Μόνο στην πλάκα μπορεί αν το πάρει κανείς και ομολογούμε το δημοσιογραφικό μας αμάρτημα ότι δεν μπήκαμε καν στον κόπο να τηλεφωνήσουμε στο συμπαθέστατο επικοινωνιακό επιτελείο του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (ΓΕΝ) το οποίο μας ανέχεται ακόμα και όταν “τα χώνουμε”. Διότι εάν τηλεφωνούσαμε, θα χανόταν η διάθεση ιλαρότητας που μας έπιασε διαβάζοντας το δημοσίευμα. Και θα ήταν κρίμα. Οπότε αποφασίστηκε, πρώτα να δημοσιοποιηθεί η είδηση του δημοσιεύματος και μετά να θέσουμε το θέμα!
“The Hellenic Navy will acquire eight Multi-Mission Surface Combatant (MMSC) frigates from Lockheed Martin. The company said that the ships could be produced in Greece”. Αυτή είναι η εισαγωγή του ρεπορτάζ: Το Ελληνικό Ναυτικό ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΟΧΤΩ πλοία επιφανείας πολλαπλών αποστολών, με την κατασκευάστρια εταιρία να λέει ότι τα πλοία ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ να κατασκευαστούν στην Ελλάδα!
Τι να πρωτοσχολιάσεις… Αρχικά το νούμερο! Έχει το Πολεμικό Ναυτικό πρόγραμμα προμήθειας οχτώ φρεγατών; Όχι. Πού το βρήκαν λοιπόν; Για να κάνουμε λοιπόν τους “πονηρούς” θα εικάσουμε ότι συνυπολογίζεται η παραχώρηση στην Ελλάδα των τεσσάρων πρώτων LCS που αποσύρουν οι Αμερικανοί (επειδή για να τα συνεφέρουν έχουν υπολογίσει κόστος 2 δισ. ευρώ).
Άρα τις έχουν για πέταμα. Εκτός εάν θα “επενδυθεί” εκεί μισό δισ. ευρώ προϋπολογισμός για φρεγάτες “ενδιάμεσης λύσης”. Χωρίς φυσικά να εξηγήσει κανείς τι θα μπορούσε να βρει με αυτά τα χρήματα το Πολεμικό Ναυτικό. Ποιος το ρωτάει εξάλλου;
Τι θα τα κάνουμε εμείς στην κατάσταση που είναι; Ρωτήστε αυτούς που το αποφάσισαν, εάν το έχουν αποφασίσει! Εμείς προς το παρόν, επισήμως γνωρίζουμε το πέρα-δώθε των πρεσβευτών ευρωπαϊκών χωρών που βλέπουν τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, του παραδίδουν φάκελο με τις προτάσεις των χωρών τους, βγάζουν και δυο τρεις φωτογραφίες, τις οποίες βλέπουμε στις σχετικές αναρτήσεις του ΥΕΘΑ στον λογαριασμό του Twitter. Μέχρι εκεί.
Εδώ, δημοσίευμα έγκυρου σε γενικές γραμμές διεθνούς μέσου στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας, εμφανίζει να υπάρχει τετελεσμένη συμφωνία! Εμείς είμαστε πολύ πίσω ακόμα! περιμένουμε πότε θα στείλουν οι Αμερικανοί την απάντηση στη LOR του Πολεμικού Ναυτικού!
Κι αν θα περιέχει κι άλλη επιλογή εκτός των MMSC, μετά τη δημοσιοποίηση της πρότασης που φέρεται να έχει καταθέσει το κορυφαίο αμερικανικό σχεδιαστικό γραφείο Gibbs & Cox, σε κοινοπρακτικό σχήμα με άλλα, μη κατονομαζόμενα, αμερικανικά ναυπηγεία!
Επιπρόσθετα, αυτό το “θα μπορούσαν να κατασκευαστούν στην Ελλάδα“, γεννά προφανώς σκέψεις. Όλοι ήρθαν και περιηγήθηκαν τα ναυπηγεία μας. Είναι σίγουρο ότι κατάλαβαν. Δεκαετίες κακοδιαχείρισης και άλλων εγκλημάτων επί δεκαετίες, “φωνάζουν” από μακριά. Και ως γνωστόν, “χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει“.
