25 Σεπ 2022

Αμερικανικό ΜΜΕ: Όλο και πιο καταστροφικές οι απώλειες των Ουκρανών- Στόχος του Πούτιν η Οδησσός

 


Οι ουκρανικές δυνάμεις αιμορραγούν μέχρι θανάτου σε αντεπίθεση μετά από αντεπίθεση

Στα τέλη του 1942, όταν η Βέρμαχτ δεν μπορούσε να προχωρήσει ανατολικότερα, ο Χίτλερ μετέτρεψε....

τις γερμανικές χερσαίες δυνάμεις από μια στρατηγική «προσανατολισμένη στην εχθρική δύναμη» σε μια στρατηγική «εδάφους». Ο Χίτλερ απαίτησε από τον στρατό του να υπερασπιστεί τεράστια, σε μεγάλο βαθμό άδεια και άσχετα τμήματα της σοβιετικής επικράτειας.

Το «κράτημα» όχι μόνο έκλεψε από τον γερμανικό στρατό την ικανότητά του να ασκεί επιχειρησιακή διακριτικότητα και, πάνω απ' όλα, να ξεπεράσει τον αργό, μεθοδικό σοβιετικό αντίπαλο. Το κράτημα ώθησε επίσης τη γερμανική επιμελητεία σε οριακό σημείο. Όταν συνδυάστηκε με ατελείωτες αντεπιθέσεις για την ανακατάληψη άχρηστου εδάφους, η Βέρμαχτ καταδικάστηκε σε αργή, συντριπτική καταστροφή.

Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι (Volodymyr Zelensky), (πιθανώς με τη συμβουλή των στρατιωτικών του συμβούλων των ΗΠΑ και της Βρετανίας), έχει επίσης υιοθετήσει μια στρατηγική διατήρησης εδάφους στην Ανατολική Ουκρανία, αναφέρει αμερικανικό ΜΜΕ. Οι ουκρανικές δυνάμεις ακινητοποιήθηκαν εντός αστικών περιοχών και προετοίμασαν άμυνες. Ως αποτέλεσμα, οι ουκρανικές δυνάμεις μετέτρεψαν τα αστικά κέντρα σε οχυρώσεις για αυτό που έγινε «τελευταία στάση». Απαγορεύτηκαν οι λογικές αποσύρσεις από πόλεις όπως η Μαριούπολη που θα μπορούσαν να είχαν σώσει πολλά από τα καλύτερα στρατεύματα της Ουκρανίας. Οι ρωσικές δυνάμεις απάντησαν απομονώνοντας και συντρίβοντας μεθοδικά τους αμυνόμενους που δεν είχαν δυνατότητα ούτε διαφυγής ούτε διάσωσης από άλλες ουκρανικές δυνάμεις.

Η αποφασιστικότητα της Μόσχας να καταστρέψει τις ουκρανικές δυνάμεις με το λιγότερο κόστος για τις ζωές των Ρώσων επικράτησε. Οι απώλειες της Ουκρανίας ήταν πάντα βαρύτερες από τις αναφερόμενες από τη στιγμή που τα ρωσικά στρατεύματα πέρασαν στην Ανατολική Ουκρανία, αλλά τώρα, χάρη στην πρόσφατη αποτυχία των ουκρανικών αντεπιθέσεων στην περιοχή Χερσώνα, έχουν φτάσει σε φρικτά επίπεδα που είναι αδύνατο να κρυφτούν. Τα ποσοστά απωλειών έχουν φτάσει τους 20.000 νεκρούς ή/και τραυματίες το μήνα.

Παρά την προσθήκη 126 οβίδων, 800.000 βολών πυροβολικού και HIMARS (πυροβολικό πυραύλων των ΗΠΑ), μήνες σκληρών μαχών διαβρώνουν τα θεμέλια της χερσαίας δύναμης της Ουκρανίας. Ενόψει αυτής της καταστροφής, ο Ζελένσκι συνεχίζει να διατάζει αντεπιθέσεις για να ανακτήσει εδάφη ως μέσο για να αποδείξει ότι η στρατηγική θέση της Ουκρανίας έναντι της Ρωσίας δεν είναι τόσο απελπιστική όσο φαίνεται.

