Από: analyst.gr - Άρης Οικονόμου
Άποψη
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως υπάρχουν ακόμη Έλληνες που κατηγορούν όλους όσους ήταν εναντίον των μνημονίων – με δεδομένη την καταστροφή που αποδεδειγμένα πλέον έχουν προκαλέσει στην Ελλάδα (ανάλυση). Όταν δε οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι, πόσο μάλλον ως δημοσιογράφοι, χαρακτηρίζουν «ψεκασμένους» και «συνωμοσιολόγους» τους επικριτές των μνημονίων, ισχυριζόμενοι πως έχουν μεταφερθεί σε ένα «αντιεμβολιαστικό» κίνημα, απορεί κανείς για το επίπεδο τους και για το μέγεθος της ανοησίας τους – αφού είναι αυτονόητες οι επιφυλάξεις για ένα τεχνολογικό εμβόλιο που δεν έχει δοκιμασθεί ως όφειλε και που δεν γνωρίζει καν η επιστημονική κοινότητα τις τυχόν παρενέργειες του.
Το γεγονός δε ότι, πάνω από το 50% των Γερμανών Πολιτών (πηγή), των Γάλλων συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Macron που το δήλωσε δημόσια και των Ισπανών έχουν αμφιβολίες (η Γαλλία απέσυρε ένα νομοσχέδιο που θα καθιστούσε υποχρεωτικό το εμβόλιο, ενώ η Ισπανία προετοιμάζει μία καταγραφή αυτών που αντιδρούν, πηγή), δεν μπορεί να σημαίνει πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι γραφικοί – ενώ όσον αφορά τους Έλληνες πολιτικούς που εμβολιάζονται δημόσια και προνομιακά με τηλεοπτική κάλυψη, με στόχο να πείσουν, είναι κυριολεκτικά κωμικοτραγικό.
Προφανώς δεν κατανοούν πως οι Πολίτες είναι αδύνατον να πεισθούν από αυτούς που έχουν οδηγήσει τη χώρα στο σημερινό της κατάντημα. Από αυτούς που υπηρετούν τους Γερμανούς, ζητιανεύοντας χωρίς αξιοπρέπεια και χωρίς ίχνος εθνικής υπερηφάνειας. Από αυτούς που σκύβουν υποτακτικά το κεφάλι στους Τούρκους. Από αυτούς που δεν έχουν καν το θάρρος να ασκήσουν βέτο στην ΕΕ για τις κυρώσεις που πρέπει να επιβάλλει στη βάρβαρη γειτονική κυβέρνηση. Τέλος, από αυτούς που οδηγούν ξανά την Ελλάδα στο γκρεμό, με έλλειμμα που θα υπερβεί τα 20 δις €, με την ύφεση στο -11% παρά τα 24 δις € με τα οποία επιδοτήθηκε η ζήτηση, με το δημόσιο χρέος πάνω από το 210% του ΑΕΠ και με το κόκκινο ιδιωτικό να ξεπερνάει τα 240 δις € – έχοντας φτάσει σε επίπεδα μοναδικά στην παγκόσμια ιστορία.
Περαιτέρω, το 2020 ήταν ένα έτος που σημαδεύθηκε από πρωτόγνωρες αποτυχίες της πολιτικής διεθνώς – όπου μόνο στις Η.Π.Α. συνέβησαν τα εξής θηριώδη λάθη σε σχέση με την πανδημία:
(1) Ο υπεύθυνος επιδημιολόγος της χώρας (A. Fauci), δήλωσε στις 24.01.20 πως το κλείδωμα δεν είναι δυνατόν στις Η.Π.Α. όπως στην Κίνα – ενώ ιστορικά τέτοιου είδους ενέργειες δεν έχουν αποτέλεσμα. Λιγότερο από δύο μήνες αργότερα, κλειδώθηκαν οι 43 από τις 50 Πολιτείες – υιοθετώντας μία πολιτική που υποστηρίχθηκε από τον ίδιο!(πηγή).
(2) Το Φεβρουάριο και το Μάρτιο τόσο η κυβέρνηση των Η.Π.Α., όσο και ο ΠΟΥ, έλεγαν πως δεν είναι απαραίτητη η χρήση της μάσκας – ενώ ο A. Fauci τέθηκε δημόσια εναντίον της μάσκας στις 7 Μαρτίου (πηγή) και ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ ανέφερε πως ήταν υποχρεωτική μόνο σε κλινικές, αποτρέποντας όμως το ίδιο για το ευρύ κοινό. Αργότερα, ο A. Fauci παραδέχθηκε πως είπε ψέματα επειδή υπήρχαν ελλείψεις σε μάσκες! (πηγή). Διαπιστώθηκε πάντως, μετά την καθολική χρήση μάσκας το καλοκαίρι στις Η.Π.Α., πως είχε μικρή διακριτή επίδραση στην εξέλιξη της πανδημίας.
(3) Στις αρχές Μαρτίου ζητήθηκε από το Κογκρέσο να εκτιμήσει ο Fauci τη σοβαρότητα της νόσου, σε σύγκριση με τη γρίπη – απαντώντας πως είναι δέκα φορές πιο θανατηφόρα. Το τερατώδες σφάλμα του, το οποίο επιβεβαίωσε σε ένα άρθρο (πηγή), δημιούργησε πανικό στα ΜΜΕ και οδήγησε στο κλείδωμα της οικονομίας – χωρίς ποτέ να το αναγνωρίσει ο ίδιος.
(4) Το ίδιο μήνα, ο επικεφαλής της ομάδας αντιμετώπισης πανδημιών στο Imperial College London, ο κ. N. Ferguson, προέβλεψε 2.200.000 θανάτους στις Η.Π.Α. (αργότερα τους περιόρισε στο 1.100.000) και 500.000 στη Μ. Βρετανία, εάν δεν λαμβάνονταν μέτρα (πηγή) – όπου, παρά το ότι ήταν γνωστός για τις υπερβολές του σε ανάλογες περιπτώσεις, έγινε η αιτία των κλειδωμάτων διεθνώς. Με τη χρήση του μοντέλου του Ferguson, οι ερευνητές στη Σουηδία προέβλεψαν 96.000 θανάτους έως τις αρχές του καλοκαιριού, εάν δεν κλειδωνόταν η οικονομία – κάτι που φυσικά δεν συνέβη. Δεν δόθηκε πάντως καμία σημασία σε έναν μεγάλο αριθμό επιστημόνων που δήλωσαν πως τα κλειδώματα είναι άχρηστα (πηγή).
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με πάρα πολλά άλλα γεγονότα αυτού του είδους που συνέβησαν – καθώς επίσης με τις αντιφατικές και αντικρουόμενες μεταξύ τους δημόσιες δηλώσεις πολιτικών και επιστημόνων. Δεν έχει όμως ιδιαίτερο νόημα, αφού είναι αρκετά για να τεκμηριώσουν πως η διαχείριση της πανδημίας από την πολιτική ήταν το λιγότερο καταστροφική – οπότε είναι εύλογες οι αμφιβολίες που έχουν δημιουργηθεί στις ανθρώπινες κοινωνίες.