Πολύ συζήτηση έγινε, δικαιολογημένα, για την απόφαση να μην ακουστεί ο Εθνικός Ύμνος έξω από τη Μητρόπολη την Πρωτοχρονιά. Ανακοινώσεις από το ΓΕΕΘΑ που έκανε λόγο για τα μέτρα κατά του κορονοϊού αλλά και από το Προεδρικό Μέγαρο που απλά παρέπεμψε στο ΓΕΕΘΑ...Ο Υποναύαρχος ε.α και πρόεδρος της Κοινωνίας Αξιών Στέλιος Φενέκος μ΄ ένα εξαιρετικό -και αποκαλυπτικό- κείμενο του, βάζει για μία ακόμη φορά τα πράγματα στη θέση τους.
Το κείμενο του Σ.Φενέκου:
Παραδοσιακά την πρωτοχρονιά αλλά και την Ανάσταση η μπάντα των Ενόπλων Δυνάμεων (σε όλους τους τόπους της χώρας) παρατάσσεται έξω από τον Ναό που γίνεται η πανηγυρική εκδήλωση και απονέμουν τιμές στους επίσημους, με βάση πάντα το πρωτόκολλο. Και βέβαια παιανίζουν και τον Εθνικό Ύμνο ολοκληρώνοντας το τελετουργικό.
Και αυτή η παράδοση δεν είναι τωρινή αλλά μακραίωνη!
ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΕΣ – ΟΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ
Την Ανάσταση του 2008, παρέστην στην λειτουργία της Μητρόπολης Χανίων ως διοικητής. Το γενικό πρόσταγμα του τελετουργικού όμως ήταν στον Ταξίαρχο διοικητή των μονάδων του Στρατού Ξηράς.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, την βραδιά αυτή και πριν το Χριστός Ανέστη, οι μπάντες δεν παιανίζουν για να απονείμουν τιμές σε κανένα επίσημο, λόγω του πένθους από την σταύρωση του Χριστού. Μόνο στον πρόεδρο της Δημοκρατίας απονέμουν τιμές και σε κανέναν άλλο.
Στην τελετή προσήλθε και η τότε Υπουργός Εξωτερικών κα Ντόρα Μπακογιάννη και όπως εξήγησα, η μπάντα δεν απένειμε τιμές.
Με εξαιρετικά θυμωμένο ύφος φωνάζει τον Νομάρχη (τότε) και τον στέλνει κατευθείαν σε εμένα, για να μου ζητήσει εξηγήσεις (χωρίς να ρωτήσει για το ποιος είχε το πρόσταγμα κλπ) ενώ εξελίσσεται η θεία λειτουργία.
Ο Νομάρχης αμέσως έρχεται και μου λέει ότι η κα Υπουργός ήταν έξαλλη μαζί μου και οφείλω να απολογηθώ γιατί δεν της απέδωσε τιμές η μπάντα.
Ενοχλημένος κι εγώ από την αμετροέπεια της (την ώρα της λειτουργίας όπου όλοι μας κοιτούσαν), λέω στον Νομάρχη:
“Πείτε στην κα Υπουργό ότι αφενός δεν έχω το γενικό πρόσταγμα, αφετέρου θα έπρεπε να ξέρει ότι δεν απονέμονται τιμές σε κανένα πριν το Χριστός Ανέστη.
Στον μόνο που απονέμονται τιμές είναι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και από ότι τουλάχιστον γνωρίζω δεν έχει γίνει!”
Προφανώς της το μετέφερε, αφού όλη την βραδιά ένοιωθα στο πλευρό μου βλέμματα μαχαιριές.
Την φετινή πρωτοχρονιά δεν παιάνισε η μπάντα τον Εθνικό Ύμνο στην επίσημη λειτουργία στην Μητρόπολη Αθηνών, με πρόσχημα ότι δεν έπρεπε να εκτεθούν οι μουσικοί σε κίνδυνο λόγω της Covid-19.
Όμως λίγες μόλις ώρες πριν, μπάντα του Στρατού μετείχε (με αποστάσεις) σε εξαιρετική εκδήλωση της ΕΡΤ στο “Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος”, όπου με την καθοδήγηση του μαέστρου τους Συνταγματάρχη απέδωσαν εξαιρετικά τραγούδια.
Και αναρωτιέται κάποιος:
– Ήταν πιο σοβαρή η εκδήλωση της ΕΡΤ;
– Εκεί δεν κινδύνευαν από την Covid-19;
– Ή μήπως πήραν εντολή από την ίδια την Προεδρία της Δημοκρατίας; (όπως δημοσιεύθηκε – σημειωτέον ότι η πρόεδρος της Δημοκρατίας ηγείται των ΕΔ)
Οι δύο περιπτώσεις που προανέφερα είναι οι δύο αντίθετες όψεις του ιδίου νομίσματος, που χαρακτηρίζουν την αντίληψη των ανώτατων και ανώτερων δημόσιων λειτουργών, για τον ρόλο τους και τις παραδόσεις.
Στην μία περίπτωση οι παραδόσεις προσωποποιούνται κάκιστα, χάνουν την θεσμική ουσία τους και γίνονται εργαλείο προσωπικής προβολής και αναγνώρισης.
Στην άλλη περίπτωση απαξιώνονται, όμως πάλι κυριαρχούν οι προσωπικές αντιλήψεις και ταυτίζεται το λειτούργημα και οι υποχρεώσεις με προσωπικές επιλογές και αντιλήψεις.
Και στις δύο περιπτώσεις, οι δημόσιοι λειτουργοί καλά θα έκαναν να αφήσουν τους καθ’ ύλη αρμόδιους να κάνουν την δουλειά τους, όπως την ξέρουν πολύ καλά, να εφαρμόσουν το πρωτόκολλο χωρίς παρεμβάσεις και προσωπικές βουλήσεις.
Και οι ίδιοι, ως δημόσιοι λειτουργοί, οφείλουν να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις του λειτουργήματός τους και να εφαρμόζουν τους νόμους του κράτους.
https://www.militaire.gr/