Όπως σημειώνεται στην έκθεση της ΤτΕ, ο ένας..
έχει να κάνει με την εμφάνιση ενός μεγάλου αριθμού πτωχεύσεων μη βιώσιμων επιχειρήσεων και ο άλλος με την κατάργηση πολλών θέσεων εργασίας, κυρίως σε υπηρεσίες διαμεσολαβητικού χαρακτήρα και σε κλάδους εντάσεως εργασίας χαμηλής εξειδίκευσης.Ο κεντρικός τραπεζίτης Γιάννης Στουρνάρας, τονίζει ότι είναι αναγκαία η διατήρηση της επιλεκτικής οικονομικής στήριξης προς εκείνους τους κλάδους παραγωγής και εκείνες τις ομάδες των εργαζομένων που επλήγησαν βαρύτερα.
Και σημειώνει στην έκθεση ότι τα μέτρα στήριξης θα πρέπει να είναι εξειδικευμένα και στοχευμένα ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος δημιουργίας συνθηκών πιστωτικής ασφυξίας για τις βιώσιμες επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν προσωρινά προβλήματα ρευστότητας.
Όμως δεν παραλείπει να αναφέρει ότι στον βωμό της διατήρησης των θέσεων εργασίας και των επιχειρήσεων που δεν είναι βιώσιμες, δεν θα πρέπει να γίνουν υπέρμετρες παραχωρήσεις. Σημειώνει χαρακτηριστικά ότι πρέπει να διασφαλιστεί η κουλτούρα πληρωμής υποχρεώσεων και η ομαλή εξυπηρέτηση των χρεών, ενώ επίσης πρέπει να υπάρξει ένα δίχτυ προστασίας για τους εργαζόμενους στις οριστικά μη βιώσιμες επιχειρήσεις. Επιπλέον, είναι αναγκαία η επίσπευση της εφαρμογής πολιτικών με μεταρρυθμιστικό και αναπτυξιακό χαρακτήρα.
Το δίλλημα με τις εταιρίες – ζόμπι
Στην Ευρώπη, αλλά κυρίως στην Ελλάδα, υπάρχει ένα τεράστιο δίλλημα. Τι θα γίνει με τις επιχειρήσεις – ζόμπι. Αυτές που είναι μη βιώσιμες και παρόλα αυτά το σύστημα τις διατηρεί στον αναπνευστήρα.
Η Ελλάδα σε αυτό το κομμάτι δείχνει να είναι «πρωταθλήτρια» εντός της ΕΕ, με ποσοστό των εταιριών «ζόμπι» να ανέρχονται στο 26% του συνόλου. Η απόσταση μάλιστα με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι μάλλον χαώδης, αφού στην δεύτερη θέση βρίσκονται Ιταλία και Βουλγαρία με μόλις 10%.
Τα παραπάνω στοιχεία είναι μάλλον υποτιμημένα, αφού αφορούν τις συνθήκες στην χώρα προ της πανδημίας και ως φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων θεωρείται ότι το ποσοστό αυτό έχει αυξηθεί σημαντικά.
Βέβαια το ζητούμενο, είναι αν η Πολιτεία έχει την πολιτική βούληση να τραβήξει το καλώδιο από την πρίζα, αφού αυτό θα σημάνει έκρηξη των λουκέτων και αύξηση της ανεργίας. Ίσως είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσει η κοινωνία και η οικονομία, πριν να δει το όφελος από μία τέτοια κίνηση.
Φόβος για έκρηξη της ανεργίας
Ο φόβος για την ανεργία της επόμενης ημέρας είναι κάτι περισσότερο από δεδομένος, όχι μόνο στην Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά και στην κυβέρνηση. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που οι περισσότεροι εισηγούνται και θέλουν την σταδιακή απόσυρση των μέτρων, ώστε να μην υπάρξει σοκ στην οικονομία και δημιουργηθεί έκρηξη της ανεργίας.
Το μόνο θετικό στο κομμάτι της απασχόλησης, ήρθε χθες σε επίπεδο προβλέψεων. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπει την ανεργία να αποκλιμακώνεται σημαντικά το 2022, ενώ για εφέτος την βλέπει οριακά υψηλότερα.
Πιο συγκεκριμένα το Ταμείο εκτιμά ότι θα υπάρξει αποκλιμάκωση της ανεργίας από το 16,6%, που αναμένεται να κλείσει και επίσημα για το 2020 στο 15,2%, κάτι που είναι ιδιαίτερα θετικό, ως εκτίμηση βέβαια, αφού οι προηγούμενες προβλέψεις ανέβαζαν την ανεργία στο 20%.