Οργή, θλίψη, απογοήτευση, ευγνωμοσύνη, αγαλλίαση! Συναισθήματα που με συντροφεύουν από το άκουσμα της απόφασης του Δικαστικού Συμβουλίου. Η εφημερίδα μας σε ένα ιστορικό εξώφυλλο, το Σάββατο, επισήμανε: «Πέντε δικαστές έσωσαν την τιμή της Δικαιοσύνης!»
- του Ιωάννη Φιλιππάκη, εκδότη της εφημερίδας «δημοκρατία»
Αν ο χώρος το επέτρεπε, θα το επεκτείναμε: Πέντε δικαστές απέδειξαν ότι η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα έχει τόσο ισχυρά θεμέλια, ώστε να αποτελεί πραγματικά το καταφύγιο κάθε αδικούμενου πολίτη, όσο ισχυροί και αν είναι αυτοί που τον αδικούν. Πέντε δικαστές έσωσαν την τιμή της πατρίδος μας! Μια τιμή που δείχνει να μη σέβεται και να μην υπερασπίζεται η συντριπτική πλειονότητα του πολιτικού μας συστήματος τις τελευταίες δεκαετίες. Αλλά και μια τιμή που, σαφώς, αγνοούν τόσο οι επαγγελματίες λειτουργοί (;) του Τύπου όσο και η μεγάλη πλειονότητα όσων έχουν στα χέρια τους τα μέσα μαζικής ενημέρωσης του τόπου μας!
Οργή, γιατί μια σειρά τυχάρπαστων, πατριδοκάπηλων, διεφθαρμένων και ασπόνδυλων πολιτικών, πολιτικάντηδων ή πολιτευομένων προσπάθησε να τιμωρήσει την εφημερίδα μας και εμένα προσωπικά, καθώς δεν μας συγχωρεί τα δώδεκα χρόνια ανεξάρτητης, πατριωτικής παρουσίας στη δημόσια ζωή του τόπου.
Γιατί, κύριε Σαμαρά, δεν μας συγχωρέσατε ότι δεν ακολουθήσαμε τις κωλοτούμπες σας. Την προδοσία της αστικής παράταξης. Την προσπάθειά σας να καλύψετε τον φίλο, χρηματοδότη και δεν ξέρουμε τι άλλο (…) κ. Χαΐτογλου, επενδυτή της παρέας Μιωνή (οι αποκαλύψεις για τη διεθνή του δράση είναι καταιγιστικές) και Παπασταύρου (ναι, τον δικηγόρο με εξειδίκευσή στις offshore – οι υπόλοιποι εννιά Παπασταύρου κάποιες ανάλογες εξειδικεύσεις έχουν…). Τη συνεχή πατριδοκαπηλία πάνω στην οποία στηρίξατε την πολιτική σας σταδιοδρομία. Την προσθήκη στο βιογραφικό σας της εμπλοκής σας και σε οικονομικά σκάνδαλα.
Γιατί, κύριε Στουρνάρα, δεν μας συγχωρήσατε ότι είμαστε από τα ελάχιστα, μοναδικά μέσα που δημοσιοποιούμε τις επιβλαβείς αποφάσεις σας, τις θλιβερές πρακτικές σας και την ευρύτητα των επιχειρηματικών σας δραστηριοτήτων.
Γιατί, κύριε Πικραμμένε, δεν μας συγχωρήσατε που δεν συγκινηθήκαμε από τα κροκοδείλια δάκρυά σας στο βήμα της Βουλής. Δάκρυα που το βάθος τους γνωρίζουν πολύ καλά όσοι παρακολουθούν τη σταδιοδρομία σας.
Γιατί, κύριε Λοβέρδο, δεν μας συγχωρήσατε που, πέραν όλων των άλλων, διαβάσαμε το βιβλίο σας, το οποίο αποτελεί ομολογία αρκετή για να οδηγήσει εσάς και τους πρωταγωνιστές του στο εδώλιο των κατηγορουμένων για εγκληματική συμμορία.
Γιατί, κύριε Βενιζέλο, δεν μας συγχωρήσατε ότι δεν σιωπήσαμε στις εγκληματικές πολιτικές και νομοθετικές πρωτοβουλίες εμπνεύσεώς σας.