Αναθάρρεψαν από την προέλαση στο Ιζιούμ

Η πρόσφατη προέλαση της Ουκρανίας προς την πόλη Ιζιούμ, τη σύνδεση μεταξύ Ντονμπάς και Χάρκοβο, φαινόταν σαν δώρο για το Κίεβο. Οι δορυφορικές συστοιχίες των ΗΠΑ αναμφίβολα έδωσαν στους Ουκρανούς μια εικόνα σε πραγματικό χρόνο της περιοχής που δείχνει ότι οι ρωσικές δυνάμεις δυτικά του Ιζιούμ αριθμούσαν λιγότερους από 2.000 στρατιώτες  πεζικού (το ισοδύναμο της παραστρατιωτικής αστυνομίας, π.χ. SWAT και αερομεταφερόμενου πεζικού).

Η ρωσική διοίκηση επέλεξε να αποσύρει τη μικρή της δύναμη από την περιοχή που είναι περίπου το 1% του πρώην ουκρανικού εδάφους που επί του παρόντος βρίσκεται υπό ρωσικό έλεγχο. Ωστόσο, το τίμημα για τη νίκη της προπαγάνδας του Κιέβου ήταν υψηλό - ανάλογα με την πηγή, εκτιμάται ότι 5.000 έως 10.000 Ουκρανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν σε μια επίπεδη, ανοιχτή περιοχή που το ρωσικό πυροβολικό, οι ρουκέτες και οι αεροπορικές επιδρομές μετέτρεψαν σε πεδίο δολοφονίας.

Σε μια δημόσια δήλωση που δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν, ο πρόεδρος Πούτιν ανακοίνωσε τη μερική επιστράτευση 300.000 εφέδρων. Πολλοί από αυτούς τους άνδρες θα αντικαταστήσουν τις τακτικές δυνάμεις του ρωσικού στρατού σε άλλα μέρη της Ρωσίας και θα τους αφήσουν ελεύθερους για επιχειρήσεις στην Ουκρανία. Άλλοι έφεδροι θα αυξήσουν τις ρωσικές μονάδες που έχουν ήδη δεσμευτεί στην Ανατολική Ουκρανία.

Η Ουάσιγκτον πάντα παρερμήνευε την ετοιμότητα του Πούτιν να διαπραγματευτεί και να περιορίσει το εύρος και την καταστροφικότητα της εκστρατείας στην Ουκρανία ως ένδειξη αδυναμίας, όταν ήταν σαφές ότι οι στόχοι του Πούτιν περιορίζονταν πάντα στην εξάλειψη της απειλής του ΝΑΤΟ για τη Ρωσία στην Ανατολική Ουκρανία. Η στρατηγική της Ουάσιγκτον να εκμεταλλευτεί τη σύγκρουση για να πουλήσει μαχητικά αεροσκάφη F-35 στη Γερμανία —μαζί με μεγάλους αριθμούς πυραύλων, ρουκετών και ραντάρ σε συμμαχικές κυβερνήσεις της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης— έχει τώρα φαινόμενο μπούμερανγκ.

Το αμυντικό κατεστημένο έχει μακρά ιστορία επιτυχίας στην ηρεμία των Αμερικανών ψηφοφόρων με ανούσια κλισέ. Καθώς οι συνθήκες ευνοϊκές για τη Μόσχα αναπτύσσονται στην Ανατολική Ουκρανία και η θέση της Ρωσίας στον κόσμο ενισχύεται, η Ουάσιγκτον αντιμετωπίζει μια σκληρή επιλογή: Να μιλήσει για την επιτυχή «υποβάθμιση της ρωσικής ισχύος» στην Ουκρανία και να περιορίσει τις ενέργειές της. Ή να ρισκάρουμε έναν περιφερειακό πόλεμο με τη Ρωσία που θα κατακλύσει την Ευρώπη.

