Πρόκειται για την αγορά έναντι 25 εκατ. ευρώ τεσσάρων τηλεχειριζόμενων μικρών ελικοπτέρων UAS τύπου Camcopter S-100 της αυστριακής εταιρείας Schiebel, τα οποία θα εξοπλίσουν τις τέσσερις φρεγάτες MEKO 200HN Mod.3.
Το αυστριακό τηλεχειριζόμενο μίνι ελικόπτερο Camcopter S-100 έχει μήκος 3,11 μέτρα, πλάτος 1,24 μέτρα, ύψος 1,12 μέτρα, βάρος κενό 110 κιλά, μέγιστο βάρος απογείωσης 200 κιλά, ωφέλιμο φορτίο βάρους 50 κιλών. Το Camcopter S-100 έχει αυτονομία πτήσης 6 ωρών, μέγιστη ταχύτητα 220 χλμ/ώρα, ταχύτητα πλεύσης 190 χλμ/ώρα, εμβέλεια 180 χλμ, και επιχειρησιακή οροφή 5,5 χλμ.
Το ελικόπτερο διαθέτει ένα κινητήρα Austro Engine AE50R Wankel που αποδίδει 55 ίππους, ενώ τα καύσιμα που το ελικόπτερο μεταφέρει φτάνουν τα 57 λίτρα. Έχει αποκτηθεί από 16 χώρες και θεωρείται από τα πλέον επιτυχημένα συστήματα της κατηγορίας του παγκοσμίως.
Το Camcopter S-100 μπορεί να εξοπλιστεί με συγκρότημα ηλεκτρο-οπτικών αισθητήρων ημέρας και νύχτας και εναλλακτικά με το ραντάρ επιτήρησης σύνθετης απεικόνισης I-Master της Thales Group συνολικού βάρους 30 κιλών για τον εντοπισμό στόχων στην επιφάνειας της θάλασσας και ξηράς.
Στο μέλλον το αυστριακό τηλεχειριζόμενο ελικόπτερο θα εξοπλιστεί και με δύο χαμηλού κόστους και βάρους κατευθυνόμενους πυραύλους Martlet της εταιρείας Thales Air Defence. Ο συγκεκριμένος πύραυλος έχει μήκος 1,3 μέτρα, διάμετρο 76 χλστ, βάρος 13 κιλά, εμβέλεια 6-8 χλμ και μέγιστη ταχύτητα 1,5 mach αξιοποιώντας τον πυραυλοκινητήρα δύο σταδίων που διαθέτει.
Ο πύραυλος κατευθύνεται προς το στόχο ιππεύοντας μια δέσμη Laser που εκπέμπει ο φορέας από τον οποίο εκτοξεύτηκε ο Martlet. Εναλλακτικά ο πύραυλος μπορεί να εξοπλιστεί με αισθητήρα ημιενεργού Laser.
Η πολεμική κεφαλή του πυραύλου έχει βάρος 3 κιλά και μπορεί να είναι Mini Tandem ή Low Collateral ή εναλλακτικά Enhanced Blast και πυροδοτείται από ένα πυροσωλήνα προσέγγισης Laser.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο πύραυλος Martlet πρόκειται να πιστοποιηθεί για την καταστροφή αεροχημάτων και drones από τα επιθετικά ελικόπτερα ΑΗ-64 Apache. Η αρχική επιχειρησιακή διαθεσιμότητα του βρετανικού πυραύλου θα επιτευχθεί το 2021 και η πλήρης το 2024.
Το δεύτερο μίνι εξοπλιστικό πρόγραμμα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που οδηγείται προς υλοποίηση, πάντα σύμφωνα με την Καθημερινή είναι η αναβάθμιση των αεροχημάτων Le Sperwer στο επίπεδο Le Sperwer-B συνολικού προϋπολογισμού περίπου 55 εκατ. ευρώ.
Το εν λόγω πρόγραμμα περιλαμβάνει την αναβάθμιση των 14 αεροχημάτων που σήμερα διαθέτει ο Ελληνικός Στρατός και πιο συγκεκριμένα την ριζική αναβάθμιση των αεροχημάτων με μια νέα μεγαλύτερη πτέρυγα και την επιπλέον προσθήκη δύο πτερυγίων canard.
