίτη και μάλιστα τα ακούγαμε ακόμα και την ώρα που κουτρουβαλούσε.
Οι ηλίθιοι άλλωστε, ποτέ δεν εξέλειπαν απ΄αυτόν τον κόσμο.
Ο γαλάζιος ΓΑΠ, μετράει μέρες.
Όταν λοιπόν θα μας αφήσει χρόνους το ζαβό, η Νέα Δημοκρατία, είναι μαθηματικώς βέβαιο πως θα πέσει σε μια περίοδο μεγάλης εσωκομματικής διχόνοιας.
Με μία διάσπαση, σε βαθμό κατακερματισμού, ως το πιθανότερο ενδεχόμενο.
Το τί θα επακολουθήσει, αν συμβεί αυτό, επιτρέψτε, ακόμα και σε μας, που φέρουμε τη φήμη του πλέον ''σκληρόγλωσσου'', να μην το περιγράψουμε.
Πάντως, η τύχη του κόμματος, θα είναι το λιγότερο που θα πρέπει να μας απασχολήσει, σ΄αυτή την περίπτωση.
Καλύτερο θα ήταν να ψάξουμε την τύχη της Ελλάδας.
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν πως το δε προνοείν και προλαμβάνειν κρείττον εστί του θεραπεύειν.
Αν αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν όπως και τότε, ξεκινήστε να κλαίτε την Ελλάδα από τώρα.
Πράγμα που σημαίνει ότι επείγει να παρθούν δύσκολες αποφάσεις.
Και οι αποφάσεις αυτές θα πρέπει να παρθούν απ΄όλους μας, μηδενός εξαιρουμένου.
Το δημοσίευμα αυτό, απευθύνεται προς τους απανταχού Νεοδημοκράτες.
Βουλευτές, πολιτευτές, απλούς ψηφοφόρους τους κόμματος, πρώην και νυν.
Κύριοι ή θα αποφασίσουμε να κοιτάξουμε το πρόβλημα κατάματα, ή θα κοροϊδευόμαστε πως όλα βαίνουν καλώς.
Όμως, χάνουμε τη μάχη με τον κορωνοϊό, χάνουμε την Οικονομία, χάνουμε την Μακεδονία, χάνουμε το Αιγαίο, χάνουμε την Ελλάδα.
Το ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, απέτυχε για τους χ, ψ, λόγους, είναι το ένα και μοναδικό δεδομένο, αυτή τη στιγμή.
Τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον ψηφίσαμε όμως εμείς.
Κι εμείς τον κάναμε πρωθυπουργό.
Πράγμα που σημαίνει ότι ως συνυπεύθυνοι, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι.
Οι επιλογές μας όμως, είναι συγκεκριμένες.
Ή θα λειτουργήσουμε με Εθνικό αίσθημα ευθύνης ή θα αφήσουμε το πράγμα να εξελιχθεί, αναλαμβάνοντας όμως την ευθύνη, κατ΄αναλογίαν του ο καθένας μας, για τις συνέπειες που θα έχει αυτή η απόφαση μας.