…Το ΕΛΙΑΜΕΠ, σε ανακοίνωση του, αναφέρθηκε σε «πάγια πρακτική του, όπως και άλλων Ινστιτούτων, να αποστέλλουν τις ηλεκτρονικές εκδόσεις τους στον κατάλογο αποδεκτών, εν προκειμένω χιλιάδες, στους οποίους περιλαμβάνονται και πρεσβείες που έχουν ζητήσει να λαμβάνουν τις δημοσιεύσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ». Επεσήμανε ταυτόχρονα πως «η εγγραφή στον κατάλογο των παραληπτών του ΕΛΙΑΜΕΠ γίνεται πλέον με απλή συμπλήρωση του ονόματος και email, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς στην ιστοσελίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ».
Το ινστιτούτο χαρακτηρίζει το κείμενο του καθηγητή Γρηγοριάδη ως «απλό κείμενο εργασίας», σημειώνοντας πως «καμία απόρρητη έκθεση, καμία “διαρροή” και καμία συνωμοσία δεν υφίσταται, όπως κάποιοι επιμόνως αναζητούν εκεί που δεν υπάρχουν». Η απάντηση του ΕΛΙΑΜΕΠ εγείρει ερωτήματα:
Πρώτον: Γιατί άραγε, η έκθεση Γρηγοριάδη εστάλη από το προσωπικό email του Ντόκου, όπως αναφέρεται, κι όχι από το email του ΕΛΙΑΜΕΠ σε μαζική αποστολή προς όλους τους εγγεγραμμένους;
Δεύτερον: Πως είναι «απλό κείμενο εργασίας» η έκθεση Γρηγοριάδη, όταν στην πραγματικότητα, αντί να αναλύει, εισηγείται στο τουρκικό κράτος πολιτικές-διπλωματικές κινήσεις; Αυτό είναι δουλειά υπηρεσιακών παραγόντων όχι ακαδημαϊκού, ειδικά όταν οι εισηγήσεις απευθύνονται σε ένα εμμέσως πλην σαφώς εχθρικό κράτος, αφού δεδηλωμένα απειλεί την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας.
Είναι κατανοητό γιατί το ΕΛΙΑΜΕΠ με αυτή τη διάτρητη απάντηση θέλει γρήγορα να κλείσει την υπόθεση που προέκυψε από την αποκάλυψη των Wikileaks, αλλά ας μην παραπονιέται μετά που στη δημόσια σφαίρα δέχεται κριτικές για τον ρόλο του στα εθνικά θέματα. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ SLpress.gr ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