Η νέα έκδοση μπορεί να ίπταται για 12 ώρες αντί για τις 6 ώρες της αρχικής έκδοσης, η εμβέλεια του φτάνει στα 200 χλμ, ενώ το ωφέλιμο φορτίο αυξήθηκε από 50 κιλά στα 100 κιλά επιτρέποντας στο αερόχημα να μεταφέρει πολεμικό φορτίο σε δύο σημαία ανάρτησης όπως τον ισραηλινό πύραυλο Spike-LR και τον αντιαρματικό σύστημα των 155 χιλιοστών BONUS της εταιρείας Nexter συνολικού βάρους 60 κιλών αν και η αυτονομία του αεροχήματος μειώνεται λόγω του βάρους των πυρομαχικών.
Το ερώτημα που θα θέλαμε να καταθέσουμε προς προβληματισμό είναι διττό: Αφενός εάν κάποια προβλήματα που παρουσιάζονταν κατά την προσγείωση με θραύση του ηλεκτροοπτικού συγκροτήματος θα αντιμετωπιστούν, κάτι που εκτόξευε το κόστος πτήσης ανά ώρα.
Αφετέρου, ως υπόθεση εργασίας προς μελέτη, τι θα μπορούσε να πετύχει με βάση υπάρχουσα τεχνολογία UAS η ελληνική αμυντική βιομηχανία, εάν η ηγεσία του ΥΠΕΘΑ αποφάσιζε να επενδύσει οργανωμένα και με “σφιχτά” χρονοδιαγράμματα, κλάσμα του κόστους στην ανάπτυξη εγχώριου συστήματος.
Διευκρινίζεται, ότι δεν υπονοείται εδώ η εγκατάλειψη του προγράμματος, καθότι υλοποιείται με τη μορφή του κατεπείγοντος, ενώ θα πήγαιναν χαμένη και όλη η υποδομή και τα υποσυστήματα που έχουν αγοραστεί στις δυο προμήθειες των συστημάτων που έχουν γίνει.
Υπενθυμίζεται ότι η προμήθεια δύο πλήρων συστημάτων UAV Le Sperwer της γαλλικής Sagem, ύψους 35.755.000 ευρώ, που είχε υπογραφτεί το καλοκαίρι του 2002, περιλάμβανε την απόκτηση:
- 8 αεροχημάτων
- 2 οχημάτων εκτόξευσης μέσω καταπέλτη (LAUNS)
- 4 οχημάτων μεταφοράς και περισυλλογής (TRS) με γερανό.
- 3 οχημάτων επίγειων σταθμών ελέγχου (GCS) – ο ένας ως εφεδρικός
- 3 οχημάτων επίγειων σταθμών επικοινωνιών (GDT) – ο ένας ως εφεδρικός
- 2 οχημάτων διμοιρίας τεχνικής υποστήριξης (PMF)
- 1 εξομοιωτή πτήσεων επί οχήματος
- Μονάδων παροχής ισχύος των 15 ΚVA επί ρυμουλκούμενου.
- Φορητών τερματικοί σταθμοί λήψης δεδομένων (ERS)
- Ανταλλακτικών και λοιπών υλικών υποστήριξης
- Παροχή εκπαίδευσης στο προσωπικό σε δύο σκέλη, το πρώτο εκ των οποίων (διάρκειας 2+ μηνών) πραγματοποιήθηκε στη Γαλλία και το δεύτερο (διάρκειας 5 μηνών) στην Ελλάδα.
Το τρίτο εξοπλιστικό πρόγραμμα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων αφορά την αναβάθμιση 10-12 αεροσκαφών T-6A NTA Texan II από τα 20 συνολικά που η Πολεμική Αεροπορία διαθέτει από την ισραηλινή εταιρεία Elbit ώστε αυτά να μπορούν να αναχαιτίζουν εχθρικά αεροχήματα, όπως τα τουρκικά ΤΒ2 Bayraktar.
Αν και τα ελληνικά αεροσκάφη έχουν πιστοποιηθεί για να φέρουν καλάθους ρουκετών LAU-68B/A, ατρακτίδια πολυβόλων HMP-400 των 12,7 χλστ και βόμβες Mk-82 (500lbs) δεν διαθέτουν ένα σταθεροποιημένο ηλεκτροοπτικό σύστημα ημέρας νύκτας και υπολογιστή αποστολής για την πραγματοποίηση σύνθετων αποστολών.
Αν και το δημοσίευμα της Καθημερινής δεν δίνει περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα αυτό, ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι πρόκειται για μια χαμηλού κόστους αναβάθμιση με πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα, η οποία μπορεί να αποδώσει γρήγορα αποτελέσματα και ήδη έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον της ηγεσίας της Πολεμικής Αεροπορίας.