Ο Δημήτρης Μυράτ, ο οποίος ήταν πρωταγωνιστής του Εθνικού Θεάτρου από το 1947 μέχρι το 1950 και Καλλιτεχνικός Διευθυντής στο Θέατρο Κοτοπούλη - ΡΕΞ από το 1951 μέχρι το 1956, παραχώρησε συνέντευξη το 1986 στην εκπομπή «Καλλιτεχνικό Καφενείο» με ..παρουσιαστή τον ηθοποιό Βασίλη Τσιβιλίκα. Τις τελευταίες ώρες, ωστόσο, το συγκεκριμένο απόσπασμα έχει γίνει viral, με αφορμή τις καταγγελίες ηθοποιών για περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης στο θέατρο.
Εκείνη την περίοδο, ο Δημήτρης Μυράτ μόλις είχε παραιτηθεί από το Εθνική Θέατρο επειδή ερωτεύτηκε τη Βούλα Ζουμπουλάκη, μαθήτρια του - με την οποία και έζησε για 40 χρόνια- και της ζήτησε να βγουν ραντεβού. «Ήταν μαθήτριά μου και εγώ ήμουν καθηγητής του Εθνικού Θεάτρου, πολλά χρόνια πριν. Όταν, λοιπόν, βγήκαμε το πρώτο μας ραντεβού στον κινηματογράφο "Παλλάς" θυμάμαι, την άλλη μέρα παραιτήθηκα από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου για να μην δώσω την εντύπωση ότι εκμεταλλεύομαι τη θέση μου ως καθηγητής και έχω σχέση με μαθήτριες» ανέφερε, χαρακτηριστικά, ο ίδιος.
Ποιος είναι ο Δημήτρης Μυράτ
Ο Δημήτρης Μυράτ (5 Δεκεμβρίου 1908 - 10 Ιανουαρίου 1991) ήταν Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης, θιασάρχης και θεωρητικός του θεάτρου, γιος του Μήτσου Μυράτ και της Χρυσούλας Κοτοπούλη (αδελφής της Μαρίκας). Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Δεκεμβρίου του 1908. Σπούδασε Φιλολογία στο Βερολίνο και θέατρο στη Δραματική Σχολή του μεγάλου Αυστριακού σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρτ και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Συνεργάστηκε με πολύ σημαντικούς πρωταγωνιστές (Άννα Συνοδινού, Ντίνος Ηλιόπουλος, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Μάνος Κατράκης και Χρήστος Τσαγανέας), ενώ το 1957 ίδρυσε, μαζί με τη σύζυγό του, προσωπικό θίασο και στεγάστηκαν -ως το θάνατό του- στο Θέατρο Αθηνών της οδού Βουκουρεστίου. Από την άλλη, η Βούλα Ζουμπουλάκη εμφανίστηκε στην Εθνική Λυρική Σκηνή το 1952 και δύο χρόνια αργότερα στην πρόζα. To 1955, μετά από πρόταση της φίλης της Μελίνας Μερκούρη, εμφανίστηκε στην ταινία «Στέλλα» παίζοντας το ρόλο της «Αννέτας» και τραγουδώντας το τραγούδι «Εφτά τραγούδια θα σου πω». Είχε λάβει μέρος στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου στη Λισαβόνα το 1964 και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1966.