Χάος από τον πόλεμο στην Ευρώπη 

Στην Ευρώπη, ωστόσο, ο πόλεμος της Ουάσιγκτον με τη Μόσχα είναι κάτι περισσότερο από ένα δυσάρεστο θέμα. Η οικονομία της Γερμανίας βρίσκεται στο χείλος της κατάρρευσης. Οι γερμανικές βιομηχανίες και τα νοικοκυριά λιμοκτονούν για ενέργεια που ακριβαίνει κάθε εβδομάδα. Οι Αμερικανοί επενδυτές ανησυχούν επειδή τα ιστορικά στοιχεία δείχνουν ότι οι οικονομικές επιδόσεις της Γερμανίας είναι συχνά ο προάγγελος των δύσκολων οικονομικών συγκυριών στις Η.Π.Α.

Το πιο σημαντικό, η κοινωνική συνοχή στα ευρωπαϊκά κράτη, ιδίως στη Γαλλία και τη Γερμανία, είναι εύθραυστη. Η αστυνομία του Βερολίνου φέρεται να καταρτίζει σχέδια έκτακτης ανάγκης για να αντιμετωπίσει τις ταραχές και τις λεηλασίες κατά τους χειμερινούς μήνες, εάν το ενεργειακό δίκτυο της «πολυπολιτισμικής» πόλης καταρρεύσει. Η δυσαρέσκεια αυξάνεται, καθιστώντας αρκετά εύλογο ότι οι κυβερνήσεις στη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία πιθανότατα θα ακολουθήσουν τον δρόμο των συναδέλφων τους στη Στοκχόλμη και τη Ρώμη, οι οποίοι έχασαν ή θα χάσουν την εξουσία από δεξιούς συνασπισμούς.

Από αυτήν την ημερομηνία, το Κίεβο συνεχίζει να υποχρεώνει τη Μόσχα με το να σηκώνει τα τελευταία αποθέματα ανθρώπινου δυναμικού της Ουκρανίας στη ρωσική άμυνα. Η Ουάσιγκτον, επιμένει ο Πρόεδρος Μπάιντεν, θα στηρίξει την Ουκρανία «όσο χρειαστεί». Αλλά εάν η Ουάσιγκτον συνεχίσει να αποστραγγίζει το στρατηγικό απόθεμα πετρελαίου της Αμερικής και να μεταφέρει αμερικανικά πολεμικά αποθέματα στην Ουκρανία, η ικανότητα προστασίας και παροχής των Ηνωμένων Πολιτειών θα ανταγωνιστεί την υποστήριξη της Ουκρανίας.

Η Ρωσία ελέγχει ήδη το έδαφος που παράγει το 95% του ουκρανικού ΑΕΠ. Δεν χρειάζεται να πιέσει πιο δυτικά. Φαίνεται βέβαιο ότι η Μόσχα θα ολοκληρώσει το έργο της στο Ντονμπάς και, στη συνέχεια, θα στρέψει την προσοχή της στην κατάληψη της Οδησσού, μιας πόλης που είδε τρομερές φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από ουκρανικές δυνάμεις εναντίον Ρώσων πολιτών το 2014.

Η Μόσχα δεν βιάζεται. Οι Ρώσοι δεν είναι τίποτα αν όχι μεθοδικοί και σκόπιμοι. Οι ουκρανικές δυνάμεις αιμορραγούν μέχρι θανάτου σε αντεπίθεση μετά από αντεπίθεση. Η Μόσχα μπορεί να κάνει υπομονή. Η Κίνα, η Σαουδική Αραβία και η Ινδία αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο σε ρούβλια. Οι κυρώσεις βλάπτουν τους ευρωπαίους συμμάχους της Αμερικής, όχι τη Ρωσία. Ο ερχόμενος χειμώνας πιθανότατα θα κάνει περισσότερα για να αλλάξει το πολιτικό τοπίο της Ευρώπης από οποιαδήποτε ενέργεια μπορεί να αναλάβει η Μόσχα. Στο Ζακόπανε, μια πόλη 27.000 ψυχών στον ακραίο νότο της Πολωνίας, το χιόνι πέφτει ήδη.