Πόσο πιο απλά να το πεις; Οπότε όλοι φροντίζουν να το ρίξουν κάπως αόριστα. “Θα μπορούσαν”. Διότι όπως τα βρήκαν, για να μπορέσουν, χρειάζονται πάρα πολλά. Πρώτα και κύρια να είναι “ελευθέρα βαρών”, όπως συνηθίζεται να λέγεται στην επιχειρηματική “αργκό”. Διότι το κόλπο να βρούμε κορόιδο να του τα πασάρουμε και μετά να καταστρέψουμε αντί να υποβοηθήσουμε κάθε επενδυτικό σχέδιο, έχει ξαναπαιχτεί.
Το δημοσίευμα συνεχίζει… ενημερώνοντάς μας ότι οι MMSC είναι “διαλειτουργικές” (interoperable) με τα ελικόπτερα Sikorsky MH-60R (που όλως τυχαίως αγοράσαμε και μόλις προχθές ενεργοποιήσαμε και το “δικαίωμα προαίρεσης”, την option… ελληνιστί, για την προμήθεια άλλων τριών μονάδων) και τις εκσυγχρονισμένες φρεγάτες τύπου MEKO!
Στο δημοσίευμα επίσης φιλοξενούνται δηλώσεις αξιωματούχων της κατασκευάστριας εταιρίας, ότι ο σχεδιασμός του πλοίου επιτρέπει αλλαγές για την ολοκλήρωση συστημάτων τα οποία θα ενισχύσουν τον έναν ή τον άλλον ρόλο. Ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις, αεράμυνα περιοχής, κ.λπ.
Τα πλοία έχουν τη δυνατότητα να φέρουν όπλα και αισθητήρες, τα οποία θα αποτελέσουν “game changer” (θα αλλάζουν τους κανόνες του παιχνιδιού) για το ελληνικό Ναυτικό. Κάνουν δε λόγο για το σύστημα διαχείρισης μάχης (CMS: Combat Management System) ονόματι COMBATSS-21 το οποίο ενσωματώνει την ψηφιακή “βιβλιοθήκη απειλών” του περίφημου συστήματος μάχης AEGIS, το οποίο διαθέτουν κορυφαία αμερικανικά πολεμικά πλοία.
Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η αναφορά στο προωστήριο σκεύος του πλοίου, καθώς “θα αξιοποιεί το ίδιο συνδυασμένο σύστημα” πετρελαιοκινητήρων και αεροστροβίλων. Η αυτονομία του πλοίου τοποθετείται στα 5.000 ναυτικά μίλια και θα μπορεί να φθάσει ταχύτητες μεγαλύτερες των 30 ναυτικών κόμβων.
Μη μας ρωτάτε τι ισχύει και τι όχι. Την εκτίμησή μας για το τι επιτρέπει σε τέτοια δημοσιεύματα να “φυτρώνουν” στα διεθνή εξειδικευμένα μέσα ενημέρωσης, τη διατυπώσαμε, έστω και υπό τον τύπο αστειότητας, στην εισαγωγική παράγραφο.
Σε κάθε περίπτωση όμως, πλέον τίποτα δεν μας εκπλήσσει. Έχουμε ψηφίσει έναν νόμο έτσι για να υπάρχει. Φαίνεται πως θα τον χρησιμοποιούμε μόνο όταν θέλουμε μια προμήθεια να κωλυσιεργήσει ή και να μην τελεσφορήσει. Διότι ο κανόνας είναι ο “γεωπολιτικός χειρισμός“.
Αναζητώντας στρατιωτικές ηγεσίες που θα ενστερνιστούν τις (γεω)πολιτικές επιλογές και θα φροντίσουν τις νομιμοποιήσουν. Έστω και στο περίπου. Υπάρχει και ο νομοθετικός δρόμος για να διασφαλιστεί πλήρης ασυλία. Τουλάχιστον να μην “τρέχουν” για δεκαετίες αξιωματικοί λέγοντας ότι εκτελούσαν πολιτικές εντολές. Για τις οποίες όμως δεν έχει προβλέψει… στάθμιση ο νομοθέτης.