Γιατί, κύριε Αβραμόπουλε, δεν μας συγχωρήσατε που γρατζουνίσαμε το γυαλιστερό προφίλ σας.
Γιατί δεν μας συγχώρησε ο μεγαλύτερος, ίσως, σαλτιμπάγκος της πολιτικής μας Ιστορίας, Άδωνις Γεωργιάδης, για το γεγονός ότι κρατάμε στο φως όλους τους ανιστόρητους μαϊμουδισμούς του.
Και, τέλος, γιατί δεν μας συγχώρεσαν ο κύριος αλλά και η κυρία Μητσοτάκη ότι τους γνωρίζουμε πολύ καλά αλλά και ότι σε ανύποπτο χρόνο τούς συμβουλεύσαμε να είναι προσεκτικοί με τη διαχείριση της εξουσίας. Αλλά, φευ!
Θλίψη, γιατί ένας από τους βασικούς πυλώνες της δημοκρατίας μας, ο Τύπος, βρίσκεται στα χέρια ύποπτων, φιλοχρήματων, απατρίδων ή -στην καλύτερη εκδοχή- αδιάφορων επιχειρηματιών.
Και γιατί τα όργανα άσκησης της εξουσίας τους -είτε επειδή θέλουν να είναι βασιλικότεροι του βασιλέως είτε επειδή δεν μπόρεσαν- δε διαχώρισαν τη λειτουργία που θα έπρεπε να ασκούν από τη δυνατότητα που τους δόθηκε (και δίνεται) να πλουτίζουν, χρησιμοποιώντας την πένα ή το μικρόφωνό τους. Πραγματικά, είναι τραγελαφικό να αφιερώνονται σελίδες εφημερίδων και ιστοτόπων, ώρες τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών μεταδόσεων σε έναν -μακαρίτη, πλέον- πάμπλουτο δημοσιογράφο, όταν εν ζωή ευρισκόμενοι συνάδελφοί του τον συναγωνίζονται επάξια, αν αναλογιστούμε και τον χρόνο «εργασίας» τους.
Απογοήτευση, γιατί δεν υπήρξαν αντιπρόσωποι του ελληνικού λαού που να όρθωσαν το ανάστημά τους σε αυτή την πρόδηλη προσπάθεια σπίλωσης υπολήψεων και εκμαυλισμού συνειδήσεων που επιχειρήθηκε την τελευταία τριετία! Προσπάθεια με στόχο, πέραν των πολιτικών προσώπων, εισαγγελικών λειτουργών (!), εκδοτών, δημοσιογράφων. Ακόμα και δικηγόρου, που βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα επειδή υπερασπιζόταν τους πελάτες του! Αντιπρόσωποι του ελληνικού λαού που, όσο ψηλά και αν βρίσκονται στην πολιτική βαθμίδα, δεν σεβάστηκαν φιλίες, βοήθειες, στηρίξεις. Αλήθεια, από αυτούς τους πολιτικούς αναμένουμε να τα βάλουν με τους παγκόσμιους γίγαντες προς όφελος του Ελληνισμού;
Ευγνωμοσύνη στην οικογένειά μου, στους συνεργάτες μου και στους φίλους μου, που ούτε για ένα δευτερόλεπτο δεν έπεσαν στην παγίδα που έστηναν -άγαρμπα, είναι η αλήθεια- διάφορα κέντρα εξουσίας και παραεξουσίας, τα οποία ένωσαν τις δυνάμεις τους εναντίον μας, με αφορμή την κάλυψη μιας τεράστιας άπατης. Απάτης για την οποία ένα πραγματικό κράτος, οι ΗΠΑ, εισέπραξαν για λογαριασμό μας 300.000.000 δολάρια!
Και, τέλος -και κυρίως-, αγαλλίαση! Αγαλλίαση γιατί επιβεβαιώθηκε ακόμη μία φορά ότι, όταν οι πράξεις σου είναι συν Θεώ και πατρίδι, όσο μακροχρόνιος, γεμάτος αγκάθια και δυσκολίες και αν είναι ο δρόμος της επιβράβευσης, πάντα έχει στο τέλος του το φως της δικαίωσης!
Γι’ αυτό θα συνεχίσω να πράττω εις το έπακρον το καθήκον μου, υπερασπιζόμενος μέχρι τέλους την Ελλάδα και την Ορθοδοξία!