Σύνοδος Κορυφής ΝΑΤΟ (Βρυξέλλες 14 Ιούνιου) και κρίσιμα τετ-α – τετ, πολιτικών ηγετών. Ουδεμία έκπληξη… ΟΛΑ αναμενόμενα… Οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις αναθερμαίνονται, αν είχαν ποτέ …ψυχρανθεί. Οι Μπάιντεν- Ερντογάν, παρά τις ρητορικές πομφόλυγες τα βρίσκουν ….
Η συνάντηση Κυρ. Μητσοτάκη με Τ. Ερντογάν… χαμηλών τόνων, χαμηλότερων προσδοκιών, ρουτίνα με την σιωπηλή ανοχή των τουρκικών αξιώσεων και συμβουλές των προθύμων για διάλογο και ήρεμο καλοκαίρι!!! Η Τουρκία δεν έκανε βήμα πίσω από τα πάγια αιτήματά της , όπως η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, το Καστελόριζο, η αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, σχετικά με την Μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης και άλλα…Επιβεβαιώθηκε, ότι δεν είναι στις προτεραιότητες των ΗΠΑ, ούτε το Κυπριακό (δίκαιη και βιώσιμη λύση στο πλαίσιο της Ομοσπονδίας και με αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων), αλλά και ούτε η αμέριστη στήριξη των ελληνικών θέσεων, που αφορούν εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα, από ΝΑΤΟ και ΗΠΑ, που ευθέως απειλούνται από την Τούρκικη αναθεωρητική πολιτική, παρότι η Ελλάδα έδωσε προθύμως καίριες, στρατηγικής αξίας, στρατιωτικές βάσεις προς χρήση από τις αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Ωστόσο, διεθνείς διπλωματικοί παράγοντες (αμερικανοί, βρετανοί και γερμανοί), πίεσαν για μια πορεία εξομάλυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, με πρώτο θέμα την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, μέσω της προσφυγής στην Χάγη με τις αναγκαίες και «λογικές» ελληνικές υποχωρήσεις και παραχωρήσεις, όπως ζητούν επιμόνως οι Έλληνες αρθρογράφοι, οι «απόφοιτοι» της Σχολής Κ. Σημίτη. Φυσικά, στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, για μία ακόμη φορά, αξιολογήθηκε η Τουρκία, ως ζωτικής σημασίας μέλος του ΝΑΤΟ, αναγκαία για την αξιόπιστη συνοχή της Ατλαντικής Συμμαχίας. Η Τουρκία, αποτελεί και θα παραμείνει κορυφαίο και αναπόσπαστο μέλος της Δυτικής Συμμαχίας, όχι μόνο ως γεωστρατηγικός – γεωγραφικός χώρος, αλλά και ως ισχυρός πολιτικο-στρατιωτικός και θρησκευτικός (μουσουλμανικός) παράγων, που επηρεάζει την περιφερειακή σταθερότητα. Η αμερικανική διπλωματία, στοχεύοντας στην αναβάθμιση του παρεμβατικού ρόλου ΝΑΤΟ, είναι πρόθυμη να παραβλέψει και είναι διαλλακτική στις Τουρκικές διπλωματικές ακροβασίες και φυσικά ανεχτική στις «τσαχπινιές» του Τ. Ερντογάν. Ας δούμε για παράδειγμα, πως αντιμετωπίστηκαν από τον αμερικανό Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν στη συνάντησή του με το Τ. Ερντογάν, τα όσα συμβαίνουν σχετικά με τα προβλήματα που δημιουργεί η Τουρκία στη συνοχή του ΝΑΤΟ, τόσο με τις προκλήσεις της στην Ανατολική Μεσόγειο, στο Αιγαίο, στην ΑΟΖ της Κύπρου και φυσικά με τα μεγάλα προβλήματα, για τους Αμερικανούς και τη Συμμαχία, που δημιουργεί η Τουρκία με το θέμα της ανάπτυξης των ρωσικών πυραύλων S-400, αλλά και τις σχέσεις της Τουρκίας με το Ιράν.
