Για κάποιους γιατρούς η μάχη με τον κορωνοϊό μετατρέπεται σε προσωπική υπόθεση. Και είναι ακριβώς αυτή η παρήγορη αίσθηση που αποκομίζεις από την επαφή μαζί τους, ότι ο ιός που έχει αναστατώσει την ανθρωπότητα, έχει απέναντί του ένα πολύ γερό «αντίδοτο» φτιαγμένο από επιστημονική γνώση, έγνοια και ανθρωπιά.Ο γνωστός πνευμονολόγος, διευθυντής της κλινικής covid του νοσοκομείου «Άγιος Ανδρέας» Λεωνίδας Στέλλας, είναι μια τέτοια περίπτωση.
Το ίδιο και οι άλλοι γιατροί της ομάδας η οποία δουλεύει σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι επιτυγχάνοντας θεαματικά αποτελέσματα, γεγονός που καταδεικνύεται από τον αριθμό των εξιτηρίων αλλά και από το πολύ χαμηλό ποσοστό θανάτων ανθρώπων που πάσχουν από κορωνοϊό και περνούν την πόρτα του «Αγίου Ανδρέα»
Η ομάδα που συναποφασίζει
«Εμείς έχουμε κάνει κάτι πρωτοποριακό το οποίο νομίζω ότι το έχει κάνει και το «Σωτηρία». Έχουμε μια άμεση και διαρκή συνεργασία οι Πνευμονολόγοι με τους Παθολόγους και τους Εντατικολόγους» λέει στον «Ν» ο κ. Στέλλας.
«Πέρα από εμένα που είμαι πνευμονολόγος, η ομάδα αυτή αποτελείται από την Ντέμυ Δημητροπούλου που είναι λοιμωξιολόγος και τις εντατικολόγους Πατρούλα Μανωλοπούλου και Ιφιγένεια Ραβάνη. Κάθε πρωί συζητάμε τα περιστατικά covid και συναποφασίζουμε για το κάθε ένα ξεχωριστά.
Η άποψη η δική μας είναι ότι για τον κορωνοϊό δεν χρειαζόμαστε μονάδες, χρειαζόμαστε να κρατήσουμε τον κορωνοϊό πριν την μονάδα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι χρειάζονται άνθρωποι οι οποίοι γνωρίζουν από εντατικολογία, κυρίως πνευμονολόγοι και εντατικολόγοι, για να μπορούν να χειριστούνε το μη μηχανικό αερισμό με υψηλή ροή οξυγόνου.
Μιλάμε για τα high flow μηχανήματα, τα οποία αποτρέπουν από τη διασωλήνωση των ασθενών. Αν δεν ξέρεις να χειριστείς αυτά τα μηχανήματα ή αν δεν έχεις το χρόνο όπως συμβαίνει π.χ στη Θεσσαλονίκη, αναγκάζεσαι να τους διασωληνώσεις. Θεωρώ ότι σχεδόν οι μισές διασωληνώσεις δεν θα έπρεπε να γίνουν.
Μελέτες έχουν δείξει ότι με το high flow μπορείς να καταφέρεις να διασωληνώσεις μόνο ένα 20% των ασθενών που χρειάζονται υψηλή ροή οξυγόνου.
Θα πρέπει να υπολογίσουμε ότι ο ιός αυτός θέλει χρόνο. Τα φάρμακα λειτουργούν πιο πολύ υποβοηθητικά, τον κρατάνε λίγο πιο πίσω, τον καθυστερούν για να έχει χρόνο να ανταπεξέλθει ο οργανισμός.
Όσο πιο πολύ κρατιέται λοιπόν ένας ασθενής, τόσο του δίνεται το περιθώριο ώστε σιγά σιγά να ανακάμψει» τονίζει ο κ. Στέλλας και εξηγεί:
«Εμείς λοιπόν στην ομάδα μας, το πετύχαμε αυτό. Να μην διασωληνώνουμε εύκολα τον κόσμο, γιατί απλούστατα συνεργαζόμαστε πολύ και καλά στο κομμάτι πριν τη διασωλήνωση.
Αυτό πέραν των στοιχίζει και πολύ λιγότερο. Θα έλεγα ότι στοιχίζει το ένα εικοστό μιας διασωλήνωσης. Η άποψή μας είναι ότι το κράτος όφειλε να στηρίξει τη νοσηλεία ΜΑΦ (Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας) και όχι τόσο τις Μονάδες Εντατικής. Εκεί είναι που παίζεται το παιχνίδι».
«Δίνουμε εξιτήρια σε 85άρηδες»
Κάπως έτσι στο Νοσοκομείο «Άγιος Ανδρέας» κατάφεραν να διασωληνώσουν μέχρι τώρα ελάχιστους ασθενείς αλλά και να έχουν πολύ μικρά ποσοστά θνησιμότητας.
