Για πάμε λίγο να δούμε τι έχουμε: Ένα ευρωπαϊκό ταμείο (Ανάκαμψης) που θα δίνει χρήματα σε δόσεις, άκρως απαραίτητες (λένε) για την οικονομία. Ένα σχέδιο που θα υποβάλλει η ελληνική κυβέρνηση για να εγκριθεί στις Βρυξέλλες. Μετά νομοσχέδια ..που θα... απορρέουν από αυτό το σχέδιο και θα πρέπει να ψηφίζονται για να εκταμιεύονται οι δόσεις. Σας θυμίζει κάτι;
Αν δεν σας θυμίζει, μάλλον ανήκετε στους τυχερούς. Στην περίοδο των μνημονίων από το 2010 έως το 2018 βρισκόσασταν σε άλλη χώρα και όχι στην Ελλάδα. Έτσι δεν έχετε μεγάλη οικειότητα με τις λέξεις «αξιολόγηση», «δόση», «προαπαιτούμενα». Αυτές δηλαδή που για μία δεκαετία καθόρισαν τις οικονομικές προτεραιότητες άρα και τις πολιτικές εξελίξεις.
Οι συνθήκες που διαφαίνεται πώς θα διαμορφωθούν το φετινό καλοκαίρι, έχουν πολλά κοινά στοιχεία με εκείνη την περίοδο: Το «Ταμείο Ανάκαμψης» είναι ο χρηματοδοτικός μηχανισμός. Οι επεξεργασίες της «Επιτροπής Πισσαρίδη» το σχέδιο που μάλλον θα εγκρίνουν οι Βρυξέλλες.
Τα στάδια εκταμίευσης των αναπτυξιακών κονδυλίων είναι «οι δόσεις». Όσο για τα «προαπαιτούμενα» προφανώς είναι τα μέτρα που θα δούμε να νομοθετούνται τους επόμενους μήνες. Η εμπειρία μάλιστα εγγυάται ότι δεν θα είναι ρυθμίσεις ευχάριστες.
Η αλήθεια είναι πως η Ελλάδα δεν βγήκε ποτέ από το «μικροσκόπιο» των ευρωπαϊκών θεσμών. Το πρόγραμμα ενισχυμένης εποπτείας που ακολούθησε τα μνημόνια αποτελούσε (και αποτελεί) ένα μοντέλο ασφυκτικού ελέγχου. Η διαδικασία έχει απλά από-δραματοποιηθεί και ενταχθεί στην πολιτική-οικονομική «κανονικότητα».
Η υπόθεση του Ταμείου Ανάκαμψης όμως φαίνεται να αναμοχλεύει το μνημονιακό παρελθόν. Κάποιοι στα κέντρα λήψης των αποφάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση σκέφθηκαν ότι η παροχή οικονομικής βοήθειας είναι πάντα ένας μοχλός πολιτικού ελέγχου.
Ιδίως μάλιστα όταν απευθύνονται σε μία κυβέρνηση όπως η σημερινή. Μια ηγεσία που δηλώνει ότι «μοιράζεται» τις ίδιες απόψεις και ανησυχίες με τις δυνάμεις που κυριαρχούν αύτη την στιγμή στην Ευρώπη.
Το είδαμε και στο τελευταίο Eurogroup. Εκεί που οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρώζώνης δήλωσαν πως δεν θα ζητηθούν «πλεονάσματα» από τις χώρες-μέλη για τα επόμενα δύο χρόνια. Όμως θα πρέπει στην θέση τους να γίνουν «διαρθρωτικές αλλαγές». Η ελληνική πλευρά έσπευσε να δηλώσει πώς έχει ήδη ξεκινήσει.
Η χθεσινή συνεδρίαση του υπουργικού Συμβουλίου έθεσε 13 πεδία μεταρρυθμίσεων, ανάμεσά τους η εργασία και η κοινωνική ασφάλιση. Ο αρμόδιος για τα ζητήματα που αφορούν το Ταμείο Ανάκαμψης και αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Θόδωρος Σκυλακάκης έκανε λόγο για «ριζική μεταστροφή της εθνικής οικονομίας».
Τα σημάδια λοιπόν είναι εδώ. Σαφέστατα. Αρκεί να θέλει κανείς να τα «διαβάσει»…
Γεράσιμος Λιβιτσάνος
news247.gr