Η νέα ένταση στις σχέσεις Ελλάδας - Λιβύης με ανταλλαγές δηλώσεων ένθεν κακείθεν περί κυριαρχικών δικαιωμάτων δεν είναι κάτι που ξενίζει όσους παρακολουθούν τα της Τρίπολης.
Η απαξίωση από τον Νίκο Δένδια προς την Υπουργό Εξωτερικών της...
Λιβυκής Κυβέρνησης Νάιλα Μάνγκους, κατά την επίσκεψη του στην Τρίπολη, δεν θα έμενε αναπάντητη.Ο σεβασμός για τους Άραβες, είναι ότι πιο σημαντικό όχι μόνο στις προσωπικές αλλά και στις διεθνείς σχέσεις.
Το φιάσκο της Λιβύης, με την αποχώρηση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών από το αεροδρόμιο της Τρίπολης, χωρίς να κατέβει από αεροσκάφος γιατί δεν δέχτηκε να συναντηθεί με την Λίβυα ομόλογο του που πήγε να τον υποδεχτεί στο αεροδρόμιο, έδειξε ασέβεια και διπλωματική «ασχετοσύνη».
Σε μια περίοδο όπου η Ελλάδα αγωνίζεται να μειώσει την επιρροή της Τουρκίας στην Αφρικανική χώρα και να πείσει για την παρανομία του τουρκολιβυκού συμφώνου για τα θαλάσσια σύνορα τους, η ένταση με την Λιβύη δεν εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα.
Η εμμονή του Υπουργείου Εξωτερικών να μην συζητά με την Κυβέρνηση της Τρίπολης, η οποία αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ και όλη τη διεθνή κοινότητα, δεν την καθιστά σοφή κίνηση. Δεν μιλάμε για το διπλωματικό πεδίο όπου όχι δεν φέρνει κανένα θετικό αποτέλεσμα, αλλά απομονώνει την Ελλάδα από εκεί όπου θα έπρεπε να είναι παρούσα.
Κι αν στα μέσα Νοεμβρίου, στο ταξίδι Δένδια, είχαμε ένα τεράστιο διπλωματικό φιάσκο, η απόφαση σύμφωνα με πληροφορίες της 28ης Νοεμβρίου 2022, για την επιστροφή του μόνου διπλωμάτη που είχαμε στην Τρίπολη στην Κεντρική Υπηρεσία, από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο, προκαλεί απορίες.
Η αποχώρηση του Ν. Κουτροκόη, ο οποίος δεν επέδωσε καν διαπιστευτήρια στον Πρόεδρο της Λιβύης για το μικρό διάστημα που παρέμεινε στη Λιβύη, στην ουσία βάζει ταφόπλακα στην διπλωματική εκπροσώπηση της Ελλάδας στη χώρα της Βόρειας Αφρικής.
Το να επιμένει το Υπουργείο Εξωτερικών ότι είναι έτοιμο για συζητήσεις αλλά με την κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές, επιχειρώντας να απονομιμοποιήσει την προσωρινή κυβέρνηση της Λιβύης, δεν συνιστά διπλωματική κίνηση.
Πολύ δε περισσότερο όταν η Ελλάδα φωνάζει ότι δεν την καλούν στις Διεθνείς Διασκέψεις για τη Λιβύη. Αυτή η πρακτική είναι εκτός τόπου και χρόνου και εκθέτει την Ελλάδα στη διεθνή σκηνή.
Αν το υπουργείο Εξωτερικών με αυτόν τον τρόπο επιθυμεί να στείλει το μήνυμα της έντονης δυσαρέσκειας και του θυμού της για την τελευταία τουρκολιβυκή συμφωνία στην κυβέρνηση της Τρίπολης και τον Ντμπεϊμπά, προφανώς κάνει λάθος.