«Έχουμε δώσει εξιτήρια σε πάνω από τέσσερις 85άρηδες» λέει με χαρά ο κ. Στέλλας ο οποίος επίσης έχει κάθε λόγο να χαίρεται για τα τέσσερα επιπλέον εξιτήρια που έλαβαν την περασμένη Δευτέρα ηλικιωμένοι ασθενείς που νοσηλεύτηκαν επί πολλές ημέρες στην κλινική.
«Δουλεύουμε ομαδικά και έχουμε πάει πολύ καλά νομίζω μέχρι τώρα. Είναι σημαντική επίσης η βοήθεια που μας παρέχουν και ο Διοικητής της 6ης ΥΠΕ και ο Διοικητής του νοσοκομείου μας».
«Ο covid δεν είναι θανατηφόρα νόσος»
Δεν είναι μόνο οι ασθενείς που νοσηλεύονται μέσα στην κλινική του «Αγίου Ανδρέα». «Είναι και πάρα πολλοί ασθενείς έξω, που τους παρακολουθούμε. Έχω πάνω από 10 ασθενείς εκτός νοσοκομείου που παρακολουθώ και επικοινωνώ κάθε μέρα μαζί τους.
Πρόκειται κυρίως για θετικά κρούσματα στις ηλικίες 50-55 που τους παρακολουθούμε από το τηλέφωνο» λέει ο κ. Στέλλας ο οποίος επισημαίνει ότι αυτοί οι ασθενείς πάνε επίσης πολύ καλά και υπογραμμίζει:
«Ο covid δεν είναι μια θανατηφόρα νόσος. Είναι ένας ιός ο οποίος κάνει πνευμονία.
Και τώρα πια έχουμε και πολλά όπλα για να τον αντιμετωπίσουμε, όπως π.χ. το φάρμακο των μονοκλονικών αντισωμάτων που είχε χορηγηθεί στον Τραμπ και έρχεται και στην Ελλάδα.
Δεν θέλω να μιλάω λοιπόν για νεκρούς, αλλά για ανθρώπους που νοσούν και επιστρέφουν σπίτια τους. Διότι μιλάμε κάθε μέρα για τους νεκρούς, αλλά δεν μιλάμε και για τα εξιτήρια».
«Σαν να πηγαίνεις στο διάστημα»
Για τους γιατρούς των μονάδων covid η είσοδος σε αυτές είναι μια σωστή περιπέτεια. Λες και πας στο… διάστημα.
«Όταν πρέπει να μπεις μέσα σε ένα θάλαμο με τρεις στολές, φασκιωμένος στο πρόσωπο, ούτε βλέπεις καλά, ούτε ακούς καλά. Επίσης δεν μπορούμε να καθίσουμε υπ΄αυτές τις συνθήκες μέσα στο θάλαμο και να ασχοληθούμε μια ώρα με τον κάθε ασθενή. Πρέπει να μπαίνεις να κάθεσαι συνολικά μισή ώρα τρία τέταρτα και να βγαίνεις».
Ρωτήσαμε τον κ. Στέλλα αν το έχει πάρει προσωπικά το θέμα με τον covid.
«Bεβαίως και το παίρνω προσωπικά. Αν ήμουν 40 χρονών θα πήγαινα και στη Θεσσαλονίκη. Εγώ έβαλα τα 30 χρόνια εμπειρίας μου στην πνευμονολογία για να πάω να τα δώσω στον κορωνοιό. Γιατί το θεωρώ γελοίο να πεθαίνουμε από κορωνοϊό.
Γιατί να πεθάνει πρόωρα ένας άνθρωπος ακόμη και αν έχει πρόβλημα υγείας; Είναι μεγάλο το στοίχημα για μας. Φανταστείτε ότι πάω στο νοσοκομείο πρωί απόγευμα. Να δω τι γίνεται, πώς πάνε οι ασθενείς».
«Νιώθω πιο ασφαλής μέσα στην κλινική παρά έξω»
Φοβάται μην κολλήσει κορωνοϊό ο Λεωνίδας Στέλλας;
«Φοβάμαι πιο πολύ αυτόν που δεν ξέρει ότι έχει κορωνοϊό και κυκλοφορεί έξω παρά τους ασθενείς που νοσηλεύονται. Νιώθω πιο ασφαλής μέσα στην κλινική με τον κορωνοϊό παρά έξω, όπου χαλαρώνεις. Εκεί μπορεί να κολλήσεις» είναι η απάντηση.
«Πρέπει να συμπεριφερόμαστε όλοι σαν να έχουμε κορωνοϊό για να προσέχουμε. Στην Πάτρα υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά που είναι θετικά αυτή τη στιγμή. Αν αυτά δεν κολλήσουν τους μεγαλύτερους, όλα θα πάνε καλά».
Πηγή: achaiavoice, εφημερίδα Νεολόγος των Πατρών