Αντιμέτωποι με πολύπλευρες κρίσεις που θέτουν εμπόδια στην παροχή υπηρεσιών υγείας βρίσκονται οι γιατροί και οι νοσηλευτές του δημόσιου συστήματος υγείας.
Πέρα από το γνωστό πρόβλημα της υποστελέχωσης από μόνιμο προσωπικό, οι υγειονομικοί καλούνται πλέον να διαχειριστούν και τον κίνδυνο της μαζικής εξόδου 6.000 υπαλλήλων από τα νοσοκομεία.
Τα προβλήματα, όμως, δεν τελειώνουν εκεί και αυτό διότι οι «γαλάζιοι» διοικητές των νοσοκομείων είτε λόγω της προσήλωσής τους στην κυβέρνηση είτε λόγω της έλλειψης στοιχειωδών γνώσεων πάνω στην οργάνωση μονάδων υγείας, μετατρέπονται σε πηγή προβλημάτων, δημιουργώντας αλλεπάλληλες κρίσεις στα νοσοκομειακά ιδρύματα.
Εφημερίες τρόμου
Το κεφάλαιο «ράντσα» έχει ανοίξει για τα καλά στα περισσότερα νοσοκομεία της Αθήνας, ενώ το σχέδιο ενίσχυσης των εφημερίων φαίνεται να μην αποδίδει καρπούς. Με εξαίρεση τον Ευαγγελισμό, όπου η συνδρομή του ΝΙΜΤΣ απέδωσε καρπούς, το σχέδιο στήριξης του Αττικού Νοσοκομείου από ιδιωτική κλινική του Περιστερίου αλλά και του Λαϊκού από την Παμμακάριστο φαίνεται πως έχει χαμηλό ταβάνι.
Σύμφωνα με την επιστολή της ΕΙΝΑΠ προς την 1η Υγειονομική Περιφέρεια, το Νοσοκομείο «Παμμακάριστος», που καλείται να στηρίξει την εφημερία του Λαϊκού, αντιμετωπίζει σωρεία προβλημάτων και βασικών ελλείψεων.
Συγκεκριμένα, οι γιατροί καταγγέλλουν πως «το Παθολογικό Τμήμα καλύπτει και τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) με πέντε γιατρούς (από τις εννέα οργανικές θέσεις). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα σε κάθε εφημερία να υπάρχει μόνον ένας υπεύθυνος γιατρός για τους χώρους, τόσο του τμήματος όσο και της Κλινικής Κορονοϊού». Την ίδια ώρα, μάλιστα, προειδοποιούν πως «λόγω της έλλειψης προσωπικού, το Ακτινολογικό Τμήμα δεν μπορεί να κάνει αξονικές τομογραφίες στη διάρκεια των εφημεριών, αλλά και καθημερινά».
Φυσικά, ο υπουργός γνώριζε τη κατάσταση των νοσοκομείων και για αυτόν τον λόγο έθεσε εξαρχής το ζήτημα της συνεργασίας ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, προκειμένου να νοσηλεύονται σε ιδιωτικές κλινικές ασθενείς που λόγω έλλειψης διαθέσιμων κλινών στα δημόσια νοσοκομεία νοσηλεύονται σε ράντσα.
Ανακοινώνοντας την εκκίνηση της σύμπραξης, ο υπουργός Υγείας ανέφερε πως τα ράντσα αποτελούν διαχρονικό θέμα και πως τη συγκεκριμένη περίοδο γίνεται για τα παθολογικά περιστατικά, εξαιτίας των ιώσεων του αναπνευστικού. «Αυτή τη στιγμή στο λεκανοπέδιο συνολικά αναπτύσσονται επικουρικές κλίνες, δηλαδή ράντσα, στις εφημερίες σε όλη την Αθήνα, γύρω στις 50 με 70» τόνισε ο υπουργός.
Χατίρια σε εργολάβους
Την ώρα που τα νοσοκομεία βουλιάζουν οικονομικά, υπουργείο και διοικήσεις των νοσοκομείων προχωρούν σε μαζικές εξώσεις εργαζομένων στον καθαρισμό, στη φύλαξη, τη σίτιση και σε άλλες υπηρεσίες για να δώσουν τα έργα στους εργολάβους.
Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ άφησε σαφείς αιχμές κατά της κυβέρνησης, λέγοντας πως προχωρά στις απολύσεις 6.000 εργαζομένων «για να τα… κονομήσουν οι εργολάβοι» και ζητώντας παράλληλα από τον υπουργό να δώσει τη δυνατότητα στα νοσοκομεία να προσλαμβάνουν προσωπικό στις εν λόγω υπηρεσίες, συνάπτοντας συμβάσεις ορισμένου χρόνου με νομοθετική ρύθμιση. Υπενθυμίζεται πως η εμπειρία των εργολάβων δεν ήταν και η καλύτερη για τα νοσοκομεία, καθώς πολλές φορές οι ίδιες εργασίες στοιχίζουν διπλά στο Δημόσιο, με χειρότερη ποιότητα προσφερόμενων υπηρεσιών, αλλά και άθλιες συνθήκες εργασίας και αμοιβών των εργαζομένων που απασχολούνται.
Αυταρχισμός
Σε αρνητικούς πρωταγωνιστές έχουν μετατραπεί το τελευταίο διάστημα οι «γαλάζιοι» διοικητές των νοσοκομείων. Μετά τη Θεσσαλονίκη και το Ηράκλειο, όπου οι διοικητές έχουν γίνει «κόκκινο πανί» για τους γιατρούς, στη μακρά λίστα των… ανεπιθύμητων μπαίνει και η διοικήτρια του Νοσοκομείου Λακωνίας. Εκεί, σύμφωνα με τις καταγγελίες των γιατρών αλλά και της ΟΕΝΓΕ, η διοικήτρια Εύη Παπαγεωργίου ενημέρωσε εγγράφως τους γιατρούς ότι δεν έχουν δικαίωμα να κάνουν συνέλευση, προκαλώντας τσουνάμι αντιδράσεων.
Το εντυπωσιακό στοιχείο που δείχνει πως στο υπουργείο Υγείας έχουν κατεβάσει για τα καλά τα στιλό είναι το γεγονός πως οι περισσότεροι διοικητές βλέπουν τις θητείες τους να ανανεώνονται, παρά το γεγονός πως συνεχίζουν τις… χαμηλές πτήσεις. Αλλά αυτό είναι εν μέρει λογικό, όταν οι θέσεις των διοικητών είναι στην πραγματικότητα πολιτικές και όχι διοικητικές. Χρόνια παθογένεια που δεν άλλαξε ούτε η κυβέρνηση των «αρίστων»!