Στην περίπτωση της ενισχυμένης αναλογικής, αν το πρώτο κόμμα επιτύχει ποσοστό ίσο ή μεγαλύτερο του 25%, λαμβάνει μπόνους 20 εδρών και επιπλέον μία έδρα για κάθε επιπλέον μισή μονάδα στο αποτέλεσμα. Το «ταβάνι» του κλιμακωτού μπόνους είναι το 40%, ποσοστό που αντιστοιχεί στο μάξιμουμ των πενήντα εδρών. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση συνασπισμού κομμάτων.
Έτσι, ένα κόμμα με ποσοστό γύρω στο 37% θα μπορεί να εξασφαλίσει αυτοδυναμία σε συνάρτηση και με άλλους παράγοντες, όπως ο αριθμός των κομμάτων που θα διαβούν το κατώφλι της Βουλής διασφαλίζοντας τουλάχιστον το απαραίτητο 3%.
Οπως διευκρινίζει ο συνεργάτης του κ. Αλιβιζάτου, δικηγόρος Στέφανος Μαντζαρλής, το μέγιστο των εδρών προς κατανομή είναι 280 εάν το πρώτο κόμμα πάρει 25%, οπότε και θα ενισχυθεί μόνο με το σταθερό μπόνους των 20 εδρών, ενώ το ελάχιστο είναι 250 εάν το πρώτο κόμμα πάρει 40%, όπου θα ενισχυθεί με 20 + 30 έδρες.
«Το εκλογικό σύστημα που θα ισχύσει στις δεύτερες εκλογές, αν χρειαστεί να γίνουν, είναι πιο ενισχυμένο. Δηλαδή, δίνει ένα μπόνους στο πρώτο κόμμα, που σε αντίθεση με το μπόνους του παλαιότερου νόμου που ήταν 50 βουλευτές στο πρώτο κόμμα όποιο ποσοστό κι αν είχε, αυτό είναι κλιμακωτό» εξηγεί περαιτέρω ο κ. Αλιβιζάτος. «Να σας θυμίσω πως το μπόνους το παλιότερο το είχε πάρει ο κ. Σαμαράς το 2012 με 18% στις πρώτες και 28% στις δεύτερες εκλογές. Ο κ. Μητσοτάκης -κι αυτό είναι κάτι που του προσάπτουν περισσότερο οι δικοί του, όχι η αντιπολίτευση- το άμβλυνε αυτό. Με ποσοστό μέχρι 25% το πρώτο κόμμα δεν παίρνει τίποτα. Από 25% και πάνω παίρνει 20 έδρες μπόνους και δύο βουλευτές για κάθε μονάδα. Δηλαδή, με 26%, παίρνει 22 βουλευτές, με 27% 24 κ.ο.κ., μέχρι το 40% οπότε και παίρνει μπόνους 50 έδρες. Άρα, έχουμε υπολογίσει πως με 31% δεν υπάρχει αυτοδυναμία. Πρέπει το πρώτο κόμμα να πλησιάσει το 38%. Πράγμα που σημαίνει πως υπάρχουν πολλές πιθανότητες και στις δεύτερες εκλογές να μην υπάρχει αυτοδυναμία. Σε αυτή την περίπτωση ή θα τα βρουν ή θα πάμε για τρίτες εκλογές».
Επεξηγηματικά των παραπάνω, ο κ. Αλιβιζάτος παραθέτει δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα επίτευξης αυτοδυναμίας ή μη.
Παράδειγμα 1
Αν υποθέσουμε ότι έχουμε:
- 100 έγκυρες ψήφους στην Επικράτεια
- 90 ψήφους πέραν του εκλογικού μέτρου 3%.
- 38% στο 1ο κόμμα (38 ψήφοι)
- 29% στο 2ο κόμμα (29 ψήφοι)
- 14% στο 3ο κόμμα (14 ψήφοι)
- 9% στο 4ο κόμμα (9 ψήφοι)
Τότε:
- Το 1ο κόμμα θα πάρει το σταθερό μπόνους των 20 εδρών και επιπλέον 26 έδρες (38%-25% = 13% Χ 2 έδρες = 26 έδρες). Το συνολικό μπόνους λοιπόν είναι 46 έδρες.
- Οι προς κατανομή έδρες θα είναι 300-46=254.
- Οι έδρες του πρώτου κόμματος από την αναλογική κατανομή θα είναι 38 Χ 254=9.652/90=107,25.
- Το πρώτο κόμμα θα πάρει 107 + 46 έδρες = 153 και θα έχει αυτοδυναμία.
Παράδειγμα 2
Αν υποθέσουμε ότι έχουμε:
- 100 έγκυρες ψήφους στην Επικράτεια
- 95 ψήφους πέραν του εκλογικού μέτρου 3%
- 38% στο 1ο κόμμα (38 ψήφοι)
- 29% στο 2ο κόμμα (29 ψήφοι)
- 14% στο 3ο κόμμα (14 ψήφοι)
- 9% στο 4ο κόμμα (9 ψήφοι)
- 5% στο 5 ο κόμμα (5 ψήφοι)
Τότε:
- Το 1ο κόμμα θα πάρει το σταθερό μπόνους των 20 εδρών και επιπλέον 26 έδρες (38%-25% = 13% Χ 2 έδρες = 26 έδρες). Το συνολικό μπόνους παραμένει 46 έδρες.
- Οι προς κατανομή έδρες και σε αυτό το παράδειγμα είναι 300-46=254.
- Όμως, οι έδρες του πρώτου κόμματος από την αναλογική κατανομή θα είναι 38 Χ 254=9.652/95=101,6.
- Το πρώτο κόμμα θα πάρει 101 + 46 έδρες = 147 και δεν θα έχει αυτοδυναμία.
- αποσπασμα απο την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