Η Κυβέρνηση Τζο Μπάιντεν-Κάμαλα Χάρις, στοχεύει στην επαναπροσέγγιση των σχέσεων ΗΠΑ και ευρωπαϊκών χωρών του ΝΑΤΟ, προωθώντας, όχι μόνο κοινά γεωστρατηγικά συμφέροντα, αλλά και ενδοευρωπαϊκά θέματα, που θα διασφαλίζουν την περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα. Προτεραιότητα της αμερικανικής πολιτικής είναι η ανασυγκρότηση της Δυτικής Συμμαχίας (ΗΠΑ, Καναδάς, ΝΑΤΟ, Ε.Ε.), η απρόσκοπτη λειτουργία του ΝΑΤΟ, ως πολιτικοστρατιωτικού μηχανισμού, ώστε να αντιμετωπιστούν ζητήματα ασφάλειας του ευρωατλαντικού άξονα και κυρίως, να διαμορφωθούν οι απαντήσεις της Δύσης σε Στρατηγικά διλήμματα σε σχέση πρωτίστως με την Κίνα και επικουρικώς με την Ρωσία. Η αμερικανική διπλωματία εκτιμά ότι, η άνοδος της Κίνας συνιστά μια τεράστια πρόκληση για τις ΗΠΑ και τελικά για την Ευρώπη. Με τη Ρωσία, τα ευρωπαϊκά κράτη του ΝΑΤΟ, έχουν κοινά συμφέροντα, όπως η Γερμανία στον ενεργειακό τομέα. Η Ρωσία είναι μια ευρωπαϊκή χώρα, που γέννησε έναν σπουδαίο πολιτισμό και δεν επιθυμεί την παγκόσμια ηγεμονία, αφού δεν έχει τέτοιες δυνατότητες, όπως ασφαλώς έχει η Κίνα. Για αυτό ακριβώς, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η συνάντηση των δύο Προέδρων ΗΠΑ και Ρωσίας. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλάντιμιρ Πούτιν και ο Αμερικανός ομόλογός του Τζο Μπάιντεν , θα συναντηθούν στις 16 Ιουνίου στη Γενεύη. Η στρατηγική ισορροπία, η μη κλιμάκωση της έντασης στις αμερικανορωσικές σχέσεις, που πιθανόν θα οδηγήσει σε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο με μάλλον οδυνηρές συνέπειες, αλλά και το «πρόβλημα» Τουρκία (ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα S-400), είναι πολύ πιθανό να βρεθούν στο επίκεντρο των συνομιλιών, των δύο Προέδρων.
Ωστόσο, το κοινό ανακοινωθέν των ηγετών του ΝΑΤΟ, που θεωρεί την Κίνα ως σοβαρή απειλή για την Δύση, προκάλεσε ήδη την πρώτη κινέζικη αντίδραση. Μάλιστα ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ δήλωσε σε δημοσιογράφους , ότι η συμμαχία «ανησυχεί για τις καταναγκαστικές πολιτικές της Κίνας, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με τις θεμελιώδεις αξίες που κατοχυρώνονται στη Συνθήκη της Ουάσιγκτον». Ανέφερε επίσης το ραγδαία αναπτυσσόμενο πυρηνικό οπλοστάσιο της χώρας, τη στρατιωτική συνεργασία με τη Ρωσία και τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί την παραπληροφόρηση. Η αποστολή της Κίνας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αντέδρασε και κάλεσε το ΝΑΤΟ να σταματήσει να υπερβάλλει τη «θεωρία απειλής» από την Κίνα, όπως το κοινό ανακοινωθέν του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με το οποίο, το Πεκίνο παρουσιάζει «συστημικές προκλήσεις» για τη συμμαχία. «Δεν θα αποτελούμε συστημική πρόκληση για κανέναν, αλλά αν κάποιος θέλει να μας θέσει μια τέτοια πρόκληση, δεν θα παραμείνουμε αδιάφοροι» ανέφερε η ανακοίνωση της κινεζικής διπλωματικής αποστολής. Και από δω αρχίζουν τα δύσκολα …..